Thousands of years ago, during the epic war of the Mahabharata, the great warrior Bhishma Pitamah, wounded and lying on a bed of arrows, awaited his destined hour of death. Though pierced with pain, his mind remained calm and filled with divine wisdom. Lord Krishna, along with the Pandavas, approached him, seeking knowledge before his departure from the world.

At that moment, Yudhishthira, the eldest Pandava, posed a profound question to Bhishma:
"Who is the supreme being in this universe? Who should we worship to gain peace, prosperity, and liberation?"

With great reverence, Bhishma answered by reciting the Vishnu Sahasranamam — the "Thousand Names of Vishnu." This powerful hymn, embedded within the Anushasana Parva of the Mahabharata, extolled the many divine qualities and manifestations of Lord Vishnu, the sustainer of the universe. Though written down by sage Vyasa, the verses were spoken by Bhishma, making him the seer of this sacred chant.

Why It Was Written and Its Daily Purpose
The Vishnu Sahasranamam was spoken to guide humanity towards inner peace, righteous living (dharma), and the ultimate goal of liberation (moksha). Each name of Vishnu is not just a label but a key to understanding the divine nature present within all beings. It was composed to give people a simple yet powerful practice to remember the Supreme, even amidst life's battles.

In daily life, chanting or meditating upon these thousand names serves several purposes:

Mental peace through divine focus

Spiritual protection and removal of fear

Cultivation of devotion, humility, and strength

In Advaita Vedanta terms, it helps shift the mind from ego-bound identity to the infinite Self, using Vishnu’s names as stepping stones to realize that Vishnu (all-pervading consciousness) is our true nature.

ഓം ശുക്ലാംബരധരം വിഷ്ണും ശശിവര്ണം ചതുര്ഭുജമ് ।
പ്രസന്നവദനം ധ്യായേത് സർവവിഘ്നോപശാംതയേ ॥ 1 ॥

Meaning:
ഓം ശുക്ലാംബരധരം വിഷ്ണും
The one who wears a white garment, Lord Vishnu (the all-pervading presence),

ശശിവര്ണം ചതുര്ഭുജമ്
Who is moon-like in complexion and has four arms (symbolizing omnipotence and completeness),

പ്രസന്നവദനം ധ്യായേത്
One should meditate upon his serene and cheerful face,

സർവവിഘ്നോപശാംതയേ
For the removal or pacification of all obstacles.

Commentary:
This verse presents Lord Vishnu as a symbol of pure consciousness — the formless Self visualized with divine qualities to support meditation. His white robe and moon-like glow represent sattva—purity and peace—while his four arms reflect the total powers of creation, sustenance, dissolution, and protection, all aspects of the one non-dual Self appearing as the world.

യസ്യദ്വിരദവക്ത്രാദ്യാഃ പാരിഷദ്യാഃ പരഃ ശതമ് ।
വിഘ്നം നിഘ്നംതി സതതം വിഷ്വക്സേനം തമാശ്രയേ ॥ 2 ॥

Meaning:
യസ്യദ്വിരദവക്ത്രാദ്യാഃ പാരിഷദ്യാഃ പരഃ ശതമ്
Of whom, there are hundreds of attendants, starting with those having elephant faces (like Ganesha),

വിഘ്നം നിഘ്നംതി സതതം
Who constantly destroy all obstacles,

വിഷ്വക്സേനം തമാശ്രയേ
I take refuge in വിഷ്വക്സേന (the all-pervading commander).

Commentary:
This verse invokes Vishvaksena, the divine force of inner and outer order, whose attendants—like the elephant-faced Ganesha—symbolize strength and wisdom that remove obstacles on the seeker’s path.

പൂർവ പീഠികാ
വ്യാസം വസിഷ്ഠ നപ്താരം ശക്തേഃ പൌത്രമകല്മഷമ് ।
പരാശരാത്മജം വംദേ ശുകതാതം തപോനിധിമ് ॥ 3 ॥

Meaning:
വ്യാസം വസിഷ്ഠ നപ്താരം
I bow to Vyaasa, the grandson of Vasishtha,

ശക്തേഃ പൌത്രമകല്മഷം
The pure, sinless grandson of Sakti,

പരാശരാത്മജം വംദേ
Son of Paraasara — I offer my salutations,

ശുകതാതം തപോനിധിം
Father of Shuka, and a treasure of spiritual austerity.

Commentary:
This verse honors Vyāsa for his pure lineage and profound wisdom. As son of Parāśara and father of Śuka, he links generations of enlightened sages and made Vedantic truths widely accessible through works like the Mahābhārata and Vishnu Sahasranāma.

വ്യാസായ വിഷ്ണു രൂപായ വ്യാസരൂപായ വിഷ്ണവേ ।
നമോ വൈ ബ്രഹ്മനിധയേ വാസിഷ്ഠായ നമോ നമഃ ॥ 4 ॥

Meaning:
വ്യാസായ വിഷ്ണു രൂപായ
Salutations to Vyaasa, who is the very form of Vishnu,

വ്യാസരൂപായ വിഷ്ണവേ
And to Vishnu, who has taken the form of Vyaasa,

നമോ വൈ ബ്രഹ്മനിധയേ
I bow to the one who is the very treasure of Brahman,

വാസിഷ്ഠായ നമോ നമഃ
Salutations again and again to the descendant of Sage Vasishtha.

അവികാരായ ശുദ്ധായ നിത്യായ പരമാത്മനേ ।
സദൈക രൂപ രൂപായ വിഷ്ണവേ സർവജിഷ്ണവേ ॥ 5 ॥

Meaning:
അവികാരായ ശുദ്ധായ
To the one who is unchanging and pure,

നിത്യായ പരമാത്മനേ
To the eternal, supreme Self,

സദൈക രൂപ രൂപായ
To the one whose form is always the same (unchanging essence despite apparent diversity),

വിഷ്ണവേ സർവജിഷ്ണവേ
To Vishnu, the all-pervading and all-conquering one.

യസ്യ സ്മരണമാത്രേണ ജന്മസംസാരബംധനാത് ।
വിമുച്യതേ നമസ്തസ്മൈ വിഷ്ണവേ പ്രഭവിഷ്ണവേ ॥ 6 ॥

Meaning:
യസ്യ സ്മരണമാത്രേണ
By the mere remembrance of whom,

ജന്മസംസാരബംധനാത്
One is freed from the bondage of birth and the cycle of worldly existence,

വിമുച്യതേ നമസ്തസ്മൈ
Is liberated — my salutations to that being (Vishnu),

വിഷ്ണവേ പ്രഭവിഷ്ണവേ
To Vishnu, the all-pervading, all-powerful One.

ഓം നമോ വിഷ്ണവേ പ്രഭവിഷ്ണവേ ।

Meaning:
ഓം
all-pervading Reality

നമോ വിഷ്ണവേ
I bow to Vishnu, the all-pervading presence.

പ്രഭവിഷ്ണവേ
I bow to Vishnu, the all-powerful and origin of all existence.

ശ്രീ വൈശംപായന ഉവാച
ശ്രുത്വാ ധര്മാ നശേഷേണ പാവനാനി ച സർവശഃ ।
യുധിഷ്ഠിരഃ ശാംതനവം പുനരേവാഭ്യ ഭാഷത ॥ 7 ॥

Meaning:
ശ്രീ വൈശംപായന ഉവാച
Sage Vaiśaṁpāyana said:

ശ്രുത്വാ ധര്മാ നശേഷേണ
Having fully heard all the righteous duties,

പാവനാനി ച സർവശഃ
And the teachings that are purifying in every way,

യുധിഷ്ഠിരഃ ശാംതനവം പുനരേവാഭ്യ ഭാഷത
Yudhiṣṭhira once again addressed Bhīṣma, the son of Śāntanu.

Commentary:
This verse marks a pivotal moment: Yudhiṣṭhira, despite hearing exhaustive teachings on dharma (righteous living), still seeks a deeper, final truth — showing that outer duties alone do not quench the quest for liberation (mokṣa). In Advaita Vedanta, this is the mark of a mature seeker: one who turns from mere action (karma) to knowledge (jñāna), desiring to know the Self (Ātman).

Bhīṣma, lying on the bed of arrows, represents one who has transcended bodily suffering and speaks from Self-realized clarity. Yudhiṣṭhira’s further questions lead directly to the Vishnu Sahasranāma, a hymn that not only glorifies Vishnu but reveals him as Brahman — the non-dual, all-pervading Self. In our daily life, this teaches us that ethical living is essential, but ultimately we must seek the unchanging truth within, through devotion, inquiry, and remembrance of the Self.

യുധിഷ്ഠിര ഉവാച
കിമേകം ദൈവതം ലോകേ കിം വാഽപ്യേകം പരായണം
സ്തുവംതഃ കം കമര്ചംതഃ പ്രാപ്നുയുര്മാനവാഃ ശുഭമ് ॥ 8 ॥

Meaning:
യുധിഷ്ഠിര ഉവാച
Yudhiṣṭhira asked:

കിമേകം ദൈവതം ലോകേ
Who is the one deity in the world (worthy of highest worship)?

കിം വാഽപ്യേകം പരായണം
Or what is the one ultimate refuge (for all beings)?

സ്തുവംതഃ കം കമര്ചംതഃ
Whom should one praise and worship,

പ്രാപ്നുയുര്മാനവാഃ ശുഭമ്
To attain the highest good (śubham)?

Commentary:
Yudhiṣṭhira’s question is not casual—it is universal and timeless. After learning all forms of dharma from Bhīṣma, he now asks about the highest truth: Who is the one ultimate reality worth knowing, praising, and worshipping? What is the one goal toward which all human effort should be directed?

In Advaita Vedanta, these questions point directly to the Self (Ātman), which is non-different from Brahman, the unchanging consciousness that pervades all. The "one God" is not a personal deity limited by form, but the formless Vishnu, the all-pervading awareness that manifests as everything. “Śubham” here is mokṣa — liberation from the cycle of birth and death, attained not through many paths, but by realizing the One.

കോ ധര്മഃ സർവധര്മാണാം ഭവതഃ പരമോ മതഃ ।
കിം ജപന്മുച്യതേ ജംതുര്ജന്മസംസാര ബംധനാത് ॥ 9 ॥

Meaning:
കോ ധര്മഃ സർവധര്മാണാം
What is the highest dharma among all types of dharma?

ഭവതഃ പരമോ മതഃ
Which do you consider as the supreme?

കിം ജപന്മുച്യതേ ജംതുര്
By chanting what can a being be liberated,

ജന്മസംസാര ബംധനാത്
janturjanmasaMsaara baMdhanaat

ശ്രീ ഭീഷ്മ ഉവാച
ജഗത്പ്രഭും ദേവദേവ മനംതം പുരുഷോത്തമമ് ।
സ്തുവന്നാമ സഹസ്രേണ പുരുഷഃ സതതോത്ഥിതഃ ॥ 10 ॥

Meaning:
ശ്രീ ഭീഷ്മ ഉവാച
Bhīṣma said:

ജഗത്പ്രഭും ദേവദേവം
(Worship) the Lord of the universe, the God of all gods,

അനംതം പുരുഷോത്തമം
The Infinite One, the Supreme Person,

സ്തുവന്നാമ സഹസ്രേണ
Praising with the thousand names,

പുരുഷഃ സതതോത്ഥിതഃ
The one who is constantly devoted (attains the highest good).

Commentary:
Here, Bhīṣma answers Yudhiṣṭhira’s deep spiritual questions by directing him to the one Reality — Vishnu, the Supreme Person (puruṣottama), who is both the infinite Self (ananta) and the Lord of all (jagat-prabhuṁ). Praising Him through the Sahasranāma (1000 names) is more than ritual; it's a transformative practice of remembering the Self, the unmoving, all-pervading consciousness described in Advaita Vedanta as Brahman.

തമേവ ചാര്ചയന്നിത്യം ഭക്ത്യാ പുരുഷമവ്യയമ് ।
ധ്യായന് സ്തുവന്നമസ്യംശ്ച യജമാനസ്തമേവ ച ॥ 11 ॥

Meaning:
തമേവ ചാര്ചയന്നിത്യം
Constantly worshipping that very Being,

ഭക്ത്യാ പുരുഷമവ്യയം
The imperishable Supreme Person, with devotion,

ധ്യായന് സ്തുവന്നമസ്യംശ്ച
Meditating upon, praising, and bowing to Him,

യജമാനസ്തമേവ ച
The seeker truly worships Him alone (in all forms of worship)

അനാദി നിധനം വിഷ്ണും സർവലോക മഹേശ്വരമ് ।
ലോകാധ്യക്ഷം സ്തുവന്നിത്യം സർവ ദുഃഖാതിഗോ ഭവേത് ॥ 12 ॥

Meaning:
അനാദി നിധനം വിഷ്ണും
Vishnu, who is without beginning or end — the eternal one,

സർവലോക മഹേശ്വരം
The supreme Lord of all worlds,

ലോകാധ്യക്ഷം സ്തുവന്നിത്യം
One who constantly praises the Lord of all beings,

സർവ ദുഃഖാതിഗോ ഭവേത്
Becomes free from all sorrow.

ബ്രഹ്മണ്യം സർവ ധര്മജ്ഞം ലോകാനാം കീര്തി വര്ധനമ് ।
ലോകനാഥം മഹദ്ഭൂതം സർവഭൂത ഭവോദ്ഭവമ് ॥ 13 ॥

Meaning:
ബ്രഹ്മണ്യം സർവ ധര്മജ്ഞം
(He is) the protector of spiritual wisdom and the knower of all righteous paths.

ലോകാനാം കീര്തി വര്ധനം
He increases the glory of all beings (through his grace and example).

ലോകനാഥം മഹദ്ഭൂതം
He is the Lord of the worlds and the great cosmic Being.

സർവഭൂത ഭവോദ്ഭവമ്
He is the origin of the existence of all beings.

ഏഷ മേ സർവ ധര്മാണാം ധര്മോഽധിക തമോമതഃ ।
യദ്ഭക്ത്യാ പുംഡരീകാക്ഷം സ്തവൈരര്ചേന്നരഃ സദാ ॥ 14 ॥

Meaning:
ഏഷ മേ സർവ ധര്മാണാം
This, among all dharmas,

ധര്മോഽധിക തമോമതഃ
Is regarded as the highest and most supreme dharma (by me),

യദ്ഭക്ത്യാ പുംഡരീകാക്ഷം
That by which a person, with devotion, worships the Lotus-eyed Vishnu,

സ്തവൈരര്ചേന്നരഃ സദാ
Always worships Him through hymns of praise.

പരമം യോ മഹത്തേജഃ പരമം യോ മഹത്തപഃ ।
പരമം യോ മഹദ്ബ്രഹ്മ പരമം യഃ പരായണമ് । 15 ॥

Meaning:
പരമം യോ മഹത്തേജഃ
He who is the supreme brilliance or radiance,

പരമം യോ മഹത്തപഃ
He who is the supreme austerity or spiritual force,

പരമം യോ മഹദ്ബ്രഹ്മ
He who is the supreme Brahman (ultimate knowledge and reality),

പരമം യഃ പരായണമ്
He who is the highest and final refuge.

പവിത്രാണാം പവിത്രം യോ മംഗളാനാം ച മംഗളമ് ।
ദൈവതം ദേവതാനാം ച ഭൂതാനാം യോഽവ്യയഃ പിതാ ॥ 16 ॥

Meaning:
പവിത്രാണാം പവിത്രം യോ
He who is the purest of the pure,

മംഗളാനാം ച മംഗളം
The most auspicious among all auspicious things,

ദൈവതം ദേവതാനാം ച
The deity of all deities, or the God above all gods,

ഭൂതാനാം യോഽവ്യയഃ പിതാ
The imperishable father of all beings.

യതഃ സർവാണി ഭൂതാനി ഭവംത്യാദി യുഗാഗമേ ।
യസ്മിംശ്ച പ്രലയം യാംതി പുനരേവ യുഗക്ഷയേ ॥ 17 ॥

Meaning:
യതഃ സർവാണി ഭൂതാനി ഭവംത്യാദി യുഗാഗമേ
From whom all beings arise at the beginning of the cosmic cycle,

യസ്മിംശ്ച പ്രലയം യാംതി പുനരേവ യുഗക്ഷയേ
And into whom they merge again at the end of the cosmic cycle.

തസ്യ ലോക പ്രധാനസ്യ ജഗന്നാഥസ്യ ഭൂപതേ ।
വിഷ്ണോര്നാമ സഹസ്രം മേ ശ്രുണു പാപ ഭയാപഹമ് ॥ 18 ॥

Meaning:
തസ്യ ലോക പ്രധാനസ്യ
Of Him who is the ruler of all worlds,

ജഗന്നാഥസ്യ ഭൂപതേ
Of Vishnu, the Lord of the universe, O King,

വിഷ്ണോര്നാമ സഹസ്രം മേ
The thousand names of Vishnu from me (now listen),

ശ്രുണു പാപ ഭയാപഹമ്
Listen, as they destroy sin and fear.

യാനി നാമാനി ഗൌണാനി വിഖ്യാതാനി മഹാത്മനഃ ।
ഋഷിഭിഃ പരിഗീതാനി താനി വക്ഷ്യാമി ഭൂതയേ ॥ 19 ॥

Meaning:
യാനി നാമാനി ഗൌണാനി
Those descriptive names (epithets),

വിഖ്യാതാനി മഹാത്മനഃ
That are well-known names of the Supreme Being,

ഋഷിഭിഃ പരിഗീതാനി
Which have been sung by the sages,

താനി വക്ഷ്യാമി ഭൂതയേ
I shall now recite those names for the benefit of all.

ഋഷിര്നാമ്നാം സഹസ്രസ്യ വേദവ്യാസോ മഹാമുനിഃ ॥
ഛംദോഽനുഷ്ടുപ് തഥാ ദേവോ ഭഗവാന് ദേവകീസുതഃ ॥ 20 ॥

Meaning:
ഋഷിര്നാമ്നാം സഹസ്രസ്യ
The sage (seer) of the thousand names is Vyāsa,

വേദവ്യാസോ മഹാമുനിഃ
the great sage.

