ವ್ರಜೇಶ್ವರೈಃ ಶೌರಿವಚೋ ನಿಶಮ್ಯ ಸಮಾವ್ರಜನ್ನಧ್ವನಿ ಭೀತಚೇತಾಃ ।
ನಿಷ್ಪಿಷ್ಟನಿಶ್ಶೇಷತರುಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಕಞ್ಚಿತ್ಪದಾರ್ಥಂ ಶರಣಂ ಗತಸ್ವಾಮ್ ॥1॥
ನಿಶಮ್ಯ ಗೋಪೀವಚನಾದುದನ್ತಂ ಸರ್ವೇಽಪಿ ಗೋಪಾ ಭಯವಿಸ್ಮಯಾನ್ಧಾಃ ।
ತ್ವತ್ಪಾತಿತಂ ಘೋರಪಿಶಾಚದೇಹಂ ದೇಹುರ್ವಿದೂರೇಽಥ ಕುಠಾರಕೃತ್ತಮ್ ॥2॥
ತ್ವತ್ಪೀತಪೂತಸ್ತನತಚ್ಛರೀರಾತ್ ಸಮುಚ್ಚಲನ್ನುಚ್ಚತರೋ ಹಿ ಧೂಮಃ ।
ಶಙ್ಕಾಮಧಾದಾಗರವಃ ಕಿಮೇಷ ಕಿಂ ಚಾನ್ದನೋ ಗೌಲ್ಗುಲವೋಽಥವೇತಿ ॥3॥
ಮದಙ್ಗಸಙ್ಗಸ್ಯ ಫಲಂ ನ ದೂರೇ ಕ್ಷಣೇನ ತಾವತ್ ಭವತಾಮಪಿ ಸ್ಯಾತ್ ।
ಇತ್ಯುಲ್ಲಪನ್ ವಲ್ಲವತಲ್ಲಜೇಭ್ಯಃ ತ್ವಂ ಪೂತನಾಮಾತನುಥಾಃ ಸುಗನ್ಧಿಮ್ ॥4॥
ಚಿತ್ರಂ ಪಿಶಾಚ್ಯಾ ನ ಹತಃ ಕುಮಾರಃ ಚಿತ್ರಂ ಪುರೈವಾಕಥಿ ಶೌರಿಣೇದಮ್ ।
ಇತಿ ಪ್ರಶಂಸನ್ ಕಿಲ ಗೋಪಲೋಕೋ ಭವನ್ಮುಖಾಲೋಕರಸೇ ನ್ಯಮಾಙ್ಕ್ಷೀತ್ ॥5॥
ದಿನೇದಿನೇಽಥ ಪ್ರತಿವೃದ್ಧಲಕ್ಷ್ಮೀರಕ್ಷೀಣಮಾಙ್ಗಲ್ಯಶತೋ ವ್ರಜೋಽಯಮ್ ।
ಭವನ್ನಿವಾಸಾದಯಿ ವಾಸುದೇವ ಪ್ರಮೋದಸಾನ್ದ್ರಃ ಪರಿತೋ ವಿರೇಜೇ ॥6॥
ಗೃಹೇಷು ತೇ ಕೋಮಲರೂಪಹಾಸಮಿಥಃಕಥಾಸಙ್ಕುಲಿತಾಃ ಕಮನ್ಯಃ ।
ವೃತ್ತೇಷು ಕೃತ್ಯೇಷು ಭವನ್ನಿರೀಕ್ಷಾಸಮಾಗತಾಃ ಪ್ರತ್ಯಹಮತ್ಯನನ್ದನ್ ॥7॥
ಅಹೋ ಕುಮಾರೋ ಮಯಿ ದತ್ತದೃಷ್ಟಿಃ ಸ್ಮಿತಂ ಕೃತಂ ಮಾಂ ಪ್ರತಿ ವತ್ಸಕೇನ ।
ಏಹ್ಯೇಹಿ ಮಾಮಿತ್ಯುಪಸಾರ್ಯ ಪಾಣೀ ತ್ವಯೀಶ ಕಿಂ ಕಿಂ ನ ಕೃತಂ ವಧೂಭಿಃ ॥8॥
ಭವದ್ವಪುಃಸ್ಪರ್ಶನಕೌತುಕೇನ ಕರಾತ್ಕರಂ ಗೋಪವಧೂಜನೇನ ।
ನೀತಸ್ತ್ವಮಾತಾಮ್ರಸರೋಜಮಾಲಾವ್ಯಾಲಮ್ಬಿಲೋಲಮ್ಬತುಲಾಮಲಾಸೀಃ ॥9॥
ನಿಪಾಯಯನ್ತೀ ಸ್ತನಮಙ್ಕಗಂ ತ್ವಾಂ ವಿಲೋಕಯನ್ತೀ ವದನಂ ಹಸನ್ತೀ ।
ದಶಾಂ ಯಶೋದಾ ಕತಮಾಂ ನ ಭೇಜೇ ಸ ತಾದೃಶಃ ಪಾಹಿ ಹರೇ ಗದಾನ್ಮಾಮ್ ॥10॥