ശ്രീദേവ്യുവാച ।
ദേവദേവ മഹാബാഹോ ഭക്താനാം സുഖവര്ധന ।
കേന സിദ്ധിം ദദാത്യാശു കാലീ ത്രൈലോക്യമോഹന ॥ 1॥

തന്മേ വദ ദയാഽഽധാര സാധകാഭീഷ്ടസിദ്ധയേ ।
കൃപാം കുരു ജഗന്നാഥ വദ വേദവിദാം വര ॥ 2॥

ശ്രീഭൈരവ ഉവാച ।
ഗോപനീയം പ്രയത്നേന തത്ത്വാത് തത്ത്വം പരാത്പരമ് ।
ഏഷ സിദ്ധികരഃ സമ്യക് കിമഥോ കഥയാമ്യഹമ് ॥ 3॥

മഹാകാലമഹം വംദേ സർവസിദ്ധിപ്രദായകമ് ।
ദേവദാനവഗംധർവകിന്നരപരിസേവിതമ് ॥ 4॥

കവചം തത്ത്വദേവസ്യ പഠനാദ് ഘോരദര്ശനേ ।
സത്യം ഭവതി സാന്നിധ്യം കവചസ്തവനാംതരാത് ॥ 5॥

സിദ്ധിം ദദാതി സാ തുഷ്ടാ കൃത്വാ കവചമുത്തമമ് ।
സാമ്രാജ്യത്വം പ്രിയം ദത്വാ പുത്രവത് പരിപാലയേത് ॥ 6॥

കവചസ്യ ഋഷിര്ദേവീ കാലികാ ദക്ഷിണാ തഥാ
വിരാട്ഛംദഃ സുവിജ്ഞേയം മഹാകാലസ്തു ദേവതാ ।
കാലികാ സാധനേ ചൈവ വിനിയോഗഃ പ്രകീര്ത്തിതഃ ॥ 7॥

ഓം ശ്മശാനസ്ഥോ മഹാരുദ്രോ മഹാകാലോ ദിഗംബരഃ ।
കപാലകര്തൃകാ വാമേ ശൂലം ഖട്വാംഗം ദക്ഷിണേ ॥ 8॥

ഭുജംഗഭൂഷിതേ ദേവി ഭസ്മാസ്ഥിമണിമംഡിതഃ ।
ജ്വലത്പാവകമധ്യസ്ഥോ ഭസ്മശയ്യാവ്യവസ്ഥിതഃ ॥ 9॥

വിപരീതരതാം തത്ര കാലികാം ഹൃദയോപരി ।
പേയം ഖാദ്യം ച ചോഷ്യം ച തൌ കൃത്വാ തു പരസ്പരമ് ।
ഏവം ഭക്ത്യാ യജേദ് ദേവം സർവസിദ്ധിഃ പ്രജായതേ ॥ 10॥

പ്രണവം പൂർവമുച്ചാര്യ മഹാകാലായ തത്പദമ് ।
നമഃ പാതു മഹാമംത്രഃ സർവശാസ്ത്രാര്ഥപാരഗഃ ॥ 11॥

അഷ്ടക്ഷരോ മഹാ മംത്രഃ സർവാശാപരിപൂരകഃ ।
സർവപാപക്ഷയം യാതി ഗ്രഹണേ ഭക്തവത്സലേ ॥ 12॥

കൂര്ചദ്വംദ്വം മഹാകാല പ്രസീദേതി പദദ്വയമ് ।
ലജ്ജായുഗ്മം വഹ്നിജായാ സ തു രാജേശ്വരോ മഹാന് ॥ 13॥

മംത്രഗ്രഹണമാത്രേണ ഭവേത സത്യം മഹാകവിഃ ।
ഗദ്യപദ്യമയീ വാണീ ഗംഗാനിര്ഝരിതാ തഥാ ॥ 14॥

തസ്യ നാമ തു ദേവേശി ദേവാ ഗായംതി ഭാവുകാഃ ।
ശക്തിബീജദ്വയം ദത്വാ കൂര്ചം സ്യാത് തദനംതരമ് ॥ 15॥