ഛംദോഽനുഷ്ടുപ് തഥാ
The meter of the hymn is Anuṣṭup.

ദേവോ ഭഗവാന് ദേവകീസുതഃ
The deity is Bhagavān Krishna, the son of Devakī.

അമൃതാം ശൂദ്ഭവോ ബീജം ശക്തിര്ദേവകിനംദനഃ ।
ത്രിസാമാ ഹൃദയം തസ്യ ശാംത്യര്ഥേ വിനിയുജ്യതേ ॥ 21 ॥

Meaning:
അമൃതാം ശൂദ്ഭവോ ബീജം
The seed (bīja) is the one who is born of the nectar of immortality (i.e., Vishnu, the immortal Self).

ശക്തിര്ദേവകിനംദനഃ
The power (śakti) is Krishna, the son of Devakī.

ത്രിസാമാ ഹൃദയം തസ്യ
Its heart (essence) is the threefold Sāma (symbolizing the unity of all Vedic knowledge).

ശാംത്യര്ഥേ വിനിയുജ്യതേ
It is employed for the purpose of attaining peace.

Commentary:
This verse encodes the spiritual structure of the Vishnu Sahasranāma as a sacred mantra. The bīja (seed) is the immortal essence — Vishnu as the source of amṛta, the deathless Self. The śakti (power) is Krishna, symbolizing divine presence in action. The heart of the mantra is Tri-Sāma, the integration of all Vedic knowledge, which in Advaita points to Self-knowledge (Ātma-jñāna) as the core of all scripture.

The verse concludes by saying the Sahasranāma is used for śānti — peace. In Advaita, true peace is not circumstantial but arises from recognizing that the Self is unborn, undying, and all-pervading. This verse, therefore, reminds us that chanting or meditating on the names is not merely devotional but a means of abiding in the Self’s stillness, leading to the dissolution of mental agitation and the realization of inner freedom.

വിഷ്ണും ജിഷ്ണും മഹാവിഷ്ണും പ്രഭവിഷ്ണും മഹേശ്വരമ് ॥
അനേകരൂപ ദൈത്യാംതം നമാമി പുരുഷോത്തമമ് ॥ 22 ॥

Meaning:
വിഷ്ണും ജിഷ്ണും മഹാവിഷ്ണും
I bow to Vishnu, the victorious, the great pervader,

പ്രഭവിഷ്ണും മഹേശ്വരം
The almighty Vishnu, the supreme Lord,

അനേകരൂപ ദൈത്യാംതം
He of many forms, the destroyer of demons,

നമാമി പുരുഷോത്തമമ്
I bow to the Supreme Being, the highest Self.

പൂർവന്യാസഃ
അസ്യ ശ്രീ വിഷ്ണോര്ദിവ്യ സഹസ്രനാമ സ്തോത്ര മഹാമംത്രസ്യ ॥
ശ്രീ വേദവ്യാസോ ഭഗവാന് ഋഷിഃ ।
അനുഷ്ടുപ് ഛംദഃ ।
ശ്രീമഹാവിഷ്ണുഃ പരമാത്മാ ശ്രീമന്നാരായണോ ദേവതാ ।
അമൃതാംശൂദ്ഭവോ ഭാനുരിതി ബീജമ് ।
ദേവകീനംദനഃ സ്രഷ്ടേതി ശക്തിഃ ।
ഉദ്ഭവഃ, ക്ഷോഭണോ ദേവ ഇതി പരമോമംത്രഃ ।
ശംഖഭൃന്നംദകീ ചക്രീതി കീലകമ് ।
ശാര്​ങ്ഗധന്വാ ഗദാധര ഇത്യസ്ത്രമ് ।
രഥാംഗപാണി രക്ഷോഭ്യ ഇതി നേത്രമ് ।
ത്രിസാമാസാമഗഃ സാമേതി കവചമ് ।
ആനംദം പരബ്രഹ്മേതി യോനിഃ ।
ഋതുസ്സുദര്ശനഃ കാല ഇതി ദിഗ്ബംധഃ ॥
ശ്രീവിശ്വരൂപ ഇതി ധ്യാനമ് ।
ശ്രീ മഹാവിഷ്ണു പ്രീത്യര്ഥേ സഹസ്രനാമ ജപേ പാരായണേ വിനിയോഗഃ ।

Meaning:
അസ്യ ശ്രീ വിഷ്ണോര്ദിവ്യ സഹസ്രനാമ സ്തോത്ര മഹാമംത്രസ്യ
Of this divine Thousand-Name Stotra (hymn) of Śrī Viṣṇu, the great mantra

ശ്രീ വേദവ്യാസോ ഭഗവാന് ഋഷിഃ
The sage (RuShiH) of this mantra is the divine Bhagavān Śrī Vedavyāsa.

അനുഷ്ടുപ് ഛംദഃ
The metre (chandas) is Anuṣṭup

ശ്രീമഹാവിഷ്ണുഃ പരമാത്മാ ശ്രീമന്നാരായണോ ദേവതാ
Śrī Mahāviṣṇu, the Supreme Self (paramaatmaa), also known as Śrīmannārāyaṇa, is the deity.

അമൃതാംശൂദ്ഭവോ ഭാനുരിതി ബീജം
The seed (beejaM) of the mantra is ‘amRutaaMSoodbavO bhaanuriti’ – ‘born of the nectar-moon, the radiant one’

ദേവകീനംദനഃ സ്രഷ്ടേതി ശക്തിഃ
The power (SaktiH) is in – the Creator, son of Devakī.

ഉദ്ഭവഃ, ക്ഷോഭണോ ദേവ ഇതി പരമോമംത്രഃ
The supreme mantra is: ‘udbhavaH, kShObhaNO dEva’ – ‘He who appears and stirs (creation)’.

ശംഖഭൃന്നംദകീ ചക്രീതി കീലകമ്
The key (kīlaka) is ‘He who bears the conch, sword Nandaka, and discus (chakra)’.

ശാര്​ങ്ഗധന്വാ ഗദാധര ഇത്യസ്ത്രമ്
The weapon (astra) is ‘He who wields the bow Śārṅga and the mace Gadā’.

രഥാംഗപാണി രക്ഷോഭ്യ ഇതി നേത്രം
The eye (netra, representing vision or insight) is ‘rathaaMgapaaNi’ (He who has the wheel of the chariot as His hand) for protection.

ത്രിസാമാസാമഗഃ സാമേതി കവചമ്
The armor (kavacham) is ‘trisaamaasaamagah’ – He who is the essence and singer of all the three Samas (sacred hymns).

ആനംദം പരബ്രഹ്മേതി യോനിഃ
The source (yOniH) is ‘aanaMdaM parabrahma’ – the Supreme Absolute Reality that is Bliss.

ഋതുസ്സുദര്ശനഃ കാല ഇതി ദിഗ്ബംധഃ
The boundary of directions (digbaMdhaH) is secured by invoking: ‘Rutu (season), sudarSanaH (divine discus), kaala (time)’.

ശ്രീവിശ്വരൂപ ഇതി ധ്യാനം
The meditation is upon – the One whose form is the entire universe.

ശ്രീ മഹാവിഷ്ണു പ്രീത്യര്ഥേ സഹസ്രനാമ ജപേ പാരായണേ വിനിയോഗഃ
The purpose is for the delight of Śrī Mahāviṣṇu, this thousand-name japa and recitation is undertaken.

Commentary:
This invocation is not just a ritualistic prelude—it is a deeply symbolic alignment of the self with the Absolute. In Advaita Vedanta, where all forms are expressions of the One Reality (Brahman), these elements—ṛṣi, chandaḥ, devatā, bīja, śakti, etc.—represent facets of our inner Self. The ṛṣi (seer) symbolizes intuition, the chandas (meter) represents order, the devatā (deity) is the Self appearing as form, and the bīja and śakti are the creative impulse within consciousness.

കരന്യാസഃ
വിശ്വം വിഷ്ണുർവഷട്കാര ഇത്യംഗുഷ്ഠാഭ്യാം നമഃ
അമൃതാം ശൂദ്ഭവോ ഭാനുരിതി തര്ജനീഭ്യാം നമഃ
ബ്രഹ്മണ്യോ ബ്രഹ്മകൃത് ബ്രഹ്മേതി മധ്യമാഭ്യാം നമഃ
സുവര്ണബിംദു രക്ഷോഭ്യ ഇതി അനാമികാഭ്യാം നമഃ
നിമിഷോഽനിമിഷഃ സ്രഗ്വീതി കനിഷ്ഠികാഭ്യാം നമഃ
രഥാംഗപാണി രക്ഷോഭ്യ ഇതി കരതല കരപൃഷ്ഠാഭ്യാം നമഃ

Meaning:
വിശ്വം വിഷ്ണുർവഷട്കാര ഇത്യംഗുഷ്ഠാഭ്യാം നമഃ
The thumbs represent willpower; invoking Viṣṇu here sanctifies action rooted in universal order.

അമൃതാം ശൂദ്ഭവോ ഭാനുരിതി തര്ജനീഭ്യാം നമഃ
Index fingers symbolize direction and knowledge; the moon and sun represent reflective and direct consciousness.

ബ്രഹ്മണ്യോ ബ്രഹ്മകൃത് ബ്രഹ്മേതി മധ്യമാഭ്യാം നമഃ
The middle fingers signify balance; these names invoke Viṣṇu as both relative and absolute Reality.

സുവര്ണബിംദു രക്ഷോഭ്യ ഇതി അനാമികാഭ്യാം നമഃ
The ring fingers relate to commitment; here Viṣṇu is the inner light and our guardian.

നിമിഷോഽനിമിഷഃ സ്രഗ്വീതി കനിഷ്ഠികാഭ്യാം നമഃ
The little fingers represent humility; Viṣṇu is beyond time (blink) and yet adorned with love (garland).

രഥാംഗപാണി രക്ഷോഭ്യ ഇതി കരതല കരപൃഷ്ഠാഭ്യാം നമഃ
The hands are tools of action; Viṣṇu as protector and wielder of the wheel ensures righteousness in all deeds.

അംഗന്യാസഃ
സുവ്രതഃ സുമുഖഃ സൂക്ഷ്മ ഇതി ജ്ഞാനായ ഹൃദയായ നമഃ
സഹസ്രമൂര്തിഃ വിശ്വാത്മാ ഇതി ഐശ്വര്യായ ശിരസേ സ്വാഹാ
സഹസ്രാര്ചിഃ സപ്തജിഹ്വ ഇതി ശക്ത്യൈ ശിഖായൈ വഷട്
ത്രിസാമാ സാമഗസ്സാമേതി ബലായ കവചായ ഹും
രഥാംഗപാണി രക്ഷോഭ്യ ഇതി നേത്രാഭ്യാം വൌഷട്
ശാംഗധന്വാ ഗദാധര ഇതി വീര്യായ അസ്ത്രായഫട്
ഋതുഃ സുദര്ശനഃ കാല ഇതി ദിഗ്ഭംധഃ

Meaning:
സുവ്രതഃ സുമുഖഃ സൂക്ഷ്മ ഇതി ജ്ഞാനായ ഹൃദയായ നമഃ
These names represent purity, friendliness, and subtlety—all qualities essential for inner knowledge.

സഹസ്രമൂര്തിഃ വിശ്വാത്മാ ഇതി ഐശ്വര്യായ ശിരസേ സ്വാഹാ
The head, seat of identity and intellect, is surrendered to the Supreme Self appearing in all forms.

സഹസ്രാര്ചിഃ സപ്തജിഹ്വ ഇതി ശക്ത്യൈ ശിഖായൈ വഷട്
These names invoke the radiant, transformative power of Viṣṇu as energy (śakti) anchored at the crown.

ത്രിസാമാ സാമഗസ്സാമേതി ബലായ കവചായ ഹും
The Sāma Veda's musical rhythm is invoked as spiritual protection and inner strength.

രഥാംഗപാണി രക്ഷോഭ്യ ഇതി നേത്രാഭ്യാം വൌഷട്
The vision guided by Viṣṇu's power is purified to perceive truth and resist illusion.

ശാംഗധന്വാ ഗദാധര ഇതി വീര്യായ അസ്ത്രായഫട്
Symbolizing divine courage and discipline to destroy ignorance and ego.

ഋതുഃ സുദര്ശനഃ കാല ഇതി ദിഗ്ഭംധഃ
All directions are sanctified and protected by the order of time and divine vision.

ധ്യാനമ്
ക്ഷീരോധന്വത്പ്രദേശേ ശുചിമണി-വിലസ-ത്സൈകതേ-മൌക്തികാനാം
മാലാ-കൢപ്താസനസ്ഥഃ സ്ഫടിക-മണിനിഭൈ-ര്മൌക്തികൈ-ര്മംഡിതാംഗഃ ।
ശുഭ്രൈ-രഭ്രൈ-രദഭ്രൈ-രുപരിവിരചിതൈ-ര്മുക്ത പീയൂഷ വര്ഷൈഃ
ആനംദീ നഃ പുനീയാ-ദരിനലിനഗദാ ശംഖപാണി-ര്മുകുംദഃ ॥ 1 ॥

Line by Line Meaning:
ക്ഷീരോധന്വത്പ്രദേശേ ശുചിമണി-വിലസ-ത്സൈകതേ-മൌക്തികാനാം
In the region near the Ocean of Milk (kSheerOdhanvatpradESE), on sands that sparkle with pure, radiant jewels and are strewn with pearls...

മാലാ-കൢപ്താസനസ്ഥഃ സ്ഫടിക-മണിനിഭൈ-ര്മൌക്തികൈ-ര്മംഡിതാംഗഃ
Seated on a throne adorned with garlands, whose body is decorated with pearl ornaments and gems resembling crystal.

ശുഭ്രൈ-രഭ്രൈ-രദഭ്രൈ-രുപരിവിരചിതൈ-ര്മുക്ത പീയൂഷ വര്ഷൈഃ
With pure white clouds above, arranged in the sky, raining down showers of divine nectar (amṛta).

ആനംദീ നഃ പുനീയാ-ദരിനലിനഗദാ ശംഖപാണി-ര്മുകുംദഃ
May മുകുംദ, the joy-giver, who holds the lotus, mace, and conch, purify us and fill us with bliss.

Sloka Meaning:
In the region of the Milky Ocean, on a beach glittering with pearls and radiant gems, seated on a garlanded throne, with a body adorned by crystals and pearls, surrounded by divine clouds showering blissful nectar — may Lord മുകുംദ, who holds the lotus, mace, and conch, bless and purify us, and grant us supreme joy.

ഭൂഃ പാദൌ യസ്യ നാഭിർവിയ-ദസുര നിലശ്ചംദ്ര സൂര്യൌ ച നേത്രേ
കര്ണാവാശാഃ ശിരോദ്യൌര്മുഖമപി ദഹനോ യസ്യ വാസ്തേയമബ്ധിഃ ।
അംതഃസ്ഥം യസ്യ വിശ്വം സുര നരഖഗഗോഭോഗി ഗംധർവദൈത്യൈഃ
ചിത്രം രം രമ്യതേ തം ത്രിഭുവന വപുശം വിഷ്ണുമീശം നമാമി ॥ 2 ॥

Meaning:
ഭൂഃ പാദൌ യസ്യ നാഭിർവിയ-ദസുര നിലശ്ചംദ്ര സൂര്യൌ ച നേത്രേ
The Earth (ഭൂഃ) is His feet, His navel is the sky (നാഭിḥ = വിയത്), the abode of gods is His chest, the Moon and Sun are His eyes.

കര്ണാവാശാഃ ശിരോദ്യൌര്മുഖമപി ദഹനോ യസ്യ വാസ്തേയമബ്ധിഃ
The directions are His ears, the heavens His head, fire is His mouth, and the ocean is His stomach.

അംതഃസ്ഥം യസ്യ വിശ്വം സുര നരഖഗഗോഭോഗി ഗംധർവദൈത്യൈഃ
The entire universe resides within Him, along with gods (sura), humans (nara), birds (khaga), animals (go), serpents (bhOgi), celestial musicians (gandharva), and demons (daitya).

ചിത്രം രം രമ്യതേ തം ത്രിഭുവന വപുശം വിഷ്ണുമീശം നമാമി
To that Viṣṇu, the Lord of the three worlds (tribhuvana), whose form is the universe (vapuṣaṁ), and in whom this wondrous cosmic play unfolds—I bow (namaami).

ഓം നമോ ഭഗവതേ വാസുദേവായ!

Meaning:
ഓം നമോ ഭഗവതേ വാസുദേവായ!
I bow to Bhagavān, To Vāsudeva, which refers to Krishna, the son of Vasudeva, and more broadly, to the indwelling Lord of the universe.

ശാംതാകാരം ഭുജഗശയനം പദ്മനാഭം സുരേശം
വിശ്വാധാരം ഗഗനസദൃശം മേഘവര്ണം ശുഭാംഗമ് ।
ലക്ഷ്മീകാംതം കമലനയനം യോഗിഹൃര്ധ്യാനഗമ്യമ്
വംദേ വിഷ്ണും ഭവഭയഹരം സർവലോകൈകനാഥമ് ॥ 3 ॥

Meaning:
ശാംതാകാരം ഭുജഗശയനം പദ്മനാഭം സുരേശം
I bow to Viṣṇu, who has a peaceful form (śānta-ākāram), who rests on the serpent (bhujaga-śayanam), who has a lotus in his navel (padmanābham), and who is the Lord of the gods (sura-īśam).

വിശ്വാധാരം ഗഗനസദൃശം മേഘവര്ണം ശുഭാംഗമ്
Who is the support of the universe (viśvādhāram), who is vast like the sky (gagana-sadṛśam), who has the color of a rain-cloud (megha-varṇam), and whose form is auspicious and radiant (śubhāṅgam).

ലക്ഷ്മീകാംതം കമലനയനം യോഗിഹൃര്ധ്യാനഗമ്യമ്
Who is the beloved of Lakṣmī (lakṣmī-kāntam), who has lotus-like eyes (kamala-nayanam), and who is accessible to the hearts of yogis through meditation (yogi-hṛd-dhyāna-gamyam).

