View this in:
English Devanagari Telugu Tamil Kannada Malayalam Gujarati Odia Bengali  |
Marathi Assamese Punjabi Hindi Samskritam Konkani Nepali Sinhala Grantha  |

കഠോപനിഷദ് - അധ്യായ 1, വൡ 1

അധ്യായ 1
വല്ലീ 1

ഓം ഉശന്‌ ഹ വൈ വാജശ്രവസഃ സർവവേദസം ദദൌ।
തസ്യ ഹ നചികേതാ നാമ പുത്ര ആസ ॥1॥

തം ഹ കുമാരം സംതം ദക്ഷിണാസു നീയമാനാസു ശ്രദ്ധാഽഽവിവേശ। സോഽമന്യത ॥2॥

പീതോദകാ ജഗ്ധതൃണാ ദുഗ്ധദോഹാ നിരിംദ്രിയാഃ।
അനംദാ നാമ തേ ലോകാസ്താന്സ ഗച്ഛതി താ ദദത്‌ ॥3॥

സ ഹോവാച പിതരം തത കസ്മൈ മാം ദാസ്യസീതി।
ദ്വിതീയം തൃതീയം തം ഹോവാച മൃത്യവേ ത്വാ ദദാമീതി ॥4॥

ബഹൂനാമേമി പ്രഥമോ ബഹൂനാമേമി മധ്യമഃ।
കിം സ്വിദ്യമസ്യ കര്തവ്യം-യഁന്മയാദ്യ കരിഷ്യതി ॥5॥

അനുപശ്യ യഥാ പൂർവേ പ്രതിപശ്യ തഥാഽപരേ।
സസ്യമിവ മര്ത്യഃ പച്യതേ സസ്യമിവാജായതേ പുനഃ ॥6॥

വൈശ്വാനരഃ പ്രവിശത്യതിഥിര്ബ്രാഹ്മണോ ഗൃഹാന്‌।
തസ്യൈതാം ശാംതിം കുർവംതി ഹര വൈവസ്വതോദകമ്‌ ॥7॥

ആശാപ്രതീക്ഷേ സംഗതം സൂനൃതാം ചേഷ്ടാപൂർവേ പുത്രപശൂംശ്ച സർവാന്‌।
ഏതദ്‌ വൃംക്തേ പുരുഷസ്യാല്പമേധസോ യസ്യാനശ്നന്വസതി ബ്രാഹ്മണോ ഗൃഹേ ॥8॥

തിസ്രോ രാത്രീര്യദവാത്സീര്ഗൃഹേ മേഽനശ്നന്ബ്രഹ്മന്നതിഥിര്നമസ്യഃ।
നമസ്തേഽസ്തു ബ്രഹ്മന്സ്വസ്തി മേഽസ്തു തസ്മാത്പ്രതി ത്രീന്വരാന്വൃണീഷ്വ ॥9॥

ശാംതസംകല്പഃ സുമനാ യഥാ സ്യാദ്വീതമന്യുര്ഗൌതമോ മാഭി മൃത്യോ।
ത്വത്പ്രസൃഷ്ടം മാഭിവദേത്പ്രതീത ഏതത്ത്രയാണാം പ്രഥമം-വഁരം-വൃഁണേ ॥10॥

യഥാ പുരസ്താദ്‌ ഭവിതാ പ്രതീത ഔദ്ദാലകിരാരുണിര്മത്പ്രസൃഷ്ടഃ।
സുഖം രാത്രീഃ ശയിതാ വീതമന്യുസ്ത്വാം ദദൃശിവാന്മൃത്യുമുഖാത്പ്രമുക്തമ്‌ ॥11॥

സ്വര്ഗേ ലോകേ ന ഭയം കിംചനാസ്തി ന തത്ര ത്വം ന ജരയാ ബിഭേതി।
ഉഭേ തീര്ത്വാഽശനായാപിപാസേ ശോകാതിഗോ മോദതേ സ്വര്ഗലോകേ ॥12॥

സ ത്വമഗ്നിം സ്വര്ഗ്യമധ്യേഷി മൃത്യോ പ്രബ്രൂഹി ത്വം ശ്രദ്ദധാനായ മഹ്യമ്‌।
സ്വര്ഗലോകാ അമൃതത്വം ഭജംത ഏതദ്‌ ദ്വിതീയേന വൃണേ വരേണ ॥13॥

പ്ര തേ ബ്രവീമി തദു മേ നിബോധ സ്വര്ഗ്യമഗ്നിം നചികേതഃ പ്രജാനന്‌।
അനംതലോകാപ്തിമഥോ പ്രതിഷ്ഠാം-വിഁദ്ധി ത്വമേതം നിഹിതം ഗുഹായാമ്‌ ॥14॥

ലോകാദിമഗ്നിം തമുവാച തസ്മൈ യാ ഇഷ്ടകാ യാവതീർവാ യഥാ വാ।
സ ചാപി തത്പ്രത്യവദദ്യഥോക്തമഥാസ്യ മൃത്യുഃ പുനരേവാഹ തുഷ്ടഃ ॥15॥