മഹാകാലപദം ദത്വാ മായാബീജയുഗം തഥാ ।
കൂര്ചമേകം സമുദ്ധൃത്യ മഹാമംത്രോ ദശാക്ഷരഃ ॥ 16॥

രാജസ്ഥാനേ ദുര്ഗമേ ച പാതു മാം സർവതോ മുദാ ।
വേദാദിബീജമാദായ ഭഗമാന് തദനംതരമ് ॥ 17॥

മഹാകാലായ സംപ്രോച്യ കൂര്ചം ദത്വാ ച ഠദ്വയമ് ।
ഹ്രീംകാരപൂർവമുദ്ധൃത്യ വേദാദിസ്തദനംതരമ് ॥ 18॥

മഹാകാലസ്യാംതഭാഗേ സ്വാഹാംതമനുമുത്തമമ് ।
ധനം പുത്രം സദാ പാതു ബംധുദാരാനികേതനമ് ॥ 19॥

പിംഗലാക്ഷോ മംജുയുദ്ധേ യുദ്ധേ നിത്യം ജയപ്രദഃ ।
സംഭാവ്യഃ സർവദുഷ്ടഘ്നഃ പാതു സ്വസ്ഥാനവല്ലഭഃ ॥ 20॥

ഇതി തേ കഥിതം തുഭ്യം ദേവാനാമപി ദുര്ലഭമ് ।
അനേന പഠനാദ് ദേവി വിഘ്നനാശോ യഥാ ഭവേത് ॥ 21॥

സംപൂജകഃ ശുചിസ്നാതഃ ഭക്തിയുക്തഃ സമാഹിതഃ ।
സർവവ്യാധിവിനിര്മുക്തഃ വൈരിമധ്യേ വിശേഷതഃ ॥ 22॥

മഹാഭീമഃ സദാ പാതു സർവസ്ഥാന വല്ലഭമ് । ?
കാലീപാര്ശ്വസ്ഥിതോ ദേവഃ സർവദാ പാതു മേ മുഖേ ॥ 23॥

॥ ഫല ശ്രുതി॥

പഠനാത് കാലികാദേവീ പഠേത് കവചമുത്തമമ് ।
ശ്രുണുയാദ് വാ പ്രയത്നേന സദാഽഽനംദമയോ ഭവേത് ॥ 1॥

ശ്രദ്ധയാഽശ്രദ്ധയാ വാപി പഠനാത് കവചസ്യ യത് ।
സർവസിദ്ധിമവാപ്നോതി യദ്യന്മനസി വര്തതേ ॥ 2॥

ബില്വമൂലേ പഠേദ് യസ്തു പഠനാദ് കവചസ്യ യത് ।
ത്രിസംധ്യം പഠനാദ് ദേവി ഭവേന്നിത്യം മഹാകവിഃ ॥ 3॥

കുമാരീം പൂജയിത്വാ തു യഃ പഠേദ് ഭാവതത്പരഃ ।
ന കിംചിദ് ദുര്ലഭം തസ്യ ദിവി വാ ഭുവി മോദതേ ॥ 4॥

ദുര്ഭിക്ഷേ രാജപീഡായാം ഗ്രാമേ വാ വൈരിമധ്യകേ ।
യത്ര യത്ര ഭയം പ്രാപ്തഃ സർവത്ര പ്രപഠേന്നരഃ ॥ 5॥

തത്ര തത്രാഭയം തസ്യ ഭവത്യേവ ന സംശയഃ ।
വാമപാര്ശ്വേ സമാനീയ ശോഭിതാം വരകാമിനീമ് ॥ 6॥

ശ്രദ്ധയാഽശ്രദ്ധയാ വാപി പഠനാത് കവചസ്യ തു ।
പ്രയത്നതഃ പഠേദ് യസ്തു തസ്യ സിദ്ധിഃ കരേ സ്ഥിതാ ॥ 7॥

ഇദം കവചമജ്ഞാത്വാ കാലം യോ ഭജതേ നരഃ ।
നൈവ സിദ്ധിര്ഭവേത് തസ്യ വിഘ്നസ്തസ്യ പദേ പദേ ।
ആദൌ വര്മ പഠിത്വാ തു തസ്യ സിദ്ധിര്ഭവിഷ്യതി ॥ 8॥

॥ ഇതി രുദ്രയാമലേ മഹാതംത്രേ മഹാകാലഭൈരവകവചം സംപൂര്ണമ്॥