വംദേ വിഷ്ണും ഭവഭയഹരം സർവലോകൈകനാഥമ്
I bow to Viṣṇu, the remover of the fear of worldly existence (bhava-bhaya-haram), and the one and only Lord (eka-nātham) of all the worlds (sarva-loka).

മേഘശ്യാമം പീതകൌശേയവാസം
ശ്രീവത്സാകം കൌസ്തുഭോദ്ഭാസിതാംഗമ് ।
പുണ്യോപേതം പുംഡരീകായതാക്ഷം
വിഷ്ണും വംദേ സർവലോകൈകനാഥമ് ॥ 4 ॥

Meaning:
മേഘശ്യാമം പീതകൌശേയവാസം
I bow to Viṣṇu, whose complexion is dark like a rain-filled cloud (megha-śyāmam) and who wears yellow silk garments (pīta-kauśeya-vāsam).

ശ്രീവത്സാകം കൌസ്തുഭോദ്ഭാസിതാംഗമ്
He bears the sacred mark Śrīvatsa on His chest and His form shines with the Kaustubha gem, radiating divine brilliance.

പുണ്യോപേതം പുംഡരീകായതാക്ഷം
He is endowed with all merit and virtue (puṇya-upetam) and has wide lotus-like eyes (puṇḍarīka-āyata-akṣam).

വിഷ്ണും വംദേ സർവലോകൈകനാഥമ്
I bow to Viṣṇu, who is the sole Lord (eka-nātha) of all the worlds (sarva-loka).

നമഃ സമസ്ത ഭൂതാനാം ആദി ഭൂതായ ഭൂഭൃതേ ।
അനേകരൂപ രൂപായ വിഷ്ണവേ പ്രഭവിഷ്ണവേ ॥ 5॥

Meaning:
നമഃ സമസ്ത ഭൂതാനാം ആദി ഭൂതായ ഭൂഭൃതേ
Salutations to the One who is the origin of all beings and the sustainer of the world.

അനേകരൂപ രൂപായ വിഷ്ണവേ പ്രഭവിഷ്ണവേ
To the One who appears in countless forms — to Viṣṇu, the all-pervading and supremely powerful Lord — I offer my salutations.

സശംഖചക്രം സകിരീടകുംഡലം
സപീതവസ്ത്രം സരസീരുഹേക്ഷണമ് ।
സഹാര വക്ഷഃസ്ഥല ശോഭി കൌസ്തുഭം
നമാമി വിഷ്ണും ശിരസാ ചതുര്ഭുജമ് । 6॥

Meaning:
സശംഖചക്രം സകിരീടകുംഡലം
Who holds the conch and discus and is adorned with crown and earrings.

സപീതവസ്ത്രം സരസീരുഹേക്ഷണം
Who wears yellow garments and whose eyes are as lovely and gentle as lotus petals.

സഹാര വക്ഷഃസ്ഥല ശോഭി കൌസ്തുഭം
Whose chest is adorned with beautiful garlands and the shining Kaustubha gem.

നമാമി വിഷ്ണും ശിരസാ ചതുര്ഭുജമ്
I bow with my head to Lord Viṣṇu, the four-armed, all-pervading one.

ഛായായാം പാരിജാതസ്യ ഹേമസിംഹാസനോപരി
ആസീനമംബുദശ്യാമമായതാക്ഷമലംകൃതമ് ॥ 7 ॥

Meaning:
ഛായായാം പാരിജാതസ്യ
In the shade of the celestial Pārijāta tree

ഹേമസിംഹാസനോപരി
Seated upon a golden throne

ആസീനമംബുദശ്യാമമ്
Seated, with a complexion like that of a raincloud

ആയതാക്ഷമലംകൃതമ്
With large, expansive eyes and adorned with ornaments

ചംദ്രാനനം ചതുര്ബാഹും ശ്രീവത്സാംകിത വക്ഷസമ്
രുക്മിണീ സത്യഭാമാഭ്യാം സഹിതം കൃഷ്ണമാശ്രയേ ॥ 8 ॥

Meaning:
ചംദ്രാനനം ചതുര്ബാഹും
I meditate on the One whose face is like the moon and who has four arms.

ശ്രീവത്സാംകിത വക്ഷസമ്
Whose chest bears the mark of Śrīvatsa” — symbolic of prosperity, auspiciousness, and the inseparable presence of the Divine Feminine (Lakṣmī).

രുക്മിണീ സത്യഭാമാഭ്യാം സഹിതം
“Who is accompanied by Rukmiṇī and Satyabhāmā” — showing the divine in union with both wisdom and power.

കൃഷ്ണമാശ്രയേ
“I take refuge in Lord Kṛṣṇa.”

പംചപൂജ
ലം - പൃഥിവ്യാത്മനേ ഗംഥം സമര്പയാമി
ഹം - ആകാശാത്മനേ പുഷ്പൈഃ പൂജയാമി
യം - വായ്വാത്മനേ ധൂപമാഘ്രാപയാമി
രം - അഗ്ന്യാത്മനേ ദീപം ദര്ശയാമി
വം - അമൃതാത്മനേ നൈവേദ്യം നിവേദയാമി
സം - സർവാത്മനേ സർവോപചാര പൂജാ നമസ്കാരാന് സമര്പയാമി

ംഎഅനിന്ഗ്:

ഃഎ ഇസ് ഥെ ശുപ്രെമെ ഋലെര് (), who performs actions upholding righteousness (വ്ṛṣഅകര്മ്ā), and who is the very embodiment of dharma (വ്ṛṣāക്ṛതിḥ).

രുദ്രോ ബഹുശിരാ ബഭ്രുർവിശ്വയോനിഃ ശുചിശ്രവാഃ ।
അമൃതഃ ശാശ്വതസ്ഥാണുർവരാരോഹോ മഹാതപാഃ ॥ 13 ॥

Meaning:
രുദ്രോ ബഹുശിരാ ബഭ്രുർവിശ്വയോനിഃ ശുചിശ്രവാഃ
He is Rudra, the fierce and compassionate; He has many heads (i.e., forms); He is tawny or radiant in form; the source of the universe; and whose fame is pure and sacred.

അമൃതഃ ശാശ്വതസ്ഥാണുർവരാരോഹോ മഹാതപാഃ
He is immortal, eternal, firm and unshaken, graceful and best to attain, and possessed of great austerity and inner fire.

സർവഗഃ സർവ വിദ്ഭാനുർവിഷ്വക്സേനോ ജനാര്ദനഃ ।
വേദോ വേദവിദവ്യംഗോ വേദാംഗോ വേദവിത്കവിഃ ॥ 14 ॥

Meaning:
സർവഗഃ സർവ വിദ്ഭാനുർവിഷ്വക്സേനോ ജനാര്ദനഃ
He is the all-pervading one (sarvagaḥ), the knower of all (sarvavid), the radiant light (bhānuḥ), the one with universal army (viśvaksenaḥ), and the One who uplifts all beings (janārdanaḥ).

വേദോ വേദവിദവ്യംഗോ വേദാംഗോ വേദവിത്കവിഃ
He is the Veda itself (vedo), the knower of the Vedas (vedavid), perfect and without defect (avyangaḥ), the limbs of the Veda (vedāṅgaḥ), the knower of all Vedic branches (vedavit), and the seer or sage (kaviḥ).

ലോകാധ്യക്ഷഃ സുരാധ്യക്ഷോ ധര്മാധ്യക്ഷഃ കൃതാകൃതഃ ।
ചതുരാത്മാ ചതുർവ്യൂഹശ്ചതുര്ദംഷ്ട്രശ്ചതുര്ഭുജഃ ॥ 15 ॥

Meaning:
ലോകാധ്യക്ഷഃ സുരാധ്യക്ഷോ ധര്മാധ്യക്ഷഃ കൃതാകൃതഃ
He is the overseer of the worlds (lokādhyakṣaḥ), the overseer of the gods (surādhyakṣaḥ), the supervisor of dharma (dharmādhyakṣaḥ), and the one who is both the cause of action and the result of inaction (kṛtākṛtaḥ).

ഹതുരാത്മാ ചതുർവ്യൂഹശ്ചതുര്ദംഷ്ട്രശ്ചതുര്ഭുജഃ
He is the one with fourfold nature (caturātmā), the one who manifests in four divine forms (caturvyūhaḥ), the one with four tusks or fangs (caturdaṁṣṭraḥ), and the one with four arms (caturbhujaḥ).

ഭ്രാജിഷ്ണുര്ഭോജനം ഭോക്താ സഹിഷ്ണുര്ജഗദാദിജഃ ।
അനഘോ വിജയോ ജേതാ വിശ്വയോനിഃ പുനർവസുഃ ॥ 16 ॥

Meaning:
ഭ്രാജിഷ്ണുര്ഭോജനം ഭോക്താ സഹിഷ്ണുര്ജഗദാദിജഃ
He is brilliant and radiant (bhrājiṣṇuḥ), the sustenance for all beings (bhojanam), the enjoyer of all offerings (bhoktā), extremely patient (sahiṣṇuḥ), and the origin of the universe (jagad-ādijaḥ).

അനഘോ വിജയോ ജേതാ വിശ്വയോനിഃ പുനർവസുഃ
He is sinless and pure (anaghaḥ), ever-victorious (vijayaḥ), the conqueror (jetā), the womb of the universe (viśvayoniḥ), and the one who returns again and again for the good of the world (punarvasuḥ).

ഉപേംദ്രോ വാമനഃ പ്രാംശുരമോഘഃ ശുചിരൂര്ജിതഃ ।
അതീംദ്രഃ സംഗ്രഹഃ സര്ഗോ ധൃതാത്മാ നിയമോ യമഃ ॥ 17 ॥

Meaning:
ഉപേംദ്രോ വാമനഃ പ്രാംശുരമോഘഃ ശുചിരൂര്ജിതഃ
He is Upendra (the younger brother of Indra), Vāmana (the brahmachari form), tall and majestic (prāṁśuḥ), infallible (amoghaḥ), pure (śuciḥ), and full of strength and vitality (ūrjitaḥ).

അതീംദ്രഃ സംഗ്രഹഃ സര്ഗോ ധൃതാത്മാ നിയമോ യമഃ
He is greater than Indra (atīndraḥ), the summarizer and integrator (saṅgrahaḥ), the source of creation (sargaḥ), self-controlled (dhṛtātmā), the law of restraint (niyamaḥ), and the enforcer of self-discipline (yamaḥ).

വേദ്യോ വൈദ്യഃ സദായോഗീ വീരഹാ മാധവോ മധുഃ ।
അതീംദ്രിയോ മഹാമായോ മഹോത്സാഹോ മഹാബലഃ ॥ 18 ॥

Meaning:
വേദ്യോ വൈദ്യഃ സദായോഗീ വീരഹാ മാധവോ മധുഃ
This line celebrates Lord Vishnu as the supreme focus of all true knowledge and realization (വേദ്യോ), the divine physician who cures the afflictions of worldly existence (വൈദ്യഃ), eternally established in pure union with the Self (സദായോഗീ), the mighty vanquisher of inner and outer foes (വീരഹാ), the gracious consort of Lakshmi—the source of all wealth and auspiciousness (മാധവോ), and the inherently sweet Lord who also destroys the demon Madhu (മധുഃ).

അതീംദ്രിയോ മഹാമായോ മഹോത്സാഹോ മഹാബലഃ
This line proclaims Him to be beyond the reach of the senses and only realized through inner perception (അതീംദ്രിയോ), the great wielder of cosmic illusion that manifests the universe (മഹാമായോ), overflowing with boundless divine zeal and purposeful action (മഹോത്സാഹോ), and endowed with immeasurable strength that upholds and protects all creation (മഹാബലഃ).

മഹാബുദ്ധിര്മഹാവീര്യോ മഹാശക്തിര്മഹാദ്യുതിഃ ।
അനിര്ദേയവപുഃ ശ്രീമാനമേയാത്മാ മഹാദ്രിധൃക് ॥ 19 ॥

Meaning:
മഹാബുദ്ധിര്മഹാവീര്യോ മഹാശക്തിര്മഹാദ്യുതിഃ
This line celebrates the Lord’s മഹാബുദ്ധിര്മഹാവീര്യോ—supreme wisdom and unparalleled courage—alongside മഹാശക്തിര്—boundless power—and മഹാദ്യുതിഃ—dazzling brilliance.

അനിര്ദേയവപുഃ ശ്രീമാനമേയാത്മാ മഹാദ്രിധൃക്
This line proclaims Him as അനിര്ദേശ്യവപുഃ—of indescribable form—ശ്രീമാനമേയാത്മാ—resplendent glory and immeasurable Self—and മഹാദ്രിധൃക്—the great upholder who steadfastly supports all.

മഹേശ്വാസോ മഹീഭര്താ ശ്രീനിവാസഃ സതാംഗതിഃ ।
അനിരുദ്ധഃ സുരാനംദോ ഗോവിംദോ ഗോവിദാം പതിഃ ॥ 20 ॥

Meaning:
മഹേശ്വാസോ മഹീഭര്താ ശ്രീനിവാസഃ സതാംഗതിഃ
This line exalts the Lord as the supreme master even over Shiva (മഹേശ്വാസോ), the sustaining pillar of the earth (മഹീഭര്ത്āḥ), the divine dwelling of Lakshmi (ശ്രീനിവ്āസḥ), and the one whose association grants auspicious fellowship and noble company (സത്āṅഗതിḥ).

അനിരുദ്ധഃ സുരാനംദോ ഗോവിംദോ ഗോവിദാം പതിഃ
This line proclaims Him as invincible and unconquerable (അനിരുദ്ധḥ), the source of bliss for the gods (സുര്āനംദൊ), Govinda—the protector of the herd of beings (ഘൊവിംദൊ)—and the lord of cows and of those who know the Vedas (ഘൊവ്īദ്āṃ പതിḥ).

മരീചിര്ദമനോ ഹംസഃ സുപര്ണോ ഭുജഗോത്തമഃ ।
ഹിരണ്യനാഭഃ സുതപാഃ പദ്മനാഭഃ പ്രജാപതിഃ ॥ 21 ॥

Meaning:
മരീചിര്ദമനോ ഹംസഃ സുപര്ണോ ഭുജഗോത്തമഃ
This line celebrates Lord Vishnu as മരീചിര്ദമനോ—the radiant cosmic principle that disciplines and illumines the universe—along with ഹംസഃ and സുപര്ണോ representing the supreme spirit and the all-pervasive, winged existence, and as ഭുജഗോത്തമഃ—the foremost among the serpent powers that support and sustain cosmic order.

ഹിരണ്യനാഭഃ സുതപാഃ പദ്മനാഭഃ പ്രജാപതിഃ
This line proclaims Him as ഹിരണ്യനാഭഃ—the golden-naveled source from which all creation emerges—സുതപാഃ—the ancient ascetic whose tapas upholds the cosmos—പദ്മനാഭഃ—the lotus-naveled origin of manifested beings—and പ്രജപതിഃ—the sovereign Lord and progenitor of all life.

അമൃത്യുഃ സർവദൃക് സിംഹഃ സംധാതാ സംധിമാന് സ്ഥിരഃ ।
അജോ ദുര്മര്ഷണഃ ശാസ്താ വിശ്രുതാത്മാ സുരാരിഹാ ॥ 22 ॥

അമൃത്യുഃ സർവദൃക് സിംഹഃ സംധാതാ സംധിമാന് സ്ഥിരഃ
This line honors Lord Vishnu as the deathless one (അമൃത്യുഃ), the all-seeing seer of creation (സർവദൃക്), majestic like a lion (സിംഹഃ), the cosmic establisher and binder of all existence (സംധാതാ and സംധിമാന്), and the ever-steady, unshakable foundation of the universe (സ്ഥിരഃ).

അജോ ദുര്മര്ഷണഃ ശാസ്താ വിശ്രുതാത്മാ സുരാരിഹാ
This line proclaims Him as unborn and eternal (അജോ), the formidable dispenser of divine justice (ദുര്മര്ഷണഃ), the righteous enforcer of cosmic law (ശാസ്താ), the ever-renowned self (വിശ്രുതാത്മാ), and the vanquisher of the gods’ foes (സുരാരിഹാ).

ഗുരുര്ഗുരുതമോ ധാമ സത്യഃ സത്യപരാക്രമഃ ।
നിമിഷോഽനിമിഷഃ സ്രഗ്വീ വാചസ്പതിരുദാരധീഃ ॥ 23 ॥

Meaning:
ഗുരുര്ഗുരുതമോ ധാമ സത്യഃ സത്യപരാക്രമഃ
This line extols Lord Vishnu as the supreme teacher of teachers and refuge of the universe (ഗുരുര്ഗുരുതമോ ധാമ), the embodiment of ultimate truth (സത്യഃ) whose valor goes beyond all truths (സത്യപരാക്രമഃ).

നിമിഷോഽനിമിഷഃ സ്രഗ്വീ വാചസ്പതിരുദാരധീഃ
This line praises Him as eternally vigilant—beyond even a blink of an eye (നിമിഷോഽനിമിഷഃ)—the source of joyous melody (സ്രഗ്വീ), the lord of speech and eloquence (വാചസ്പതിര്), and the magnanimous ruler of all realms (ഉദാരധീഃ).

അഗ്രണീഗ്രാമണീഃ ശ്രീമാന് ന്യായോ നേതാ സമീരണഃ
സഹസ്രമൂര്ധാ വിശ്വാത്മാ സഹസ്രാക്ഷഃ സഹസ്രപാത് ॥ 24 ॥

Meaning:
അഗ്രണീഗ്രാമണീഃ ശ്രീമാന് ന്യായോ നേതാ സമീരണ
This line praises the Lord as the foremost among leaders and guides. He is അഗ്രണീഗ്രാമണീഃ, the supreme commander who leads all others; ശ്രീമാന്, radiant with divine wealth and auspiciousness; ന്യായഃ, the very embodiment of justice; നേതാ, the one who directs all beings toward righteousness; and സമീരണഃ, the life-giver who sustains all with the vital breath.

