ಭವನ್ತಮಯಮುದ್ವಹನ್ ಯದುಕುಲೋದ್ವಹೋ ನಿಸ್ಸರನ್
ದದರ್ಶ ಗಗನೋಚ್ಚಲಜ್ಜಲಭರಾಂ ಕಲಿನ್ದಾತ್ಮಜಾಮ್ ।
ಅಹೋ ಸಲಿಲಸಞ್ಚಯಃ ಸ ಪುನರೈನ್ದ್ರಜಾಲೋದಿತೋ
ಜಲೌಘ ಇವ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಪ್ರಪದಮೇಯತಾಮಾಯಯೌ ॥1॥
ಪ್ರಸುಪ್ತಪಶುಪಾಲಿಕಾಂ ನಿಭೃತಮಾರುದದ್ಬಾಲಿಕಾ-
ಮಪಾವೃತಕವಾಟಿಕಾಂ ಪಶುಪವಾಟಿಕಾಮಾವಿಶನ್ ।
ಭವನ್ತಮಯಮರ್ಪಯನ್ ಪ್ರಸವತಲ್ಪಕೇ ತತ್ಪದಾ-
ದ್ವಹನ್ ಕಪಟಕನ್ಯಕಾಂ ಸ್ವಪುರಮಾಗತೋ ವೇಗತಃ ॥2॥
ತತಸ್ತ್ವದನುಜಾರವಕ್ಷಪಿತನಿದ್ರವೇಗದ್ರವದ್-
ಭಟೋತ್ಕರನಿವೇದಿತಪ್ರಸವವಾರ್ತಯೈವಾರ್ತಿಮಾನ್ ।
ವಿಮುಕ್ತಚಿಕುರೋತ್ಕರಸ್ತ್ವರಿತಮಾಪತನ್ ಭೋಜರಾ-
ಡತುಷ್ಟ ಇವ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ಭಗಿನಿಕಾಕರೇ ಕನ್ಯಕಾಮ್ ॥3॥
ಧ್ರುವಂ ಕಪಟಶಾಲಿನೋ ಮಧುಹರಸ್ಯ ಮಾಯಾ ಭವೇ-
ದಸಾವಿತಿ ಕಿಶೋರಿಕಾಂ ಭಗಿನಿಕಾಕರಾಲಿಙ್ಗಿತಾಮ್ ।
ದ್ವಿಪೋ ನಲಿನಿಕಾನ್ತರಾದಿವ ಮೃಣಾಲಿಕಾಮಾಕ್ಷಿಪ-
ನ್ನಯಂ ತ್ವದನುಜಾಮಜಾಮುಪಲಪಟ್ಟಕೇ ಪಿಷ್ಟವಾನ್ ॥4॥
ತತಃ ಭವದುಪಾಸಕೋ ಝಟಿತಿ ಮೃತ್ಯುಪಾಶಾದಿವ
ಪ್ರಮುಚ್ಯ ತರಸೈವ ಸಾ ಸಮಧಿರೂಢರೂಪಾನ್ತರಾ ।
ಅಧಸ್ತಲಮಜಗ್ಮುಷೀ ವಿಕಸದಷ್ಟಬಾಹುಸ್ಫುರ-
ನ್ಮಹಾಯುಧಮಹೋ ಗತಾ ಕಿಲ ವಿಹಾಯಸಾ ದಿದ್ಯುತೇ ॥5॥
ನೃಶಂಸತರ ಕಂಸ ತೇ ಕಿಮು ಮಯಾ ವಿನಿಷ್ಪಿಷ್ಟಯಾ
ಬಭೂವ ಭವದನ್ತಕಃ ಕ್ವಚನ ಚಿನ್ತ್ಯತಾಂ ತೇ ಹಿತಮ್ ।
ಇತಿ ತ್ವದನುಜಾ ವಿಭೋ ಖಲಮುದೀರ್ಯ ತಂ ಜಗ್ಮುಷೀ
ಮರುದ್ಗಣಪಣಾಯಿತಾ ಭುವಿ ಚ ಮನ್ದಿರಾಣ್ಯೇಯುಷೀ ॥6॥
ಪ್ರಗೇ ಪುನರಗಾತ್ಮಜಾವಚನಮೀರಿತಾ ಭೂಭುಜಾ
ಪ್ರಲಮ್ಬಬಕಪೂತನಾಪ್ರಮುಖದಾನವಾ ಮಾನಿನಃ ।
ಭವನ್ನಿಧನಕಾಮ್ಯಯಾ ಜಗತಿ ಬಭ್ರಮುರ್ನಿರ್ಭಯಾಃ
ಕುಮಾರಕವಿಮಾರಕಾಃ ಕಿಮಿವ ದುಷ್ಕರಂ ನಿಷ್ಕೃಪೈಃ ॥7॥
ತತಃ ಪಶುಪಮನ್ದಿರೇ ತ್ವಯಿ ಮುಕುನ್ದ ನನ್ದಪ್ರಿಯಾ-
ಪ್ರಸೂತಿಶಯನೇಶಯೇ ರುದತಿ ಕಿಞ್ಚಿದಞ್ಚತ್ಪದೇ ।
ವಿಬುಧ್ಯ ವನಿತಾಜನೈಸ್ತನಯಸಮ್ಭವೇ ಘೋಷಿತೇ
ಮುದಾ ಕಿಮು ವದಾಮ್ಯಹೋ ಸಕಲಮಾಕುಲಂ ಗೋಕುಲಮ್ ॥8॥
ಅಹೋ ಖಲು ಯಶೋದಯಾ ನವಕಲಾಯಚೇತೋಹರಂ
ಭವನ್ತಮಲಮನ್ತಿಕೇ ಪ್ರಥಮಮಾಪಿಬನ್ತ್ಯಾ ದೃಶಾ ।
ಪುನಃ ಸ್ತನಭರಂ ನಿಜಂ ಸಪದಿ ಪಾಯಯನ್ತ್ಯಾ ಮುದಾ
ಮನೋಹರತನುಸ್ಪೃಶಾ ಜಗತಿ ಪುಣ್ಯವನ್ತೋ ಜಿತಾಃ ॥9॥
ಭವತ್ಕುಶಲಕಾಮ್ಯಯಾ ಸ ಖಲು ನನ್ದಗೋಪಸ್ತದಾ
ಪ್ರಮೋದಭರಸಙ್ಕುಲೋ ದ್ವಿಜಕುಲಾಯ ಕಿನ್ನಾದದಾತ್ ।
ತಥೈವ ಪಶುಪಾಲಕಾಃ ಕಿಮು ನ ಮಙ್ಗಲಂ ತೇನಿರೇ
ಜಗತ್ತ್ರಿತಯಮಙ್ಗಲ ತ್ವಮಿಹ ಪಾಹಿ ಮಾಮಾಮಯಾತ್ ॥10॥
