ಅತೀತ್ಯ ಬಾಲ್ಯಂ ಜಗತಾಂ ಪತೇ ತ್ವಮುಪೇತ್ಯ ಪೌಗಣ್ಡವಯೋ ಮನೋಜ್ಞಮ್ ।
ಉಪೇಕ್ಷ್ಯ ವತ್ಸಾವನಮುತ್ಸವೇನ ಪ್ರಾವರ್ತಥಾ ಗೋಗಣಪಾಲನಾಯಾಮ್ ॥1॥
ಉಪಕ್ರಮಸ್ಯಾನುಗುಣೈವ ಸೇಯಂ ಮರುತ್ಪುರಾಧೀಶ ತವ ಪ್ರವೃತ್ತಿಃ ।
ಗೋತ್ರಾಪರಿತ್ರಾಣಕೃತೇಽವತೀರ್ಣಸ್ತದೇವ ದೇವಾಽಽರಭಥಾಸ್ತದಾ ಯತ್ ॥2॥
ಕದಾಪಿ ರಾಮೇಣ ಸಮಂ ವನಾನ್ತೇ ವನಶ್ರಿಯಂ ವೀಕ್ಷ್ಯ ಚರನ್ ಸುಖೇನ ।
ಶ್ರೀದಾಮನಾಮ್ನಃ ಸ್ವಸಖಸ್ಯ ವಾಚಾ ಮೋದಾದಗಾ ಧೇನುಕಕಾನನಂ ತ್ವಮ್ ॥3॥
ಉತ್ತಾಲತಾಲೀನಿವಹೇ ತ್ವದುಕ್ತ್ಯಾ ಬಲೇನ ಧೂತೇಽಥ ಬಲೇನ ದೋರ್ಭ್ಯಾಮ್ ।
ಮೃದುಃ ಖರಶ್ಚಾಭ್ಯಪತತ್ಪುರಸ್ತಾತ್ ಫಲೋತ್ಕರೋ ಧೇನುಕದಾನವೋಽಪಿ ॥4॥
ಸಮುದ್ಯತೋ ಧೈನುಕಪಾಲನೇಽಹಂ ಕಥಂ ವಧಂ ಧೈನುಕಮದ್ಯ ಕುರ್ವೇ ।
ಇತೀವ ಮತ್ವಾ ಧ್ರುವಮಗ್ರಜೇನ ಸುರೌಘಯೋದ್ಧಾರಮಜೀಘನಸ್ತ್ವಮ್ ॥5॥
ತದೀಯಭೃತ್ಯಾನಪಿ ಜಮ್ಬುಕತ್ವೇನೋಪಾಗತಾನಗ್ರಜಸಂಯುತಸ್ತ್ವಮ್ ।
ಜಮ್ಬೂಫಲಾನೀವ ತದಾ ನಿರಾಸ್ಥಸ್ತಾಲೇಷು ಖೇಲನ್ ಭಗವನ್ ನಿರಾಸ್ಥಃ ॥6॥
ವಿನಿಘ್ನತಿ ತ್ವಯ್ಯಥ ಜಮ್ಬುಕೌಘಂ ಸನಾಮಕತ್ವಾದ್ವರುಣಸ್ತದಾನೀಮ್ ।
ಭಯಾಕುಲೋ ಜಮ್ಬುಕನಾಮಧೇಯಂ ಶ್ರುತಿಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ವ್ಯಧಿತೇತಿ ಮನ್ಯೇ ॥7॥
ತವಾವತಾರಸ್ಯ ಫಲಂ ಮುರಾರೇ ಸಞ್ಜಾತಮದ್ಯೇತಿ ಸುರೈರ್ನುತಸ್ತ್ವಮ್ ।
ಸತ್ಯಂ ಫಲಂ ಜಾತಮಿಹೇತಿ ಹಾಸೀ ಬಾಲೈಃ ಸಮಂ ತಾಲಫಲಾನ್ಯಭುಙ್ಕ್ಥಾಃ ॥8॥
ಮಧುದ್ರವಸ್ರುನ್ತಿ ಬೃಹನ್ತಿ ತಾನಿ ಫಲಾನಿ ಮೇದೋಭರಭೃನ್ತಿ ಭುಕ್ತ್ವಾ ।
ತೃಪ್ತೈಶ್ಚ ದೃಪ್ತೈರ್ಭವನಂ ಫಲೌಘಂ ವಹದ್ಭಿರಾಗಾಃ ಖಲು ಬಾಲಕೈಸ್ತ್ವಮ್ ॥9॥
ಹತೋ ಹತೋ ಧೇನುಕ ಇತ್ಯುಪೇತ್ಯ ಫಲಾನ್ಯದದ್ಭಿರ್ಮಧುರಾಣಿ ಲೋಕೈಃ ।
ಜಯೇತಿ ಜೀವೇತಿ ನುತೋ ವಿಭೋ ತ್ವಂ ಮರುತ್ಪುರಾಧೀಶ್ವರ ಪಾಹಿ ರೋಗಾತ್ ॥10॥