സഹസ്രമൂര്ധാ വിശ്വാത്മാ സഹസ്രാക്ഷഃ സഹസ്രപാത്
This line describes His cosmic form. സഹസ്രമൂര്ധാ means He has a thousand heads, representing His omnipresence across all beings. വിശ്വാത്മാ declares Him as the Soul of the Universe. സഹസ്രാക്ഷഃ is the all-seeing Lord with a thousand eyes, and സഹസ്രപാത് signifies that He moves through all creatures, having a thousand feet — He is present in every step, every eye, every thought.

ആവര്തനോ നിവൃത്താത്മാ സംവൃതഃ സംപ്രമര്ദനഃ ।
അഹഃ സംവര്തകോ വഹ്നിരനിലോ ധരണീധരഃ ॥ 25 ॥

Meaning:
ആവര്തനോ നിവൃത്താത്മാ സംവൃതഃ സംപ്രമര്ദനഃ
This line reveals the Lord as the great cosmic force that governs all cycles. ആവര്തനോ is the one who causes the cycles of creation and dissolution to revolve endlessly. നിവൃത്താത്മാ indicates His transcendental nature — beyond desire and action, ever free. സംവൃതഃ means He is hidden or veiled, not easily perceived by ordinary vision. സംപ്രമര്ദനഃ is the mighty destroyer who eliminates all that must pass, clearing the way for renewal.

അഹഃ സംവര്തകോ വഹ്നിരനിലോ ധരണീധരഃ
This line praises His elemental and cosmic powers. അഹഃ refers to Him as the day itself — the source of light and time. സംവര്തകഃ is the fire of cosmic dissolution that destroys the universe at the end of a cycle. വഹ്നിഃ and അനിലഃ declare Him as fire and wind — two primal forces of nature. ധരണീധരഃ is the supporter of the Earth, He who upholds the world and maintains its balance.

സുപ്രസാദഃ പ്രസന്നാത്മാ വിശ്വധൃഗ്വിശ്വഭുഗ്വിഭുഃ ।
സത്കര്താ സത്കൃതഃ സാധുര്ജഹ്നുര്നാരായണോ നരഃ ॥ 26 ॥

Meaning:
സുപ്രസാദഃ പ്രസന്നാത്മാ വിശ്വധൃഗ്വിശ്വഭുഗ്വിഭുഃ
This line describes the Lord as ever-blissful and all-encompassing. സുപ്രസാദഃ means He is extremely gracious, ever-pleased and bestows His favor easily. പ്രസന്നാത്മാ refers to His serene and pure inner nature, untouched by agitation. വിശ്വധൃക് signifies the One who supports and sustains the entire cosmos. വിശ്വഭുക് indicates He is the enjoyer of all experiences in the universe. വിഭുഃ affirms His all-pervading majesty — the infinite presence behind all existence.

സത്കര്താ സത്കൃതഃ സാധുര്ജഹ്നുര്നാരായണോ നരഃ
This line praises His righteous and divine persona. സത്കര്താ is He who honors the noble and righteous. സത്കൃതഃ means He is revered and worshipped by the virtuous. സാധുഃ declares Him as the essence of goodness and virtue. ജഹ്നുഹ് refers to the one who withholds or restrains — controlling the flow of creation. നാരായണഃ is the Supreme Being dwelling in all waters and hearts, while നരഃ reveals Him as the primordial Man — the eternal Self appearing in human form.

അസംഖ്യേയോഽപ്രമേയാത്മാ വിശിഷ്ടഃ ശിഷ്ടകൃച്ഛുചിഃ ।
സിദ്ധാര്ഥഃ സിദ്ധസംകല്പഃ സിദ്ധിദഃ സിദ്ധി സാധനഃ ॥ 27 ॥

Meaning:
അസംഖ്യേയോഽപ്രമേയാത്മാ വിശിഷ്ടഃ ശിഷ്ടകൃച്ഛുചിഃ
This line glorifies the Lord as beyond human grasp and yet the creator of order. അസംഖ്യേയഃ means He is innumerable — His forms, powers, and glories cannot be counted. അപ്രമേയാത്മാ indicates that His true nature cannot be measured or comprehended by intellect or logic. വിശിഷ്ടഃ means He is unique, distinguished from all else. ശിഷ്ടകൃത് describes Him as the creator of righteous beings — those who uphold dharma. ശുചിഃ means He is pure — untouched by any defect or impurity.

ഇദ്ധാര്ഥഃ സിദ്ധസംകല്പഃ സിദ്ധിദഃ സിദ്ധി സാധനഃ
This line celebrates His perfection and power to grant success. സിദ്ധാര്ഥഃ means all His purposes are fulfilled — He is the one whose goals are always accomplished. സിദ്ധസംകല്പഃ refers to Him as one whose will is instantly effective — His very intention becomes reality. സിദ്ധിദഃ is the giver of success, especially spiritual attainments. സിദ്ധി സാധനഃ indicates He is both the goal (siddhi) and the means (saadhana) — the path and the destination in all efforts toward liberation.

വൃഷാഹീ വൃഷഭോ വിഷ്ണുർവൃഷപർവാ വൃഷോദരഃ ।
വര്ധനോ വര്ധമാനശ്ച വിവിക്തഃ ശ്രുതിസാഗരഃ ॥ 28 ॥

Meaning:
വൃഷാഹീ വൃഷഭോ വിഷ്ണുർവൃഷപർവാ വൃഷോദരഃ
This line presents the Lord as the essence of dharma. വൃഷാഹീ means He is the controller or master of righteousness (dharma). വൃഷഭഃ refers to Him as the bull — the symbol of dharma and strength. വിഷ്ണുഃ proclaims Him as the all-pervading one, the sustainer of all. വൃഷപർവാ signifies that dharma itself is the path to reach Him. വൃഷോദരഃ means He bears dharma within — it is housed in His very being.

വര്ധനോ വര്ധമാനശ്ച വിവിക്തഃ ശ്രുതിസാഗരഃ
This line reveals His ever-expanding and profound nature. വര്ധനഃ means He is the nourisher — He causes all beings to grow and flourish. വര്ധമ്āനഃ indicates that He is ever-growing, infinitely expanding in glory and consciousness. വിവിക്തഃ means He is untouched, detached, and beyond worldly entanglements. ശ്രുതിസാഗരഃ declares Him to be the ocean of the Vedas — vast, deep, and the ultimate source of all scriptural wisdom.

സുഭുജോ ദുര്ധരോ വാഗ്മീ മഹേംദ്രോ വസുദോ വസുഃ ।
നൈകരൂപോ ബൃഹദ്രൂപഃ ശിപിവിഷ്ടഃ പ്രകാശനഃ ॥ 29 ॥

Meaning:
സുഭുജോ ദുര്ധരോ വാഗ്മീ മഹേംദ്രോ വസുദോ വസുഃ
This line describes the Lord’s might, eloquence, and generosity. ഉഭുജഹ് means He enjoys both worldly and spiritual offerings — the Lord who partakes of all that is given with devotion. ദുര്ധരഃ indicates He is difficult to conquer or restrain — none can overcome His will. വാഗ്മീ refers to Him as supremely eloquent — the master of speech and expression. മഹേംദ്രഃ is the great ruler, greater even than Indra, king of the gods. വസുദഃ means He is the giver of wealth, and വസുഃ means He is wealth itself — the very essence of all that is valuable.

നൈകരൂപോ ബൃഹദ്രൂപഃ ശിപിവിഷ്ടഃ പ്രകാശനഃ
This line praises His divine manifestations and radiant nature. നൈകരൂപഃ means He has many forms — appearing in countless shapes and manifestations to suit the needs of the devotees. ബൃഹദ്രൂപഃ signifies His vast, immense cosmic form that encompasses all. ശിപിവിഷ്ടഃ is a Vedic term referring to His presence as pure light or one pervading everything with brilliance. പ്രകാശനഃ means He is illumination itself — the revealer of all knowledge, the light behind all understanding.

ഓജസ്തേജോദ്യുതിധരഃ പ്രകാശാത്മാ പ്രതാപനഃ ।
ഋദ്ദഃ സ്പഷ്ടാക്ഷരോ മംത്രശ്ചംദ്രാംശുര്ഭാസ്കരദ്യുതിഃ ॥ 30 ॥

Meaning:
ഓജസ്തേജോദ്യുതിധരഃ പ്രകാശാത്മാ പ്രതാപനഃ
The One who possesses ഓജസ് (vital strength), ടെജസ് (spiritual radiance), and ഡ്യുതി (brilliance); He is ഫ്രകാശാത്മാ – whose very nature is pure light and consciousness, and ഫ്രതാപനഃ – who energizes, empowers, and enlivens all of creation, much like the Sun.

ഋദ്ദഃ സ്പഷ്ടാക്ഷരോ മംത്രശ്ചംദ്രാംശുര്ഭാസ്കരദ്യുതിഃ
He is ഋദ്ധഃ – praised and worshipped by the wise, ശ്പഷ്ടാക്ഷരഃ – clearly expressed in the sounds of the Vedas, ംഅംത്രഃ – the very embodiment of sacred chants, and He shines like ഛംദ്രാംസുഃ – the gentle rays of the moon, and ഭ്ഹാസ്കര-ദ്യുതിഃ – the blazing light of the sun.

അമൃതാംശൂദ്ഭവോ ഭാനുഃ ശശബിംദുഃ സുരേശ്വരഃ ।
ഔഷധം ജഗതഃ സേതുഃ സത്യധര്മപരാക്രമഃ ॥ 31 ॥

Meaning:
അമൃതാംശൂദ്ഭവോ ഭാനുഃ ശശബിംദുഃ സുരേശ്വരഃ
He is അമൃതാംശൂദ്ഭവഃ – born from or associated with the immortal nectar (or the moon which is the source of amruta);
ഭാനുഃ – the radiant Sun who dispels darkness;
ശശബിംദുഃ – the drop or essence of the moon, symbolic of purity and coolness;
and സുരേശ്വരഃ – the supreme Lord and ruler of all the devas.

ഔഷധം ജഗതഃ സേതുഃ സത്യധര്മപരാക്രമഃ
He is ഔഷധമ് – the divine medicine, the ultimate remedy for the suffering of the world;
ജഗതഃ സേതുഃ – the bridge or support that upholds and connects the worlds, ensuring cosmic order;
and സത്യധര്മ-പരാക്രമഃ – the one whose power (paraakrama) is rooted in Truth (സത്യമ്) and Righteousness (ധര്മ), and who establishes these through divine strength.

ഭൂതഭവ്യഭവന്നാഥഃ പവനഃ പാവനോഽനലഃ ।
കാമഹാ കാമകൃത്കാംതഃ കാമഃ കാമപ്രദഃ പ്രഭുഃ ॥ 32 ॥

Meaning:
ഭൂതഭവ്യഭവന്നാഥഃ പവനഃ പാവനോഽനലഃ
He is the supreme master (നാഥഃ) of all that was (ഭൂത), is (ഭവ്യ), and will be (ഭവന്);
He is പവനഃ, the one who moves and enlivens all things like the vital wind,
പാവനഃ, the one who purifies all,
and അനലഃ, the fire that transforms and burns away impurity.

കാമഹാ കാമകൃത്കാംതഃ കാമഃ കാമപ്രദഃ പ്രഭുഃ
He who transcends and destroys worldly desire (കാമഹാ), yet also brings forth and fulfills noble desires (കാമകൃത്); He is the beloved Lord (കാംതഃ), the essence of divine longing itself (കാമഃ), the giver of righteous fulfillment (കാമപ്രദഃ), and the supreme master over all desire and power (പ്രഭുഃ).

യുഗാദി കൃദ്യുഗാവര്തോ നൈകമായോ മഹാശനഃ ।
അദൃശ്യോ വ്യക്തരൂപശ്ച സഹസ്രജിദനംതജിത് ॥ 33 ॥

Meaning:
യുഗാദി കൃദ്യുഗാവര്തോ നൈകമായോ മഹാശനഃ
He is യുഗാദി-കൃത് – the originator of every yuga (cosmic age),
യുഗാവര്തഃ – the force behind the cyclical revolution of time itself;
He operates through നൈകമായഃ – countless divine illusions and forms;
and as മഹാശനഃ – He consumes and dissolves all at the end of time, signifying His role as both creator and destroyer.

അദൃശ്യോ വ്യക്തരൂപശ്ച സഹസ്രജിദനംതജിത്
He is അദൃശ്യഃ – invisible to the senses and beyond ordinary perception,
yet വ്യക്തരൂപഃ – manifesting in visible and tangible forms for the sake of devotees;
He is സഹസ്രജിത് – the conqueror of thousands (countless enemies, desires, or obstacles),
and അനംതജിത് – the one who has triumphed over the infinite, ever-victorious and beyond all limitations.

ഇഷ്ടോഽവിശിഷ്ടഃ ശിഷ്ടേഷ്ടഃ ശിഖംഡീ നഹുഷോ വൃഷഃ ।
ക്രോധഹാ ക്രോധകൃത്കര്താ വിശ്വബാഹുര്മഹീധരഃ ॥ 34 ॥

Meaning:
ഇഷ്ടോഽവിശിഷ്ടഃ ശിഷ്ടേഷ്ടഃ ശിഖംഡീ നഹുഷോ വൃഷഃ
He who is deeply cherished (ഇഷ്ടഃ) and distinguished by excellence (വിശിഷ്ടഃ), most adored by the noble and virtuous (ശിഷ്ടേഷ്ടഃ); He is the adorned and valiant Lord (ശിഖംഡീ), majestic like the ancient king NahuSha (നഹുഷഃ), and the very embodiment of righteousness and strength (വൃഷഃ).

ക്രോധഹാ ക്രോധകൃത്കര്താ വിശ്വബാഹുര്മഹീധരഃ
He who ends all wrath (ക്രോധഹാ) and governs it when needed (ക്രോധകൃത്കര്താ); the one whose divine arms embrace and uphold the universe (വിശ്വബാഹുഃ), and who firmly supports the Earth and all existence like an unshakable foundation (മഹീധരഃ).

അച്യുതഃ പ്രഥിതഃ പ്രാണഃ പ്രാണദോ വാസവാനുജഃ ।
അപാംനിധിരധിഷ്ഠാനമപ്രമത്തഃ പ്രതിഷ്ഠിതഃ ॥ 35 ॥

Meaning:
അച്യുതഃ പ്രഥിതഃ പ്രാണഃ പ്രാണദോ വാസവാനുജഃ
He is അച്യുതഃ – the unfailing and unchanging one; പ്രഥിതഃ – widely renowned across all worlds; He is പ്രാണഃ – the vital life-force in all beings, and പ്രാണദഃ – the giver of that life; as വാസവാനുജഃ, He is the divine younger brother of Indra, who descended for the protection of dharma.

അപാംനിധിരധിഷ്ഠാനമപ്രമത്തഃ പ്രതിഷ്ഠിതഃ
He is the boundless reservoir of cosmic waters (അപാംനിധിഃ), the very ground and base upon which all existence rests (അധിഷ്ഠാനമ്); ever-watchful and aware in His governance (അപ്രമത്തഃ), and unwaveringly established in His supreme nature (പ്രതിഷ്ഠിതഃ).

സ്കംദഃ സ്കംദധരോ ധുര്യോ വരദോ വായുവാഹനഃ ।
വാസുദേവോ ബൃഹദ്ഭാനുരാദിദേവഃ പുരംധരഃ ॥ 36 ॥

Meaning:
സ്കംദഃ സ്കംദധരോ ധുര്യോ വരദോ വായുവാഹനഃ
He is ശ്കംദഃ – the leader of divine forces and the essence of strength; ശ്കംദധരഃ – the one who bears that strength and upholds divine power; ധുര്യഃ – the bearer of responsibilities in the cosmic order; വരദഃ – the gracious giver of boons; and വായുവാഹനഃ – He who moves with the swiftness of the wind and rides the power of air as His vehicle.

വാസുദേവോ ബൃഹദ്ഭാനുരാദിദേവഃ പുരംധരഃ
He is Vആസുദേവഃ – the indwelling Lord of all beings, born as the son of Vasudeva; ബൃഹദ്ഭാനുഃ – of vast and radiant light; ആദിദേവഃ – the primordial and first among the gods; and പുരംധരഃ – the destroyer of cities, symbolizing the conqueror of ego and ignorance in the spiritual journey.

അശോകസ്താരണസ്താരഃ ശൂരഃ ശൌരിര്ജനേശ്വരഃ ।
അനുകൂലഃ ശതാവര്തഃ പദ്മീ പദ്മനിഭേക്ഷണഃ ॥ 37 ॥

Meaning:
അശോകസ്താരണസ്താരഃ ശൂരഃ ശൌരിര്ജനേശ്വരഃ
He who is free from all sorrow (അശൊകഃ), the uplifting force who guides souls across worldly bondage (താരണഃ), and the ultimate refuge and savior (താരഃ); He is the valiant protector of righteousness (ശൂരഃ), born in the lineage of Vasudeva (ശൌരിഃ), and the supreme ruler of all beings (ജനേശ്വരഃ).

അനുകൂലഃ ശതാവര്തഃ പദ്മീ പദ്മനിഭേക്ഷണഃ
He is ever gracious and supportive of His devotees (അനുകൂലഃ), the one who manifests in countless divine forms and cycles (ശതാവര്തഃ); He holds the lotus symbolizing purity (പദ്മീ), and His eyes are as serene and beautiful as lotus petals (പദ്മനിഭേക്ഷണഃ).

പദ്മനാഭോഽരവിംദാക്ഷഃ പദ്മഗര്ഭഃ ശരീരഭൃത് ।
മഹര്ധിരൃദ്ധോ വൃദ്ധാത്മാ മഹാക്ഷോ ഗരുഡധ്വജഃ ॥ 38 ॥

Meaning:
പദ്മനാഭോഽരവിംദാക്ഷഃ പദ്മഗര്ഭഃ ശരീരഭൃത്
He is ഫദ്മനാഭഃ – from whose navel the cosmic lotus arises, symbolizing creation;
ആരവിംദാക്ഷഃ – whose eyes are like blooming lotuses, full of compassion and depth;
ഫദ്മഗര്ഭഃ – in whom the source of creation lies as a subtle womb;
and ശരീരഭൃത് – the one who supports and sustains all bodies and forms in the universe.