തമബ്രവീത്പ്രീയമാണോ മഹാത്മാ വരം തവേഹാദ്യ ദദാമി ഭൂയഃ।
തവൈവ നാമ്നാ ഭവിതാഽയമഗ്നിഃ സൃംകാം ചേമാമനേകരൂപാം ഗൃഹാണ ॥16॥

ത്രിണാചികേതസ്ത്രിഭിരേത്യ സംധിം ത്രികര്മകൃത്തരതി ജന്മമൃത്യൂ।
ബ്രഹ്മജജ്ഞം ദേവമീഡ്യം-വിഁദിത്വാ നിചായ്യേമാം ശാംതിമത്യംതമേതി ॥17॥

ത്രിണാചികേതസ്ത്രയമേതദ്വിദിത്വാ യ ഏവം-വിഁദ്വാംശ്ചിനുതേ നാചികേതമ്‌।
സ മൃത്യുപാശാന്പുരതഃ പ്രണോദ്യ ശോകാതിഗോ മോദതേ സ്വര്ഗലോകേ ॥18॥

ഏഷ തേഽഗ്നിര്നചികേതഃ സ്വര്ഗ്യോ യമവൃണീഥാ ദ്വിതീയേന വരേണ।
ഏതമഗ്നിം തവൈവ പ്രവക്ശ്യംതി ജനാസസ്തൃതീയം-വഁരം നചികേതോ വൃണീഷ്വ ॥19॥

യേയം പ്രേതേ വിചികിത്സാ മനുഷ്യേഽസ്തീത്യേകേ നായമസ്തീതി ചൈകേ।
ഏതദ്വിദ്യാമനുശിഷ്ടസ്ത്വയാഽഹം-വഁരാണാമേഷ വരസ്തൃതീയഃ ॥20॥

ദേവൈരത്രാപി വിചികിത്സിതം പുരാ ന ഹി സുവിജ്ഞേയമണുരേഷ ധര്മഃ।
അന്യം-വഁരം നചികേതോ വൃണീഷ്വ മാ മോപരോത്സീരതി മാ സൃജൈനമ്‌ ॥21॥

ദേവൈരത്രാപി വിചികിത്സിതം കില ത്വം ച മൃത്യോ യന്ന സുജ്ഞേയമാത്ഥ।
വക്താ ചാസ്യ ത്വാദൃഗന്യോ ന ലഭ്യോ നാന്യോ വരസ്തുല്യ ഏതസ്യ കശ്ചിത്‌ ॥22॥

ശതായുഷഃ പുത്രപൌത്രാന്വൃണീഷ്വ ബഹൂന്പശൂന്ഹസ്തിഹിരണ്യമശ്വാന്‌।
ഭൂമേര്മഹദായതനം-വൃഁണീഷ്വ സ്വയം ച ജീവ ശരദോ യാവദിച്ഛസി ॥23॥

ഏതത്തുല്യം-യഁദി മന്യസേ വരം-വൃഁണീഷ്വ വിത്തം ചിരജീവികാം ച।
മഹാഭൂമൌ നചികേതസ്ത്വമേധി കാമാനാം ത്വാം കാമഭാജം കരോമി ॥24॥

യേ യേ കാമാ ദുര്ലഭാ മര്ത്യലോകേ സർവാന്കാമാംശ്ഛംദതഃ പ്രാര്ഥയസ്വ।
ഇമാ രാമാഃ സരഥാഃ സതൂര്യാ ന ഹീദൃശാ ലംഭനീയാ മനുഷ്യൈഃ।
ആഭിര്മത്പ്രത്താഭിഃ പരിചാരയസ്വ നചികേതോ മരണം മാഽനുപ്രാക്ശീഃ ॥25॥

ശ്വോഭാവാ മര്ത്യസ്യ യദംതകൈതത്സർവേംദ്രിയാണാം ജരയംതി തേജഃ।
അപി സർവം ജീവിതമല്പമേവ തവൈവ വാഹാസ്തവ നൃത്യഗീതേ ॥26॥

ന വിത്തേന തര്പണീയോ മനുഷ്യോ ലപ്സ്യാമഹേ വിത്തമദ്രാക്ശ്മ ചേത്ത്വാ।
ജീവിഷ്യാമോ യാവദീശിഷ്യസി ത്വം-വഁരസ്തു മേ വരണീയഃ സ ഏവ ॥27॥

അജീര്യതാമമൃതാനാമുപേത്യ ജീര്യന്മര്ത്യഃ ക്വധഃസ്ഥഃ പ്രജാനന്‌।
അഭിധ്യായന്വര്ണരതിപ്രമോദാനതിദീര്ഘേ ജീവിതേ കോ രമേത ॥28॥

യസ്മിന്നിദം-വിഁചികിത്സംതി മൃത്യോ യത്സാംപരായേ മഹതി ബ്രൂഹി നസ്തത്‌।
യോഽയം-വഁരോ ഗൂഢമനുപ്രവിഷ്ടോ നാന്യം തസ്മാന്നചികേതാ വൃണീതേ ॥29॥




Browse Related Categories: