അധ്യായ 1
വല്ലീ 3

ഋതം പിബംതൌ സുകൃതസ്യ ലോകേ ഗുഹാം പ്രവിഷ്ടൌ പരമേ പരാര്ധേ।
ഛായാതപൌ ബ്രഹ്മവിദോ വദംതി പംചാഗ്നയോ യേ ച ത്രിണാചികേതാഃ ॥1॥

യഃ സേതുരീജാനാനാമക്ഷരം ബ്രഹ്മ യത്പരമ്‌।
അഭയം തിതീര്​ഷതാം പാരം നാചികേതം ശകേമഹി ॥2॥

ആത്മാനം രഥിനം-വിഁദ്ധി ശരീരം രഥമേവ തു।
ബുദ്ധിം തു സാരഥിം-വിഁദ്ധി മനഃ പ്രഗ്രഹമേവ ച ॥3॥

ഇംദ്രിയാണി ഹയാനാഹുർവിഷയാംസ്തേഷു ഗോചരാന്‌।
ആത്മേംദ്രിയമനോയുക്തം ഭോക്തേത്യാഹുര്മനീഷിണഃ ॥4॥

യസ്ത്വവിജ്ഞാനവാന്ഭവത്യയുക്തേന മനസാ സദാ
തസ്യേംദ്രിയാണ്യവശ്യാനി ദുഷ്ടാശ്വാ ഇവ സാരഥേഃ ॥5॥

യസ്തു വിജ്ഞാനവാന്ഭവതി യുക്തേന മനസാ സദാ
തസ്യേംദ്രിയാണി വശ്യാനി സദശ്വാ ഇവ സാരഥേഃ ॥6॥

യസ്ത്വവിജ്ഞാനവാന്ഭവത്യമനസ്കഃ സദാഽശുചിഃ।
ന സ തത്പദമാപ്നോതി സംസാരം ചാധിഗച്ഛതി ॥7॥

യസ്തു വിജ്ഞാനവാന്ഭവതി സമനസ്കഃ സദാ ശുചിഃ।
സ തു തത്പദമാപ്നോതി യസ്മാദ് ഭൂയോ ന ജായതേ ॥8॥

വിജ്ഞാനസാരഥിര്യസ്തു മനഃ പ്രഗ്രഹവാന്നരഃ।
സോഽധ്വനഃ പാരമാപ്നോതി തദ്വിഷ്ണോഃ പരമം പദമ്‌ ॥9॥

ഇംദ്രിയേഭ്യഃ പരാ ഹ്യര്ഥാ അര്ഥേഭ്യശ്ച പരം മനഃ।
മനസസ്തു പരാ ബുദ്ധിര്ബുദ്ധേരാത്മാ മഹാന്പരഃ ॥10॥

മഹതഃ പരമവ്യക്തമവ്യക്താത്പുരുഷഃ പരഃ।
പുരുഷാന്ന പരം കിംചിത്സാ കാഷ്ഠാ സാ പരാ ഗതിഃ ॥11॥

ഏഷ സർവേഷു ഭൂതേഷു ഗൂഢോഽഽത്മാ ന പ്രകാശതേ।
ദൃശ്യതേ ത്വഗ്ര്യയാ ബുദ്ധ്യാ സൂക്ഷ്മയാ സൂക്ഷ്മദര്​ശിഭിഃ ॥12॥

യച്ഛേദ്വാങ്മനസീ പ്രാജ്ഞസ്തദ്യച്ഛേജ്ജ്ഞാന ആത്മനി।
ജ്ഞാനമാത്മനി മഹതി നിയച്ഛേത്തദ്യച്ഛേച്ഛാംത ആത്മനി ॥13॥

ഉത്തിഷ്ഠത ജാഗ്രത പ്രാപ്യ വരാന്നിബോധത।
ക്ഷുരസ്യ ധാരാ നിശിതാ ദുരത്യയാ ദുര്ഗം പഥസ്തത്കവയോ വദംതി ॥14॥

അശബ്ദമസ്പര്​ശമരൂപമവ്യയം തഥാഽരസം നിത്യമഗംധവച്ച യത്‌।
അനാദ്യനംതം മഹതഃ പരം ധ്രുവം നിചായ്യ തന്മൃത്യുമുഖാത്‌ പ്രമുച്യതേ ॥15॥

നാചികേതമുപാഖ്യാനം മൃത്യുപ്രോക്തം സനാതനമ്‌।
ഉക്ത്വാ ശ്രുത്വാ ച മേധാവീ ബ്രഹ്മലോകേ മഹീയതേ ॥16॥

യ ഇമം പരമം ഗുഹ്യം ശ്രാവയേദ്‌ ബ്രഹ്മസംസദി।
പ്രയതഃ ശ്രാദ്ധകാലേ വാ തദാനംത്യായ കല്പതേ।
തദാനംത്യായ കല്പത ഇതി ॥17॥