മഹര്ധിരൃദ്ധോ വൃദ്ധാത്മാ മഹാക്ഷോ ഗരുഡധ്വജഃ
He whose brilliance is vast and supreme (മഹര്ധിഃ), who is deeply revered in all worlds (ഋദ്ധഃ); the ancient and timeless Self (വൃദ്ധാത്മാ), whose gaze perceives all realms (മഹാക്ഷഃ), and who bears the emblem of Garuḍa on His standard as a symbol of divine sovereignty (ഗരുഡധ്വജഃ).

അതുലഃ ശരഭോ ഭീമഃ സമയജ്ഞോ ഹവിര്ഹരിഃ ।
സർവലക്ഷണലക്ഷണ്യോ ലക്ഷ്മീവാന് സമിതിംജയഃ ॥ 39 ॥

Meaning:
അതുലഃ ശരഭോ ഭീമഃ സമയജ്ഞോ ഹവിര്ഹരിഃ
He is അതുലഃ – incomparable in power and glory; fierce and majestic like the mythical ശരഭ; awe-inspiring in strength and presence (ഭീമഃ); the knower and essence of all sacred rituals (സമയജ്ജഃ); and the enjoyer of all sacrificial offerings (ഹവിഃ-ഹരിഃ), who absorbs the essence of yajñas as the inner Self.

സർവലക്ഷണലക്ഷണ്യോ ലക്ഷ്മീവാന് സമിതിംജയഃ
He is സർവലക്ഷണലക്ഷണ്യഃ – the most distinguished among all who possess divine qualities; ലക്ഷ്മീവാന് – ever united with Lakshmi, the goddess of wealth and auspiciousness; and സമിതിംജയഃ – the victorious one in every divine assembly, battle, or cosmic conflict, ever triumphant in preserving dharma.

വിക്ഷരോ രോഹിതോ മാര്ഗോ ഹേതുര്ദാമോദരഃ സഹഃ ।
മഹീധരോ മഹാഭാഗോ വേഗവാനമിതാശനഃ ॥ 40 ॥

Meaning:
വിക്ഷരോ രോഹിതോ മാര്ഗോ ഹേതുര്ദാമോദരഃ സഹഃ
He who is വിക്ശരഃ, the undiminishing and ever-flowing truth, appearing in the reddish glow of dawn like റൊഹിതഃ; He is the very മാര്ഗഃ – the path to liberation, the ഹെതുഃ – cause behind all existence, the tender-hearted ഡാമൊദരഃ who allowed Himself to be bound by love, and സഹഃ – the embodiment of strength, patience, and endurance.

മഹീധരോ മഹാഭാഗോ വേഗവാനമിതാശനഃ
He is മഹീധരഃ – the one who upholds the Earth with divine steadiness, മഹാഭാഗഃ – supremely blessed and glorious, വെഗവാന് – swift and unstoppable in His divine actions, and അമിതാശനഃ – the limitless consumer of all offerings and creations, yet ever complete and undiminished.

ഉദ്ഭവഃ, ക്ഷോഭണോ ദേവഃ ശ്രീഗര്ഭഃ പരമേശ്വരഃ ।
കരണം കാരണം കര്താ വികര്താ ഗഹനോ ഗുഹഃ ॥ 41 ॥

Meaning:
ഉദ്ഭവഃ, ക്ഷോഭണോ ദേവഃ ശ്രീഗര്ഭഃ പരമേശ്വരഃ
He is ഉദ്ഭവഃ – the origin from whom all creation arises; ക്ഷോഭണഃ – the one who stirs the universe into activity; the supreme ദേവഃ – radiant and divine; ശ്രീഗര്ഭഃ – holding within Himself all auspiciousness and prosperity; and പരമേശ്വരഃ – the highest Lord, transcending all deities and realms.

കരണം കാരണം കര്താ വികര്താ ഗഹനോ ഗുഹഃ
He is the ultimate കരണമ് – the instrument of all action, and കാരണമ് – the cause behind all existence; the കര്താ – doer of all deeds, and വികര്താ – the one who performs through infinite forms; ഗഹനഃ – unfathomable in depth, and ഗുഹഃ – the one who dwells in the secret cave of the heart, hidden from ordinary perception.

വ്യവസായോ വ്യവസ്ഥാനഃ സംസ്ഥാനഃ സ്ഥാനദോ ധ്രുവഃ ।
പരര്ധിഃ പരമസ്പഷ്ടഃ തുഷ്ടഃ പുഷ്ടഃ ശുഭേക്ഷണഃ ॥ 42 ॥

Meaning:
വ്യവസായോ വ്യവസ്ഥാനഃ സംസ്ഥാനഃ സ്ഥാനദോ ധ്രുവഃ
He is the unwavering will that drives all existence (വ്യവസായഃ), the one who establishes and upholds universal order (വ്യവസ്ഥാനഃ), the very structure of creation itself (സംസ്ഥാനഃ), the giver of rightful positions to all beings (സ്ഥാനദഃ), and the eternal, immovable reality that remains constant amidst change (ധ്രുവഃ).

പരര്ധിഃ പരമസ്പഷ്ടഃ തുഷ്ടഃ പുഷ്ടഃ ശുഭേക്ഷണഃ
He is of supreme excellence and spiritual wealth (പരര്ധിഃ), the highest truth that shines clearly to the realized (പരമസ്പഷ്ടഃ); ever content in His own nature (തുഷ്ടഃ), the nourisher of all beings (പുഷ്ടഃ), and the one whose very glance is auspicious and filled with divine grace (ശുഭേക്ഷണഃ).

രാമോ വിരാമോ വിരജോ മാര്ഗോനേയോ നയോഽനയഃ ।
വീരഃ ശക്തിമതാം ശ്രേഷ്ഠോ ധര്മോധര്മ വിദുത്തമഃ ॥ 43 ॥

Meaning:
രാമോ വിരാമോ വിരജോ മാര്ഗോനേയോ നയോഽനയഃ
He is റാമഃ – the source of bliss and strength; the supreme വിരാമഃ in whom all journeys and efforts come to peaceful rest; വിരജഃ – untouched by any impurity; the path of truth itself (മാര്ഗഃ), the one who leads with wisdom (നയഃ), and beyond all duality of right and wrong (അനയഃ).

വീരഃ ശക്തിമതാം ശ്രേഷ്ഠോ ധര്മോധര്മ വിദുത്തമഃ
He is വീരഃ – the valiant Lord, unmatched in courage; the most exalted among those with divine power (ശക്തിമതാം ശ്രേഷ്ഠഃ); and the highest knower of what is righteous and unrighteous (ധര്മോ-ധര്മ-വിദ്-ഉത്തമഃ), ever guiding all beings with flawless discernment.

വൈകുംഠഃ പുരുഷഃ പ്രാണഃ പ്രാണദഃ പ്രണവഃ പൃഥുഃ ।
ഹിരണ്യഗര്ഭഃ ശത്രുഘ്നോ വ്യാപ്തോ വായുരധോക്ഷജഃ ॥ 44 ॥

Meaning:
വൈകുംഠഃ പുരുഷഃ പ്രാണഃ പ്രാണദഃ പ്രണവഃ പൃഥുഃ
He is Vഐകുംഠഃ – the supreme abode of bliss beyond all sorrow, the eternal ഫുരുഷഃ who pervades all existence; He is the very life-force itself (പ്രാണഃ), the one who bestows it upon all beings (പ്രാണദഃ); the sacred sound പ്രണവഃ (Om) that represents the Absolute; and പൃഥുഃ – vast, expansive, and all-encompassing in form and glory.

ഹിരണ്യഗര്ഭഃ ശത്രുഘ്നോ വ്യാപ്തോ വായുരധോക്ഷജഃ
He is ഃഇരണ്യഗര്ഭഃ – the golden womb from which all creation springs; ശത്രുഘ്നഃ – the destroyer of all enemies, both internal and external; വ്യാപ്തഃ – present everywhere, pervading all things; വായുഃ – subtle and life-sustaining like the wind; and അധോക്ഷജഃ – the transcendent Lord, beyond perception by the senses or intellect.

ഋതുഃ സുദര്ശനഃ കാലഃ പരമേഷ്ഠീ പരിഗ്രഹഃ ।
ഉഗ്രഃ സംവത്സരോ ദക്ഷോ വിശ്രാമോ വിശ്വദക്ഷിണഃ ॥ 45 ॥

Meaning:
ഋതുഃ സുദര്ശനഃ കാലഃ പരമേഷ്ഠീ പരിഗ്രഹഃ
He is ഋതുഃ – the divine cycle of seasons that sustains order in nature; ശുദര്ശനഃ – the one with the brilliant and auspicious vision that removes ignorance and evil; ഖാലഃ – the eternal time itself that governs all beings; ഫരമേഷ്ഠീ – the supreme Lord seated above all; and ഫരിഗ്രഹഃ – the one who embraces and contains all within Himself.

ഉഗ്രഃ സംവത്സരോ ദക്ഷോ വിശ്രാമോ വിശ്വദക്ഷിണഃ
He is ഊഗ്രഃ – fierce and formidable in destroying adharma; ശംവത്സരഃ – the cycle of the cosmic year that marks divine order; ഡക്ഷഃ – skilled and capable in all actions; Vഇശ്രാമഃ – the ultimate resting place and refuge of all beings; and Vഇശ്വദക്ഷിണഃ – the benefactor who gives freely and graciously to the entire universe.

വിസ്താരഃ സ്ഥാവര സ്ഥാണുഃ പ്രമാണം ബീജമവ്യയമ് ।
അര്ഥോഽനര്ഥോ മഹാകോശോ മഹാഭോഗോ മഹാധനഃ ॥ 46 ॥

Meaning:
വിസ്താരഃ സ്ഥാവര സ്ഥാണുഃ പ്രമാണം ബീജമവ്യയം
He is വിസ്താരഃ – the infinite expansion of all that exists; the unmoving support behind all that is steady and fixed (സ്ഥാവര), and the firm, unshakable presence at the core of reality (സ്ഥാണുഃ); He is the ultimate measure of truth (പ്രമാണം), the eternal seed of all creation (ബീജമ്), and imperishable in nature (അവ്യയം).

അര്ഥോഽനര്ഥോ മഹാകോശോ മഹാഭോഗോ മഹാധനഃ
He is the true essence of meaning and value (അര്ഥഃ), and yet beyond all worldly gains and losses (അനര്ഥഃ); He is the vast treasure-house of all wealth and knowledge (മഹാകോശഃ), the supreme enjoyer of divine bliss (മഹാഭോഗഃ), and the source of inexhaustible prosperity (മഹാധനഃ).

അനിർവിണ്ണഃ സ്ഥവിഷ്ഠോ ഭൂദ്ധര്മയൂപോ മഹാമഖഃ ।
നക്ഷത്രനേമിര്നക്ഷത്രീ ക്ഷമഃ, ക്ഷാമഃ സമീഹനഃ ॥ 47 ॥

Meaning:
അനിർവിണ്ണഃ സ്ഥവിഷ്ഠോ ഭൂദ്ധര്മയൂപോ മഹാമഖഃവ്
He is അനിർവിണ്ണഃ – never disheartened, ever full of divine enthusiasm; സ്ഥവിഷ്ഠഃ – immense and powerful in form and presence; He is the one who upholds the Earth and its principles (ഭൂദ്ധര്മയൂപഃ) like a sacred pillar of righteousness, and the supreme sacrifice itself (മഹാമഖഃ), into which all sacred offerings ultimately reach.

നക്ഷത്രനേമിര്നക്ഷത്രീ ക്ഷമഃ, ക്ഷാമഃ സമീഹനഃ
He is the cosmic wheel that governs the stars (നക്ഷത്രനെമിഃ) and the Lord of all stellar powers (നക്ഷത്രീ); He is ക്ഷമഃ – infinitely patient and forgiving, ക്ഷാമഃ – accepting even austerity or simplicity, and സമീഹനഃ – ever desiring the welfare of all beings.

യജ്ഞ ഇജ്യോ മഹേജ്യശ്ച ക്രതുഃ സത്രം സതാംഗതിഃ ।
സർവദര്ശീ വിമുക്താത്മാ സർവജ്ഞോ ജ്ഞാനമുത്തമമ് ॥ 48 ॥

Meaning:
യജ്ഞ ഇജ്യോ മഹേജ്യശ്ച ക്രതുഃ സത്രം സതാംഗതിഃ
He is യജ്ജഃ – the very essence of sacrifice, the sacred act itself; ഇജ്യഃ – the one who is worshipped through offerings; മഹെജ്യശ്ച – the greatest among all who are worshipped; He is ക്രതുഃ – the Vedic ritual, സത്രം – the sacrificial session, and സതാംഗതിഃ – the ultimate refuge and goal of the virtuous and the truthful.

സർവദര്ശീ വിമുക്താത്മാ സർവജ്ഞോ ജ്ഞാനമുത്തമം
He is സർവദര്ശീ – the all-seeing one, who perceives everything across space and time; വിമുക്താത്മാ – ever-liberated and beyond bondage; സർവജ്ജഃ – the knower of all; and ജ്ജാനമുത്തമം – the highest knowledge itself, beyond which nothing remains to be known.

സുവ്രതഃ സുമുഖഃ സൂക്ഷ്മഃ സുഘോഷഃ സുഖദഃ സുഹൃത് ।
മനോഹരോ ജിതക്രോധോ വീര ബാഹുർവിദാരണഃ ॥ 49 ॥

Meaning:
സുവ്രതഃ സുമുഖഃ സൂക്ഷ്മഃ സുഘോഷഃ സുഖദഃ സുഹൃത്
He is സുവ്രതഃ – firm in noble vows and divine discipline; സുമുഖഃ – ever radiant with a pleasing and auspicious face; സൂക്ഷ്മഃ – subtle and all-pervading, unseen yet present everywhere; സുഘോഷഃ – whose divine sound is pleasing and powerful; സുഖദഃ – the bestower of true happiness; and സുഹൃത് – the dearest well-wisher and friend of all beings.

മനോഹരോ ജിതക്രോധോ വീര ബാഹുർവിദാരണഃ
He is മനോഹരഃ – captivating to the mind and heart, drawing all toward Him; ജിതക്രോധഃ – who has completely conquered anger; വീരബാഹുഃ – whose mighty arms protect the righteous and uphold dharma; and വിദാരണഃ – the fierce one who tears apart evil and destroys all forms of ignorance.

സ്വാപനഃ സ്വവശോ വ്യാപീ നൈകാത്മാ നൈകകര്മകൃത്। ।
വത്സരോ വത്സലോ വത്സീ രത്നഗര്ഭോ ധനേശ്വരഃ ॥ 50 ॥

Meaning:
സ്വാപനഃ സ്വവശോ വ്യാപീ നൈകാത്മാ നൈകകര്മകൃത്
He is സ്വാപനഃ – the one who withdraws the universe into rest during cosmic dissolution; സ്വവശഃ – fully self-governed, acting by His own divine will; വ്യാപീ – all-pervading, present in all realms; നൈകാത്മാ – manifesting in many forms while remaining the One; and നൈകകര്മകൃത് – the performer of countless actions through all beings and processes in the cosmos.

വത്സരോ വത്സലോ വത്സീ രത്നഗര്ഭോ ധനേശ്വരഃ
He is വത്സരഃ – the very cycle of time and seasons; വത്സലഃ – tenderly loving and compassionate to all; വത്സീ – the divine protector of all creatures as His children; രത്നഗര്ഭഃ – who holds the treasures of the universe within Himself; and ധനേശ്വരഃ – the true Lord and source of all wealth and prosperity.

ധര്മഗുബ്ധര്മകൃദ്ധര്മീ സദസത്ക്ഷരമക്ഷരമ്।
അവിജ്ഞാതാ സഹസ്ത്രാംശുർവിധാതാ കൃതലക്ഷണഃ ॥ 51 ॥

Meaning:
ധര്മഗുബ്ധര്മകൃദ്ധര്മീ സദസത്ക്ഷരമക്ഷരമ്
He is the guardian of righteousness (ധര്മഗുപ്), the one who establishes and performs dharma in all its forms (ധര്മകൃത് ധര്മീ); He is both സദസത് – the manifest and the unmanifest, the known and the unknown; and He is ക്ഷരമ്-അക്ഷരമ് – both the perishable and the imperishable, encompassing all dualities within Himself.

അവിജ്ഞാതാ സഹസ്ത്രാംശുർവിധാതാ കൃതലക്ഷണഃ
He is അവിജ്നാതാ – unknowable by the mind and intellect, yet ever-present; സഹസ്രാംശുഃ – radiant like a thousand suns; വിധാതാ – the divine creator and ordainer of all destinies; and കൃതലക്ഷണഃ – the one who has perfectly defined and manifested all signs, forms, and laws of the universe.

ഗഭസ്തിനേമിഃ സത്ത്വസ്ഥഃ സിംഹോ ഭൂത മഹേശ്വരഃ ।
ആദിദേവോ മഹാദേവോ ദേവേശോ ദേവഭൃദ്ഗുരുഃ ॥ 52 ॥

Meaning:
ഗഭസ്തിനേമിഃ സത്ത്വസ്ഥഃ സിംഹോ ഭൂത മഹേശ്വരഃ
He is ഗഭസ്തിനേമിഃ – the radiant hub around which the cosmic rays revolve; സത്ത്വസ്ഥഃ – ever established in purity, clarity, and balance; He is സിംഹഃ – majestic and fearless like a lion, and ഭൂതമഹേശ്വരഃ – the supreme Lord who governs all created beings and elemental forces.

ആദിദേവോ മഹാദേവോ ദേവേശോ ദേവഭൃദ്ഗുരുഃ
He is ആദിദേവഃ – the first and original deity before all others; മഹാദെവഃ – the greatest of all divine beings; ദെവെശഃ – the Lord of the gods; and ദെവഭൃത്ഗുരുഃ – the guiding teacher even to the divine hosts.

