ద్వితీయః ప్రశ్నః
అథ హైన-మ్భార్గవో వైదర్భిః పప్రచ్ఛ।
భగవన్‌ కత్యేవ దేవాః ప్రజాం-విఀధారయన్తే కతర ఏతత్ప్రకాశయన్తే కః పునరేషాం-వఀరిష్ఠః ఇతి ॥1॥
తస్మై స హోవాచాకాశో హ వా ఏష దేవో వాయురగ్నిరాపః పృథివీ వాఙ్మనశ్చఖ్షు-శ్శ్రోత్ర-ఞ్చ।
తే ప్రకాశ్యాభివదన్తి వయమేతద్బాణమవష్టభ్య విధారయామః ॥2॥
తాన్‌ వరిష్ఠః ప్రాణ ఉవాచ।
మా మోహమాపద్యథ అహమేవైతత్పఞ్చధాత్మాన-మ్ప్రవిభజ్యైతద్బాణమవష్టభ్య విధారయామీతి తే-ఽశ్రద్దధానా బభూవుః ॥3॥
సో-ఽభిమానాదూర్ధ్వముత్క్రామత ఇవ తస్మిన్నుత్క్రామత్యథేతరే సర్వ ఏవోత్క్రామన్తే తస్మింశ్చ ప్రతిష్ఠమానే సర్వ ఏవ ప్రతిష్ఠన్తే।
తద్యథా మఖ్షికా మధుకరరాజానముత్క్రామన్తం సర్వ ఏవోత్క్రామన్తే తస్మింశ్చ ప్రతిష్ఠమానే సర్వ ఏవ ప్రతిష్టన్త ఏవమ్‌ వాఙ్మనష్చఖ్షు-శ్శ్రోత్ర-ఞ్చ తే ప్రీతాః ప్రాణం స్తున్వన్తి ॥4॥
ఏషో-ఽగ్నిస్తపత్యేష సూర్య ఏష పర్జన్యో మఘవానేష వాయుః।
ఏష పృథివీ రయిర్దేవ-స్సదసచ్చామృత-ఞ్చ యత్‌ ॥5॥
అరా ఇవ రథనాభౌ ప్రాణే సర్వ-మ్ప్రతిష్ఠితమ్‌।
ఋచో యజూషి సామాని యజ్ఞః, ఖ్షత్ర-మ్బ్రహ్మ చ ॥6॥
ప్రజాపతిశ్చరసి గర్భే త్వమేవ ప్రతిజాయసే।
తుభ్య-మ్ప్రాణ ప్రజాస్త్విమా బలిం హరన్తి యః ప్రాణైః ప్రతితిష్ఠసి ॥7॥
దేవానామసి వహ్నితమః పితృణా-మ్ప్రథమా స్వధా।
ఋషీణా-ఞ్చరితం సత్యమథర్వాఙ్గిరసామసి ॥8॥
ఇన్ద్రస్త్వ-మ్ప్రాణ తేజసా రుద్రో-ఽసి పరిరఖ్షితా।
త్వమన్తరిఖ్షే చరసి సూర్యస్త్వ-ఞ్జ్యోతిషా-మ్పతిః ॥9॥
యదా త్వమభివర్షస్యథేమాః ప్రాణ తే ప్రజాః।
ఆనన్దరూపాస్తిష్ఠన్తి కామాయాన్న-మ్భవిష్యతీతి ॥10॥
వ్రాత్యస్త్వ-మ్ప్రాణైకర్షరత్తా విశ్వస్య సత్పతిః।
వయమాద్యస్య దాతారః పితా త్వ-మ్మాతరిశ్వ నః ॥11॥
యా తే తనూర్వాచి ప్రతిష్ఠితా యా శ్రోత్రే యా చ చఖ్షుషి।
యా చ మనసి సన్తతా శివా-న్తా-ఙ్కురూ మోత్క్రమీః ॥12॥
ప్రాణస్యేదం-వఀశే సర్వ-న్త్రిదివే యత్‌ ప్రతిష్ఠితమ్‌।
మాతేవ పుత్రాన్‌ రఖ్షస్వ శ్రీశ్చ ప్రజ్ఞా-ఞ్చ విధేహి న ఇతి ॥13॥