ഉത്തരോ ഗോപതിര്ഗോപ്താ ജ്ഞാനഗമ്യഃ പുരാതനഃ ।
ശരീര ഭൂതഭൃദ് ഭോക്താ കപീംദ്രോ ഭൂരിദക്ഷിണഃ ॥ 53 ॥

Meaning:
ഉത്തരോ ഗോപതിര്ഗോപ്താ ജ്ഞാനഗമ്യഃ പുരാതനഃ
He is ഉത്തരഃ – the highest and ultimate goal beyond all limitations; ഗൊപതിര് – the divine Lord of all beings; ഗൊപ്താ – the protector who lovingly safeguards the universe; ജ്നാന-ഗമ്യഃ – attainable only through true knowledge; and പുരാതനഃ – ancient beyond time, yet ever present.

ശരീര ഭൂതഭൃദ് ഭോക്താ കപീംദ്രോ ഭൂരിദക്ഷിണഃ
He is the sustainer of all bodies and elements (ശരീര-ഭൂത-ഭൃത്); the true experiencer and enjoyer of all offerings (ഭോക്താ); He is കപീംദ്രഃ – Lord of strength and agility, often associated with Hanuman or the ruler of vanaras; and ഭൂരിദക്ഷിണഃ – the most generous giver, offering boundless gifts to His devotees.

സോമപോഽമൃതപഃ സോമഃ പുരുജിത് പുരുസത്തമഃ ।
വിനയോ ജയഃ സത്യസംധോ ദാശാര്ഹഃ സാത്വതാം പതിഃ ॥ 54 ॥

Meaning:
സോമപോഽമൃതപഃ സോമഃ പുരുജിത് പുരുസത്തമഃ
He is സോമപഃ – the receiver and enjoyer of the sacred soma offering; അമൃതപഃ – the one who partakes of the nectar of immortality; He is സോമഃ – pleasing, soothing, and radiant like the moon; പുരുജിത് – the conqueror of many enemies and forces of ignorance; and പുരുശത്തമഃ – the highest and noblest among all beings.

വിനയോ ജയഃ സത്യസംധോ ദാശാര്ഹഃ സാത്വതാം പതിഃ
He is വിനയഃ – the embodiment of humility and discipline; ജയഃ – ever-victorious in upholding dharma; സത്യസംധഃ – unwavering in truth and promise; ദാശാര്ഹഃ – born in the noble Yadava clan; and സാത്വതാം പതിഃ – the supreme Lord and protector of the Sātvata lineage of the devotees.

ജീവോ വിനയിതാ സാക്ഷീ മുകുംദോഽമിത വിക്രമഃ ।
അംഭോനിധിരനംതാത്മാ മഹോദധി ശയോംതകഃ ॥ 55 ॥

Meaning:
ജീവോ വിനയിതാ സാക്ഷീ മുകുംദോഽമിത വിക്രമഃ
He is ജീവഃ – the indwelling life-force in all beings; വിനയിത്ā – the humble one who teaches by example; സാക്ഷ്ī – the eternal witness of all thoughts and actions; മുകുംദഃ – the giver of liberation; and അമിത-വിക്രമഃ – the one whose strides and powers are immeasurable, surpassing all limits.

അംഭോനിധിരനംതാത്മാ മഹോദധി ശയോംതകഃ
He is അംഭൊനിധിഃ – the ocean itself, symbolizing vastness and depth; അനംതാത്മാ – the infinite Self with no beginning or end; മഹോദധി-ശയഃ – the one who rests upon the great cosmic ocean in serene transcendence; and അംതകഃ – the Lord who brings closure to the cycle of creation at the time of dissolution.

അജോ മഹാര്ഹഃ സ്വാഭാവ്യോ ജിതാമിത്രഃ പ്രമോദനഃ ।
ആനംദോഽനംദനോനംദഃ സത്യധര്മാ ത്രിവിക്രമഃ ॥ 56 ॥

Meaning:
അജോ മഹാര്ഹഃ സ്വാഭാവ്യോ ജിതാമിത്രഃ പ്രമോദനഃ
He is അജഃ – unborn and eternal, untouched by the cycle of birth and death; മഹാര്ഹഃ – of supreme worth and honor; സ്വാഭാവ്യഃ – existing by His own nature, needing nothing external to be; ജിതാമിത്രഃ – the conqueror of all enemies, both within and without; and പ്രമോദനഃ – the source of boundless joy and delight.

ആനംദോഽനംദനോനംദഃ സത്യധര്മാ ത്രിവിക്രമഃ
He is ആനംദഃ – the very embodiment of bliss; നംദനഃ – one who gladdens the hearts of His devotees; നംദഃ – the source of joy itself; സത്യധര്മാ – whose very nature is truth and righteousness; and ത്രിവിക്രമഃ – the one who measured the three worlds in His divine stride, signifying His limitless reach and supremacy.

മഹര്ഷിഃ കപിലാചാര്യഃ കൃതജ്ഞോ മേദിനീപതിഃ ।
ത്രിപദസ്ത്രിദശാധ്യക്ഷോ മഹാശൃംഗഃ കൃതാംതകൃത് ॥ 57 ॥

Meaning:
മഹര്ഷിഃ കപിലാചാര്യഃ കൃതജ്ഞോ മേദിനീപതിഃ
He is മഹര്ഷിഃ – the great seer of divine truth; ഖപിലാചാര്യഃ – the ancient sage Kapila, teacher of Sāṁkhya philosophy; കൃതജ്നഃ – ever grateful and mindful of those who serve Him; and മേദിനീപതിഃ – the true Lord and protector of the Earth.

ത്രിപദസ്ത്രിദശാധ്യക്ഷോ മഹാശൃംഗഃ കൃതാംതകൃത്
He is ത്രിപദഃ – the one who took three great strides as Trivikrama to reclaim the worlds; ത്രിദശാധ്യക്ഷഃ – the overseer of the thirty-three gods; മഹാശൃംഗഃ – the mighty-horned one, referring to His form as Matsya (the fish) with a great horn; and കൃതാംതകൃത് – the one who brings about the end of time, dissolving all creation at will.

മഹാവരാഹോ ഗോവിംദഃ സുഷേണഃ കനകാംഗദീ ।
ഗുഹ്യോ ഗഭീരോ ഗഹനോ ഗുപ്തശ്ചക്ര ഗദാധരഃ ॥ 58 ॥

Meaning:
മഹാവരാഹോ ഗോവിംദഃ സുഷേണഃ കനകാംഗദീ
He is മഹാവരാഹഃ – the great boar incarnation who lifted the Earth from the cosmic ocean; ഗോവിംദഃ – the protector of cows and the Earth, and the one who is known through the Vedas; സുഷേണഃ – adorned with a divine and auspicious army or entourage; and കനകാംഗദീ – the one who wears radiant golden armlets, symbolic of His divine splendor.

ഗുഹ്യോ ഗഭീരോ ഗഹനോ ഗുപ്തശ്ചക്ര ഗദാധരഃ
He is ഗുഹ്യഃ – mysterious and hidden from ordinary perception; ഗഭീരഃ – unfathomable in depth and wisdom; ഗഹനഃ – profoundly complex and vast in nature; ഗുപ്തഃ – always protected and beyond reach; and ചക്ര-ഗദാധരഃ – the wielder of the divine discus and mace, ever ready to protect dharma.

വേധാഃ സ്വാംഗോഽജിതഃ കൃഷ്ണോ ദൃഢഃ സംകര്ഷണോഽച്യുതഃ ।
വരുണോ വാരുണോ വൃക്ഷഃ പുഷ്കരാക്ഷോ മഹാമനാഃ ॥ 59 ॥

Meaning:
വേധാഃ സ്വാംഗോഽജിതഃ കൃഷ്ണോ ദൃഢഃ സംകര്ഷണോഽച്യുതഃ
He is വേധഃ – the creator and source of all beings; സ്വാംഗഃ – one who manifests the universe from His own limbs; അജിതഃ – unconquerable and supreme; കൃഷ്ണഃ – dark-complexioned, charming, and the all-attractive one; ദൃഢഃ – firm and unshakable in purpose; സംകര്ഷണഃ – the force that draws all beings toward liberation; and അച്യുതഃ – the one who never falls from His true nature.

വരുണോ വാരുണോ വൃക്ഷഃ പുഷ്കരാക്ഷോ മഹാമനാഃ
He is വരുണഃ – the divine ruler of cosmic waters and moral law; വാരുണഃ – belonging to or connected with Varuṇa’s powers; വൃക്ഷഃ – the eternal tree of life sheltering all beings; പുഷ്കരാക്ഷഃ – lotus-eyed, full of grace and compassion; and മഹാമനാഃ – vast-minded, whose thoughts encompass the entire universe.

ഭഗവാന് ഭഗഹാഽഽനംദീ വനമാലീ ഹലായുധഃ ।
ആദിത്യോ ജ്യോതിരാദിത്യഃ സഹിഷ്ണുര്ഗതിസത്തമഃ ॥ 60 ॥

Meaning:
ഭഗവാന് ഭഗഹാഽഽനംദീ വനമാലീ ഹലായുധഃ
He is the all-glorious Lord (ഭഗവാന്) who dispels worldly attachments (ഭഗഹാ) and radiates divine joy (അനംദീ); adorned with a garland of forest blooms (വനമാലീ) and wielding the plough as His powerful emblem (ഹലായുധഃ), He embodies strength, simplicity, and sacred delight.

ആദിത്യോ ജ്യോതിരാദിത്യഃ സഹിഷ്ണുര്ഗതിസത്തമഃ
He is ആദിത്യഃ – radiant like the sun among the celestial beings; ജ്യൊതിരാദിത്യഃ – the supreme source of light and illumination; സഹിഷ്ണുഃ – patient and tolerant in the face of all; and ഗതിസത്തമഃ – the most exalted goal for those who seek liberation

സുധന്വാ ഖംഡപരശുര്ദാരുണോ ദ്രവിണപ്രദഃ ।
ദിവഃസ്പൃക് സർവദൃഗ്വ്യാസോ വാചസ്പതിരയോനിജഃ ॥ 61 ॥

Meaning:
സുധന്വാ ഖംഡപരശുര്ദാരുണോ ദ്രവിണപ്രദഃ
He is the mighty warrior armed with divine weapons — the bow and the axe (സുധന്വാ, ഖംഡപരശുഃ) — who appears fierce and formidable to the unrighteous (ദാരുണഃ), yet is the compassionate benefactor who freely bestows wealth and blessings upon the devoted (ദ്രവിണപ്രദഃ).

ദിവഃസ്പൃക് സർവദൃഗ്വ്യാസോ വാചസ്പതിരയോനിജഃ
He is ദിവഃസ്പൃക് – whose glory reaches the heavens; സർവദൃക് – the all-seeing seer; വ്യാസഃ – the compiler of divine knowledge; വാചസ്പതിര് – master of wisdom and eloquence; and അയോനിജഃ – the one not born of a womb, eternal and self-existent.

ത്രിസാമാ സാമഗഃ സാമ നിർവാണം ഭേഷജം ഭിഷക് ।
സന്യാസകൃച്ഛമഃ ശാംതോ നിഷ്ഠാ ശാംതിഃ പരായണമ് ॥ 62 ॥

Meaning:
ത്രിസാമാ സാമഗഃ സാമ നിർവാണം ഭേഷജം ഭിഷക്
He is ത്രിസാമാ – the essence of all three types of Saama chants; സാമഗഃ – the master of those who sing the Vedic melodies; സാമ – the harmony and melody itself; He is നിർവാണമ് – the supreme liberation beyond suffering; ഭേഷജമ് – the divine remedy for worldly bondage; and ഭിഷക് – the healer of all afflictions, physical and spiritual.

സന്യാസകൃച്ഛമഃ ശാംതോ നിഷ്ഠാ ശാംതിഃ പരായണമ്
He is സന്യാസകൃത് – the giver and establisher of renunciation; ശമഃ – inner quietude and control of the mind; ശാംതഃ – deeply peaceful by nature; നിഷ്ഠാ – the firm foundation and goal of spiritual practice; ശാംതിഃ – the embodiment of perfect peace; and പരായണമ് – the ultimate refuge and destination for all seekers.

ശുഭാംഗഃ ശാംതിദഃ സ്രഷ്ടാ കുമുദഃ കുവലേശയഃ ।
ഗോഹിതോ ഗോപതിര്ഗോപ്താ വൃഷഭാക്ഷോ വൃഷപ്രിയഃ ॥ 63 ॥

Meaning:
ശുഭാംഗഃ ശാംതിദഃ സ്രഷ്ടാ കുമുദഃ കുവലേശയഃ
He is ശുഭാംഗഃ – whose limbs radiate beauty and auspiciousness; ശാംതിദഃ – the giver of inner and outer peace; സ്രഷ്ടാ – the creator of the cosmos; കുമുദഃ – who delights in the joy of devotees; and കുവലേശയഃ – the indwelling Lord of the Earth, who resides over the entire terrestrial realm.

ഗോഹിതോ ഗോപതിര്ഗോപ്താ വൃഷഭാക്ഷോ വൃഷപ്രിയഃ
He is ഗോഹിതഃ – the well-wisher of cows and the Earth; ഗൊപതിഃ – the protector of all beings, especially the humble and innocent; ഗൊപ്താ – the guardian who shields all creation; വൃഷഭാക്ഷഃ – whose eyes are as strong, noble, and steady as the bull, symbol of dharma; and വൃഷപ്രിയഃ – the one who loves righteousness and those who follow the path of dharma.

അനിവര്തീ നിവൃത്താത്മാ സംക്ഷേപ്താ ക്ഷേമകൃച്ഛിവഃ ।
ശ്രീവത്സവക്ഷാഃ ശ്രീവാസഃ ശ്രീപതിഃ ശ്രീമതാംവരഃ ॥ 64 ॥

Meaning:
അനിവര്തീ നിവൃത്താത്മാ സംക്ഷേപ്താ ക്ഷേമകൃച്ഛിവഃ
He is the steadfast one (അനിവര്തീ) who never retreats from His divine role; whose nature is beyond worldly desires (നിവൃത്താത്മാ); He draws the universe back into Himself at the time of dissolution (സംക്ഷേപ്താ), ensures the protection and welfare of all beings (ക്ഷേമകൃത്), and radiates auspiciousness in all He does (ശിവഃ).

ശ്രീവത്സവക്ഷാഃ ശ്രീവാസഃ ശ്രീപതിഃ ശ്രീമതാംവരഃ
He bears the sacred mark ശ്രീവത്സ on His chest (ശ്രീവത്സവക്ഷാഃ), is the divine abode of Lakshmi (ശ്രീവാസഃ), her eternal Lord (ശ്രീപതിഃ), and the highest among all who possess divine wealth, radiance, and excellence (ശ്രീമതാംവരഃ).

ശ്രീദഃ ശ്രീശഃ ശ്രീനിവാസഃ ശ്രീനിധിഃ ശ്രീവിഭാവനഃ ।
ശ്രീധരഃ ശ്രീകരഃ ശ്രേയഃ ശ്രീമാँല്ലോകത്രയാശ്രയഃ ॥ 65 ॥

Meaning:
ശ്രീദഃ ശ്രീശഃ ശ്രീനിവാസഃ ശ്രീനിധിഃ ശ്രീവിഭാവനഃ
He is the giver of prosperity and auspiciousness (ശ്രീദഃ), the Lord and master of all wealth and grace (ശ്രീശഃ), the eternal abode of Lakshmi and all divine fortune (ശ്രീനിവാസഃ), the very treasure of prosperity itself (ശ്രീനിധിഃ), and the one who manifests and multiplies abundance everywhere (ശ്രീവിഭാവനഃ).

ശ്രീധരഃ ശ്രീകരഃ ശ്രേയഃ ശ്രീമാँല്ലോകത്രയാശ്രയഃ
He is ശ്രീധരഃ – the bearer of Lakshmi upon His chest, ശ്രീകരഃ – the one who bestows auspiciousness, ശ്രെയഃ – the highest good and ultimate spiritual benefit, ശ്രീമാന് – eternally united with divine wealth, and ലോകത്രയാശ്രയഃ – the refuge and foundation for all the three worlds.

സ്വക്ഷഃ സ്വംഗഃ ശതാനംദോ നംദിര്ജ്യോതിര്ഗണേശ്വരഃ ।
വിജിതാത്മാഽവിധേയാത്മാ സത്കീര്തിച്ഛിന്നസംശയഃ ॥ 66 ॥

Meaning:
സ്വക്ഷഃ സ്വംഗഃ ശതാനംദോ നംദിര്ജ്യോതിര്ഗണേശ്വരഃ
He is സ്വക്ഷഃ – whose form is radiant and pleasing to behold, സ്വംഗഃ – whose limbs are divine and complete in themselves; He is ശതാനംദഃ – the source of infinite bliss, നംദിഃ – the one who brings joy to all devotees, ജ്യൊതിഃ – the embodiment of divine light, and ഗണേശ്വരഃ – the Lord of all celestial leaders and divine hosts.

വിജിതാത്മാഽവിധേയാത്മാ സത്കീര്തിച്ഛിന്നസംശയഃ
He is വിജിതാത്മാ – one who has mastered His own being, വിധേയാത്മാ – whose nature willingly conforms to uphold dharma; He is സത്കീര്തിഃ – famed for noble and eternal glory, and ചിന്നസംശയഃ – the one who cuts through all doubts for those who seek Him, bringing clarity and liberation.

ഉദീര്ണഃ സർവതശ്ചക്ഷുരനീശഃ ശാശ്വതസ്ഥിരഃ ।
ഭൂശയോ ഭൂഷണോ ഭൂതിർവിശോകഃ ശോകനാശനഃ ॥ 67 ॥

Meanung:
ഉദീര്ണഃ സർവതശ്ചക്ഷുരനീശഃ ശാശ്വതസ്ഥിരഃ
He is ഉദീര്ണഃ – exalted above all, ever-rising in glory; സർവതശ്ചക്ഷുഃ – whose vision pervades in all directions and sees all things; അനീശഃ – independent, ruled by none, yet the ruler of all; ശാശ്വത-സ്ഥിരഃ – eternal and unshakably firm, the foundation of all that lasts.

ഭൂശയോ ഭൂഷണോ ഭൂതിർവിശോകഃ ശോകനാശനഃ
He is ഭൂശയഃ – the one who adorns all worlds with His presence, ഭൂഷണഃ – the ornament and glory of creation; ഭൂതിഃ – the source of true prosperity; വിശോകഃ – untouched by sorrow, and ശോകനാശനഃ – the remover of grief for all who surrender to Him.

അര്ചിഷ്മാനര്ചിതഃ കുംഭോ വിശുദ്ധാത്മാ വിശോധനഃ ।
അനിരുദ്ധോഽപ്രതിരഥഃ പ്രദ്യുമ്നോഽമിതവിക്രമഃ ॥ 68 ॥

Meaning:
അര്ചിഷ്മാനര്ചിതഃ കുംഭോ വിശുദ്ധാത്മാ വിശോധനഃ
He is അര്ചിഷ്മാന് – radiant with divine brilliance; അര്ചിതഃ – worshipped with deep reverence by gods and sages; കുംഭഃ – the cosmic vessel, containing all creation within Himself; വിശുദ്ധാത്മാ – whose inner being is supremely pure; and വിശോധനഃ – the purifier who removes all impurities of the heart and mind.

അനിരുദ്ധോഽപ്രതിരഥഃ പ്രദ്യുമ്നോഽമിതവിക്രമഃ
He is അനിരുദ്ധഃ – the irresistible force, impossible to obstruct; അപ്രതിരഥഃ – unconquerable even in divine battle; പ്രദ്യുമ്നഃ – the embodiment of divine love and prosperity; and അമിതവിക്രമഃ – whose strides and valor are immeasurable, surpassing all limits.

കാലനേമിനിഹാ വീരഃ ശൌരിഃ ശൂരജനേശ്വരഃ ।
ത്രിലോകാത്മാ ത്രിലോകേശഃ കേശവഃ കേശിഹാ ഹരിഃ ॥ 69 ॥

Meaning:
കാലനേമിനിഹാ വീരഃ ശൌരിഃ ശൂരജനേശ്വരഃ
He is കാലനേമിനിഹാ – the destroyer of the asura Kālanemi, symbolizing victory over time-bound evil; വീരഃ – the heroic one, bold and fearless; ശൌരിഃ – born in the lineage of Sura (as the son of Vasudeva); and ശൂരജനേശ്വരഃ – the supreme Lord of all heroes and noble warriors.

ത്രിലോകാത്മാ ത്രിലോകേശഃ കേശവഃ കേശിഹാ ഹരിഃ
He is ത്രിലോകാത്മാ – the very Self of all three worlds; ത്രിലോകേശഃ – their supreme ruler and sustainer; കേശവഃ – the one with beautiful, radiant hair and also the slayer of the demon Kesi; കേശിഹാ – specifically the one who destroyed the demon Kesi; and ഹരിഃ – the remover of sins, sufferings, and ignorance.

കാമദേവഃ കാമപാലഃ കാമീ കാംതഃ കൃതാഗമഃ ।
അനിര്ദേശ്യവപുർവിഷ്ണുർവീരോഽനംതോ ധനംജയഃ ॥ 70 ॥

Meaning:
കാമദേവഃ കാമപാലഃ കാമീ കാംതഃ കൃതാഗമഃ
He is കാമദേവഃ – the divine fulfiller of noble desires; കാമപാലഃ – the protector and regulator of righteous longing; കാമീ – one who lovingly desires the well-being of all; കാംതഃ – the supremely beautiful and beloved Lord; and കൃതാഗമഃ – the author and establisher of the sacred scriptures and codes of spiritual law.

അനിര്ദേശ്യവപുർവിഷ്ണുർവീരോഽനംതോ ധനംജയഃ
He is അനിര്ദേശ്യവപുഃ – whose form is beyond all description and limitation; വിഷ്ണുഃ – all-pervading and sustaining the universe; വീരഃ – ever-heroic and courageous; അനംതഃ – infinite, without beginning or end; and ധനംജയഃ – the conqueror of wealth, who bestows both spiritual and material prosperity.

ബ്രഹ്മണ്യോ ബ്രഹ്മകൃദ് ബ്രഹ്മാ ബ്രഹ്മ ബ്രഹ്മവിവര്ധനഃ ।
ബ്രഹ്മവിദ് ബ്രാഹ്മണോ ബ്രഹ്മീ ബ്രഹ്മജ്ഞോ ബ്രാഹ്മണപ്രിയഃ ॥ 71 ॥

Meaning:
ബ്രഹ്മണ്യോ ബ്രഹ്മകൃദ് ബ്രഹ്മാ ബ്രഹ്മ ബ്രഹ്മവിവര്ധനഃ
He is ബ്രഹ്മണ്യഃ – ever devoted to upholding sacred knowledge and protecting those who live by it; ബ്രഹ്മകൃത് – the one who establishes and creates Brahmanical order; ബ്രഹ്മാ – the creator of the universe; ബ്രഹ്മ – the eternal, infinite reality itself; and ബ്രഹ്മവിവര്ധനഃ – the one who nourishes and promotes the growth of spiritual wisdom and Vedic knowledge.

ബ്രഹ്മവിദ് ബ്രാഹ്മണോ ബ്രഹ്മീ ബ്രഹ്മജ്ഞോ ബ്രാഹ്മണപ്രിയഃ
He is ബ്രഹ്മവിത് – the knower of the absolute truth; ബ്രാഹ്മണഃ – the essence of the spiritual priesthood and Vedic tradition; ബ്രഹ്മീ – ever united with the power of Brahma (creative intelligence); ബ്രഹ്മജ്നഃ – the one who realizes and reveals Brahman; and ബ്രാഹ്മണപ്രിയഃ – the beloved of those who live a life of truth, austerity, and sacred learning.

മഹാക്രമോ മഹാകര്മാ മഹാതേജാ മഹോരഗഃ ।
മഹാക്രതുര്മഹായജ്വാ മഹായജ്ഞോ മഹാഹവിഃ ॥ 72 ॥

Meaning:
മഹാക്രമോ മഹാകര്മാ മഹാതേജാ മഹോരഗഃ
He whose every movement spans the cosmos (മഹാക്രമഃ), whose divine actions are of the highest order (മഹാകര്മാ), whose brilliance is unmatched and illuminating to all worlds (മഹാതേജാഃ), and who manifests as the mighty cosmic serpent sustaining the universe (മഹോരഗഃ).

മഹാക്രതുര്മഹായജ്വാ മഹായജ്ഞോ മഹാഹവിഃ
He is the greatest of sacrificial rites (മഹാക്രതുഃ), the supreme performer of sacred offerings (മഹായജ്വാ), the yajña itself in its divine essence (മഹായജ്നഃ), and the ultimate oblation offered in devotion (മഹാഹവിഃ)

സ്തവ്യഃ സ്തവപ്രിയഃ സ്തോത്രം സ്തുതിഃ സ്തോതാ രണപ്രിയഃ ।
പൂര്ണഃ പൂരയിതാ പുണ്യഃ പുണ്യകീര്തിരനാമയഃ ॥ 73 ॥

Meaning:
സ്തവ്യഃ സ്തവപ്രിയഃ സ്തോത്രം സ്തുതിഃ സ്തോതാ രണപ്രിയഃ
He is സ്തവ്യഃ – the one worthy of all praise; സ്തവപ്രിയഃ – delighted by sincere hymns and glorification; He is Himself the sacred hymn (സ്തൊത്രമ്), the act of praise (സ്തുതിഃ), and the one who praises through inspired hearts (സ്തൊതാ); He is also രണപ്രിയഃ – ever pleased by righteous battle, where dharma is defended with valor.

പൂര്ണഃ പൂരയിതാ പുണ്യഃ പുണ്യകീര്തിരനാമയഃ
He is പൂര്ണഃ – complete and full in Himself, lacking nothing; പൂരായിതാ – the fulfiller of the wishes and needs of all beings; പുണ്യഃ – pure and sacred in essence; പുണ്യകീര്തിഃ – whose fame is holy and uplifting; and അനാമയഃ – free from all suffering, and the source of healing for those in pain.

മനോജവസ്തീര്ഥകരോ വസുരേതാ വസുപ്രദഃ ।
വസുപ്രദോ വാസുദേവോ വസുർവസുമനാ ഹവിഃ ॥ 74 ॥

Meaning:
മനോജവസ്തീര്ഥകരോ വസുരേതാ വസുപ്രദഃ
He is മനോജവഃ – whose movement and grace are swifter than the mind itself, reaching devotees even before they call; തീര്ഥകരഃ – the sanctifier who transforms any place into a holy pilgrimage by His presence; വസുരേതാഃ – the divine source from which all abundance and life flow forth; and വസുപ്രദഃ – the one who graciously bestows all forms of prosperity, both worldly and spiritual.

വസുപ്രദോ വാസുദേവോ വസുർവസുമനാ ഹവിഃ
He is വസുപ്രദഃ – the ceaseless giver of divine riches; വാസുദേവഃ – the indwelling Lord of all beings, ever present and all-pervading; വസുഃ – the essence of goodness and wealth; വസുമനാഃ – whose divine mind is absorbed in the welfare of the universe; and ഹവിഃ – the sacred offering in every act of worship, received by Him alone in all forms.

സദ്ഗതിഃ സത്കൃതിഃ സത്താ സദ്ഭൂതിഃ സത്പരായണഃ ।
ശൂരസേനോ യദുശ്രേഷ്ഠഃ സന്നിവാസഃ സുയാമുനഃ ॥ 75 ॥

Meaning:
സദ്ഗതിഃ സത്കൃതിഃ സത്താ സദ്ഭൂതിഃ സത്പരായണഃ
He is സദ്ഗതിഃ – the ultimate and noble destination for all souls; സത്കൃതിഃ – the embodiment of virtuous action and sacred conduct; സത്താ – the eternal existence underlying all being; സദ്ഭൂതിഃ – the source of all that is good and real; and സത്പരായണഃ – the supreme refuge of those who walk the path of truth and righteousness.

ശൂരസേനോ യദുശ്രേഷ്ഠഃ സന്നിവാസഃ സുയാമുനഃ
He is ശൂരസെനഃ – born in the noble dynasty of the Soorasenas; യദുശ്രേഷ്ഠഃ – the greatest among the Yadus; സന്നിവാസഃ – the divine dwelling place of peace and auspiciousness; and സുയാമുനഃ – whose leelas and presence sanctify the sacred banks of the Yamuna River.

ഭൂതാവാസോ വാസുദേവഃ സർവാസുനിലയോഽനലഃ ।
ദര്പഹാ ദര്പദോ ദൃപ്തോ ദുര്ധരോഽഥാപരാജിതഃ ॥ 76 ॥

Meaning:
ഭൂതാവാസോ വാസുദേവഃ സർവാസുനിലയോഽനലഃ
As ഭൂതാവാസഃ, He is the indwelling support of all beings, the one who resides in and upholds all creation; known as വാസുദേവഃ, He pervades everything as both immanent and transcendent; being സർവാസുനിലയഃ, He is the resting place of all life energies; and as അനലഃ, He burns like fire – the purifying, dynamic force in all existence.

ദര്പഹാ ദര്പദോ ദൃപ്തോ ദുര്ധരോഽഥാപരാജിതഃ
He crushes arrogance as ദര്പഹാ, empowers the noble with rightful pride as ദരപദഃ, shines with divine majesty as ദൃപ്തഃ, is impossible to restrain as ദുര്ധരഃ, and forever unconquered as അപരാജിതഃ, standing above all as the invincible protector of dharma.

വിശ്വമൂര്തിര്മഹാമൂര്തിര്ദീപ്തമൂര്തിരമൂര്തിമാന് ।
അനേകമൂര്തിരവ്യക്തഃ ശതമൂര്തിഃ ശതാനനഃ ॥ 77 ॥

Meaning:
വിശ്വമൂര്തിര്മഹാമൂര്തിര്ദീപ്തമൂര്തിരമൂര്തിമാന്>
He is വിശ്വമൂര്തിഃ – the form of the entire universe itself, മഹാമൂര്തിഃ – whose divine manifestation encompasses all vastness, ദീപ്തമൂര്തിഃ – blazing with spiritual radiance, and yet അമൂര്തിമാന് – beyond all physical form, formless in His true nature as pure Consciousness.

അനേകമൂര്തിരവ്യക്തഃ ശതമൂര്തിഃ ശതാനനഃ
He appears as അനേകമൂര്തിഃ – in countless divine forms, അവ്യക്തഃ – yet remains unmanifest and subtle beyond perception; He is ശതമൂര്തിഃ – possessing a hundred aspects or forms that uphold creation, and ശതാനനഃ – the one with infinite faces, reflecting the presence of the Divine in every being and every direction.

ഏകോ നൈകഃ സ്തവഃ കഃ കിം യത്തത് പദമനുത്തമമ് ।
ലോകബംധുര്ലോകനാഥോ മാധവോ ഭക്തവത്സലഃ ॥ 78 ॥

Meaning:
ഏകോ നൈകഃ സ്തവഃ കഃ കിം യത്തത് പദമനുത്തമം
He is ഏകഹ് – the One without a second, and yet നൈകഃ – manifesting as the many; He is the essence of all hymns and praise (സ്തവഃ), the mystery behind the questions of "Who?" and "What?" (കഃ, കിം), and ultimately that supreme, unsurpassable goal – തത് പദം അനുത്തമമ് – the highest abode beyond all duality.

ലോകബംധുര്ലോകനാഥോ മാധവോ ഭക്തവത്സലഃ
He is ലോകബംധുഃ – the true friend and well-wisher of the world, ലോകനാഥഃ – the sovereign Lord of all realms, മാധവഃ – the consort of Lakshmi and the master of all knowledge, and ഭക്തവത്സലഃ – deeply affectionate toward His devotees, ever responding to their love with compassion and grace.

സുവര്ണവര്ണോ ഹേമാംഗോ വരാംഗശ്ചംദനാംഗദീ ।
വീരഹാ വിഷമഃ ശൂന്യോ ഘൃതാശീരചലശ്ചലഃ ॥ 79 ॥

Meaning:
സുവര്ണവര്ണോ ഹേമാംഗോ വരാംഗശ്ചംദനാംഗദീ
He is സുവര്ണവര്ണഃ – glowing with a golden hue, symbolizing purity and divinity; ഹേമാംഗഃ – with limbs resplendent like gold; വരാംഗഃ – possessing the most beautiful and auspicious form; and ചംദനാംഗദീ – adorned with fragrant sandalwood paste and divine ornaments, radiating sacred charm and serenity.

വീരഹാ വിഷമഃ ശൂന്യോ ഘൃതാശീരചലശ്ചലഃ
He is വീരഹാ – the vanquisher of mighty warriors and evil forces; വിഷമഃ – beyond comparison or duality; ശൂന്യഃ – appearing as emptiness to those bound by illusion, yet full in His own Self; ഘൃതാശീഃ – whose very nourishment is sacred and pure like clarified butter; അചലഃ – unmoving and constant as the Truth, and ചലഃ – yet also dynamic, pervading all that moves in creation.

അമാനീ മാനദോ മാന്യോ ലോകസ്വാമീ ത്രിലോകധൃത് ।
സുമേധാ മേധജോ ധന്യഃ സത്യമേധാ ധരാധരഃ ॥ 80 ॥

Meaning:
അമാനീ മാനദോ മാന്യോ ലോകസ്വാമീ ത്രിലോകധൃത്
He is അമാനീ – free from pride, though all-glorious; മാനദഃ – the giver of honor to the deserving; മാന്യഃ – revered and worthy of the highest respect; He is ലോകസ്വാമീ – the sovereign Lord of all worlds, and ത്രിലോകധൃത് – the sustainer of the three realms, upholding them through His unshakable presence.

സുമേധാ മേധജോ ധന്യഃ സത്യമേധാ ധരാധരഃ
He is സുമേധാ – endowed with supreme and auspicious intellect; മേധജഃ – born of sacred knowledge or Vedic wisdom; ധന്യഃ – truly blessed and the giver of blessings; സത്യമേധാ – whose wisdom is rooted in eternal Truth; and ധരാധരഃ – the one who supports the Earth itself, like the cosmic axis around which all turns.

തേജോഽവൃഷോ ദ്യുതിധരഃ സർവശസ്ത്രഭൃതാംവരഃ ।
പ്രഗ്രഹോ നിഗ്രഹോ വ്യഗ്രോ നൈകശൃംഗോ ഗദാഗ്രജഃ ॥ 81 ॥

Meaning:
തേജോഽവൃഷോ ദ്യുതിധരഃ സർവശസ്ത്രഭൃതാംവരഃ
He is തേജോ’വൃഷഃ – the radiant shower of divine brilliance, like a sacred rain of spiritual energy; ദ്യുതിധരഃ – the bearer of immense splendor and light; and സർവശസ്ത്രഭൃതാംവരഃ – the supreme among all wielders of weapons, master of every celestial weapon and protector of dharma.

പ്രഗ്രഹോ നിഗ്രഹോ വ്യഗ്രോ നൈകശൃംഗോ ഗദാഗ്രജഃ
He is പ്രഗ്രഹഃ – the controller who guides beings toward righteousness; നിഗ്രഹഃ – the subduer of the wicked and unrighteous; വ്യഗ്രഃ – ever alert and engaged in cosmic responsibility; നൈകശൃംഗഃ – appearing in many forms of power and might, like with numerous horns or peaks of strength; and ഗദാഗ്രജഃ – the elder of Gada, signifying His royal lineage and seniority among divine warriors.

ചതുര്മൂര്തി ശ്ചതുര്ബാഹു ശ്ചതുർവ്യൂഹ ശ്ചതുര്ഗതിഃ ।
ചതുരാത്മാ ചതുര്ഭാവശ്ചതുർവേദവിദേകപാത് ॥ 82 ॥

Meaning:
ചതുര്മൂര്തി ശ്ചതുര്ബാഹു ശ്ചതുർവ്യൂഹ ശ്ചതുര്ഗതിഃ
He is ചതുര്മൂര്തിഃ – manifesting in four divine forms (like Vasudeva, Sankarshana, Pradyumna, and Aniruddha); ചതുര്ബാഹുഃ – possessing four arms, symbolic of His all-pervading power and omnidirectional protection; ചതുർവ്യൂഹഃ – the one who projects Himself into fourfold aspects for cosmic functions; and ചതുര്ഗതിഃ – the goal of all four paths of liberation (karma, jnana, bhakti, and yoga).

ചതുരാത്മാ ചതുര്ഭാവശ്ചതുർവേദവിദേകപാത്
He is ചതുരാത്മാ – present in the four states of consciousness (waking, dreaming, deep sleep, and turiya); ചതുര്ഭാവഃ – the cause and essence of the fourfold creation; ചതുർവേദവിത് – the knower and revealer of all four Vedas; and എകപാത് – though manifesting in many ways, He remains the One undivided Reality, the single footstep upon which the entire universe rests.

സമാവര്തോഽനിവൃത്താത്മാ ദുര്ജയോ ദുരതിക്രമഃ ।
ദുര്ലഭോ ദുര്ഗമോ ദുര്ഗോ ദുരാവാസോ ദുരാരിഹാ ॥ 83 ॥

Meaning:
സമാവര്തോഽനിവൃത്താത്മാ ദുര്ജയോ ദുരതിക്രമഃ
He is സമാവര്തഃ – the one who appears again and again for the protection of dharma, cycling through cosmic manifestations; നിവൃത്താത്മാ – whose inner nature is detached and free from all worldly entanglements; ദുര്ജയഃ – impossible to conquer by force; and ദുരതിക്രമഃ – whose will and law cannot be transgressed by any being, celestial or mortal.

ദുര്ലഭോ ദുര്ഗമോ ദുര്ഗോ ദുരാവാസോ ദുരാരിഹാ
He is ദുര്ലഭഃ – extremely difficult to attain without deep devotion and purity; ദുര്ഗമഃ – beyond the reach of the senses and mind; ദുര്ഗഃ – the stronghold, the inner fortress of spiritual protection; ദുരാവാസഃ – not easily approachable by those bound by ego or impurity; and ദുരാരിഹാ – the destroyer of powerful enemies, especially the enemies of inner ignorance and adharma.

ശുഭാംഗോ ലോകസാരംഗഃ സുതംതുസ്തംതുവര്ധനഃ ।
ഇംദ്രകര്മാ മഹാകര്മാ കൃതകര്മാ കൃതാഗമഃ ॥ 84 ॥

Meaning:
ശുഭാംഗോ ലോകസാരംഗഃ സുതംതുസ്തംതുവര്ധനഃ
He is ശുഭാംഗഃ – whose limbs radiate auspiciousness and divine beauty; ലോകസാരംഗഃ – who moves gracefully through the worlds like a divine swan, drawing the essence of all creation; സുതംതുഃ – the independent one, not bound by any external cause; and തംതുവര്ധനഃ – the one who extends and sustains the threads of cosmic order and creation.

ംദ്രകര്മാ മഹാകര്മാ കൃതകര്മാ കൃതാഗമഃ
He performs deeds as mighty as those of Indra (ഇംദ്രകര്മാ), yet far surpasses them with His മഹാകര്മാ – His great, divine actions; He is കൃതകര്മാ – the accomplisher of all duties that uphold the cosmos; and കൃതാഗമഃ – the one who has established and revealed the sacred scriptures and eternal truths through divine experience.

ഉദ്ഭവഃ സുംദരഃ സുംദോ രത്നനാഭഃ സുലോചനഃ ।
അര്കോ വാജസനഃ ശൃംഗീ ജയംതഃ സർവവിജ്ജയീ ॥ 85 ॥

Meaning:
ഉദ്ഭവഃ സുംദരഃ സുംദോ രത്നനാഭഃ സുലോചനഃ
He is ഉദ്ഭവഃ – the origin of all existence, from whom the universe emerges; സുംദരഃ – beautiful in form and essence; സുംദഃ – ever pure and radiant in character; രത്നനാഭഃ – with a navel adorned by a shining gem, symbolizing the source of creation (Padmanabha); and സുലോചനഃ – with eyes so divine and auspicious that they captivate and bless all who behold Him.

അര്കോ വാജസനഃ ശൃംഗീ ജയംതഃ സർവവിജ്ജയീ
He is അര്കഃ – brilliant like the sun, the dispeller of darkness; വാജസനഃ – the essence of the Yajurveda and the nourisher through sacred knowledge; ശൃംഗീ – one who is adorned with divine horns or symbols of power (possibly referring to Varaha form); ജയംതഃ – ever victorious in all realms; and സർവവിജ്ജയീ – the supreme conqueror, victorious over all knowledge systems, forces, and directions.

സുവര്ണബിംദുരക്ഷോഭ്യഃ സർവവാഗീശ്വരേശ്വരഃ ।
മഹാഹൃദോ മഹാഗര്തോ മഹാഭൂതോ മഹാനിധിഃ ॥ 86 ॥

Meaning:
സുവര്ണബിംദുരക്ഷോഭ്യഃ സർവവാഗീശ്വരേശ്വരഃ
He is സുവര്ണബിംദുഃ – the golden point, the seed of all creation, radiant like the bindu of divine light; അക്ഷോഭ്യഃ – unshakable and unmoved amidst the turbulence of the universe; and സർവവാഗീശ്വരേശ്വരഃ – the Lord of all lords of speech, the supreme master over all expressions, mantras, and divine words.

മഹാഹൃദോ മഹാഗര്തോ മഹാഭൂതോ മഹാനിധിഃ
He is the vast inner source of all spiritual energy (മഹാഹൃദഃ), the profound cosmic depth where all phenomena dissolve and emerge (മഹാഗര്തഃ), the primal force behind all created elements (മഹാഭൂതഃ), and the limitless reservoir of divine wealth, wisdom, and auspiciousness (മഹാനിധിഃ).

കുമുദഃ കുംദരഃ കുംദഃ പര്ജന്യഃ പാവനോഽനിലഃ ।
അമൃതാശോഽമൃതവപുഃ സർവജ്ഞഃ സർവതോമുഖഃ ॥ 87 ॥

Meaning:
കുമുദഃ കുംദരഃ കുംദഃ പര്ജന്യഃ പാവനോഽനിലഃ
As കുമുദഃ, He delights the hearts of beings like a lotus blooming in joy, and as കുംദരഃ, He destroys inner impurities and obstacles; കുംദഃ reveals His pure, white, fragrant nature; He nourishes creation like പര്ജന്യഃ, the rain-bearing cloud, and purifies all as പാവനഃ, flowing gently and invisibly like അനിലഃ, the vital air of life.

അമൃതാശോഽമൃതവപുഃ സർവജ്ഞഃ സർവതോമുഖഃ
He is അമൃതാശഃ, the one who partakes of and grants the nectar of immortality, and അമൃതവപുഃ, whose divine form is itself immortal; as സർവജ്ജഃ, He knows all that exists, and as സർവതോമുഖഃ, He faces all directions, pervading the universe with complete awareness and grace

സുലഭഃ സുവ്രതഃ സിദ്ധഃ ശത്രുജിച്ഛത്രുതാപനഃ ।
ന്യഗ്രോധോഽദുംബരോഽശ്വത്ഥശ്ചാണൂരാംധ്ര നിഷൂദനഃ ॥ 88 ॥

Meaning:
സുലഭഃ സുവ്രതഃ സിദ്ധഃ ശത്രുജിച്ഛത്രുതാപനഃ
He is സുലഭഃ – easily attainable to sincere devotees, not hidden behind ritual or complexity; സുവ്രതഃ – ever firm in divine vows and dharmic resolve; as സിദ്ധഃ, He is the embodiment of perfection and fulfillment; ശത്രുജിത് – the one who triumphs over all enemies; and ചത്രുതാപനഃ – the one who scorches and overcomes even the most powerful adversaries of righteousness.

ന്യഗ്രോധോഽദുംബരോഽശ്വത്ഥശ്ചാണൂരാംധ്ര നിഷൂദനഃ
He is like the ന്യഗ്രോധ (banyan tree), expansive and sheltering all existence; like the sacred ഉദുംബര and അശ്വത്തഃഅ trees, symbolizing eternal life and cosmic stability; and as ചാണൂരാംധ്ര നിഷൂദനഃ, He is the mighty destroyer of Chāṇūra and other asuric forces, who represents the power that removes tyranny and upholds divine justice.

സഹസ്രാര്ചിഃ സപ്തജിഹ്വഃ സപ്തൈധാഃ സപ്തവാഹനഃ ।
അമൂര്തിരനഘോഽചിംത്യോ ഭയകൃദ്ഭയനാശനഃ ॥ 89 ॥

Meaning:
സഹസ്രാര്ചിഃ സപ്തജിഹ്വഃ സപ്തൈധാഃ സപ്തവാഹനഃ
He is സഹസ്രാര്ചിഃ – radiating with a thousandfold brilliance, like countless rays of divine light; സപ്തജിഹ്വഃ – manifesting as the seven tongues of sacred fire, symbolizing His connection with sacrifice and cosmic energy; സപ്തൈധഃ – blazing forth in seven flames representing divine illumination; and സപ്തവാഹനഃ – the one who moves through the seven worlds or rides seven divine forces, sustaining all realms of creation.

അമൂര്തിരനഘോഽചിംത്യോ ഭയകൃദ്ഭയനാശനഃ
He is അമൂര്തിഃ – formless, beyond shape or limitation; അനഘഃ – completely free from sin or imperfection; അചിംത്യഃ – beyond thought and conception, unattainable by the limited intellect; He is both ഭയകൃത് – the creator of fear for the wicked and unjust, and ഭയനാസനഃ – the destroyer of fear for those who surrender in devotion.

അണുര്ബൃഹത്കൃശഃ സ്ഥൂലോ ഗുണഭൃന്നിര്ഗുണോ മഹാന് ।
അധൃതഃ സ്വധൃതഃ സ്വാസ്യഃ പ്രാഗ്വംശോ വംശവര്ധനഃ ॥ 90 ॥

Meaning:
അണുര്ബൃഹത്കൃശഃ സ്ഥൂലോ ഗുണഭൃന്നിര്ഗുണോ മഹാന്
He is simultaneously അണു, subtler than the smallest particle, and ബൃഹത്, vaster than all creation; He takes on the forms of the unnoticeably കൃശ and the immensely സ്ഥൂല as needed, playing within form and formlessness; though He bears and sustains the play of qualities as ഗുണഭൃത്, His essential nature remains നിര്ഗുണ, untouched by them — for He alone is the truly മഹാന്, the limitless Supreme.

അധൃതഃ സ്വധൃതഃ സ്വാസ്യഃ പ്രാഗ്വംശോ വംശവര്ധനഃ
He is അധൃത – not supported by anything outside Himself, for He is the foundation of all; yet He is സ്വധൃത – self-upheld, sustaining the cosmos by His own will; സ്വാസ്യഃ – whose divine face is the origin of sacred speech and cosmic expression; the ancient പ്രാഗ്വംശ, root of all divine lineages, and വംശവര്ധനഃ – the one who causes the noble lineages of dharma to flourish and evolve through time.

ഭാരഭൃത് കഥിതോ യോഗീ യോഗീശഃ സർവകാമദഃ ।
ആശ്രമഃ ശ്രമണഃ, ക്ഷാമഃ സുപര്ണോ വായുവാഹനഃ ॥ 91 ॥

Meaning:
ഭാരഭൃത് കഥിതോ യോഗീ യോഗീശഃ സർവകാമദഃ
He is ഭാരഭൃത്, the cosmic bearer who effortlessly carries the weight of the universe; glorified in all sacred texts as കഥിതഃ, He is described as the ultimate യോഗീ, inwardly absorbed and self-controlled, and as യോഗീശഃ, the Lord who leads all yogis to liberation; He is also സർവകാമദഃ, the fulfiller of every noble desire for the one who seeks Him with devotion.

ആശ്രമഃ ശ്രമണഃ, ക്ഷാമഃ സുപര്ണോ വായുവാഹനഃ
He is ആശ്രമഃ, the sacred foundation upholding all stages of life and paths of renunciation; as ശ്രമണഃ, He inspires the spiritual striving that leads to purity; ക്ഷാമഃ reflects His austere, tapas-filled nature; He is സുപര്ണഃ, the radiant-winged Garuda who soars beyond bondage; and വായുവാഹനഃ, the one who guides the life-giving wind, subtle and all-pervading.

ധനുര്ധരോ ധനുർവേദോ ദംഡോ ദമയിതാ ദമഃ ।
അപരാജിതഃ സർവസഹോ നിയംതാഽനിയമോഽയമഃ ॥ 92 ॥

Meaning:
ധനുര്ധരോ ധനുർവേദോ ദംഡോ ദമയിതാ ദമഃ
He is ധനുര്ധരഃ, the wielder of the divine bow, ever ready to uphold dharma through righteous strength; ധനുർവേദഃ, the very knowledge and science of archery and cosmic warfare; ദംഡഃ, the embodiment of discipline and divine justice; ദമയിതാ, the subduer of ego, pride, and adharma; and ദമഃ, the inner restraint that leads the seeker toward Self-mastery and peace.

അപരാജിതഃ സർവസഹോ നിയംതാഽനിയമോഽയമഃ
He is അപരാജിതഃ – the one who can never be defeated, for He is supreme over all forces; സർവസഹഃ – infinitely tolerant, enduring everything with perfect equanimity; as നിയംതാ, He governs all beings and movements in the cosmos; as നിയമഃ, He is the sacred observance that aligns life with higher truth; and as യമഃ, He is the ultimate regulator who brings order, discipline, and balance to all existence.

സത്ത്വവാന് സാത്ത്വികഃ സത്യഃ സത്യധര്മപരായണഃ ।
അഭിപ്രായഃ പ്രിയാര്ഹോഽര്ഹഃ പ്രിയകൃത് പ്രീതിവര്ധനഃ ॥ 93 ॥

Meaning:
സത്ത്വവാന് സാത്ത്വികഃ സത്യഃ സത്യധര്മപരായണഃ
As സത്ത്വവാന്, He is full of noble strength rooted in purity; സാത്ത്വികഃ – ever established in the qualities of calmness, clarity, and harmony; He is സത്യഃ, the very embodiment of eternal truth, and സത്യധര്മപരായണഃ, meaning He is completely devoted to upholding truth and dharma in every aspect of the cosmos.

അഭിപ്രായഃ പ്രിയാര്ഹോഽര്ഹഃ പ്രിയകൃത് പ്രീതിവര്ധനഃ
He is അഭിപ്രായഃ, the noble intention and higher will behind all actions in the universe; പ്രിയാര്ഹഃ, the most deserving of love and offerings; അര്ഹഃ, worthy of all reverence; He is പ്രിയകൃത്, the one who brings joy to His devotees, and പ്രീതിവര്ധനഃ, who ever increases divine love in the hearts of those who seek Him.

വിഹായസഗതിര്ജ്യോതിഃ സുരുചിര്ഹുതഭുഗ്വിഭുഃ ।
രവിർവിരോചനഃ സൂര്യഃ സവിതാ രവിലോചനഃ ॥ 94 ॥

Meaning:
വിഹായസഗതിര്ജ്യോതിഃ സുരുചിര്ഹുതഭുഗ്വിഭുഃ
He is വിഹായസഗതിഃ, whose movement is through the vastness of the sky, transcending all realms; ജ്യോതിഃ, the eternal source of divine light; സുരുചിഃ, whose beauty and brilliance captivate the heart of the devotee; ഹുതഭുക്, the receiver of all offerings through sacred fire; and വിഭുഃ, the all-pervading, limitless presence that sustains the universe.

രവിർവിരോചനഃ സൂര്യഃ സവിതാ രവിലോചനഃ
He is രവിഃ, the life-giving radiance that nurtures all beings; വിരോചനഃ, the one who shines brilliantly across the cosmos; as സൂര്യഃ and സവിതാ, He is the sun and the primal force behind its illumination; and as രവിലോചനഃ, He is the eye of the sun itself — the ever-watching, all-seeing source of light and awareness.

അനംതോ ഹുതഭുഗ്ഭോക്താ സുഖദോ നൈകജോഽഗ്രജഃ ।
അനിർവിണ്ണഃ സദാമര്ഷീ ലോകധിഷ്ഠാനമദ്ഭുതഃ ॥ 95 ॥

Meaning:
അനംതോ ഹുതഭുഗ്ഭോക്താ സുഖദോ നൈകജോഽഗ്രജഃ
He is അനംതഃ, the infinite one without beginning or end; ഹുതഭുക്, the divine receiver of sacrificial offerings; ഭോക്താ, the true enjoyer of all actions and results; സുഖദഹ്, the giver of lasting happiness to all devotees; നൈകജഃ, born in many forms to protect dharma in every age; and അഗ്രജഃ, the elder and foremost, who existed before all.

അനിർവിണ്ണഃ സദാമര്ഷീ ലോകധിഷ്ഠാനമദ്ഭുതഃ
He is അനിർവിണ്ണഃ, never disinterested or weary, ever engaged in the well-being of the cosmos; സദാമര്ഷീ, always patient and free from anger, even with the faults of the world; He is the ലോകധിഷ്ഠാനമ്, the very foundation and support of all worlds; and അദ്ഭുതഃ, the wondrous and incomparable one, beyond imagination and awe-inspiring in every way.

സനാത്സനാതനതമഃ കപിലഃ കപിരവ്യയഃ ।
സ്വസ്തിദഃ സ്വസ്തികൃത്സ്വസ്തിഃ സ്വസ്തിഭുക് സ്വസ്തിദക്ഷിണഃ ॥ 96 ॥

Meaning:
സനാത്സനാതനതമഃ കപിലഃ കപിരവ്യയഃ
He is സനാത് – ever-present without beginning, and സനാതനതമഃ – the most ancient and eternal reality beyond all cycles of time; കപിലഃ, the great sage and divine teacher who revealed the essence of discrimination and wisdom; കപിഃ, the luminous seer who shines through all inner realms; and അവ്യയഃ, the unchanging, indestructible Self that remains untouched through all transformations.

സ്വസ്തിദഃ സ്വസ്തികൃത്സ്വസ്തിഃ സ്വസ്തിഭുക് സ്വസ്തിദക്ഷിണഃ
He is സ്വസ്തിദഃ – the one who bestows auspiciousness and peace to all beings; സ്വസ്തികൃത് – the creator and doer of good in every direction; സ്വസ്തിഃ – the very embodiment of well-being; സ്വസ്തിഭുക് – the enjoyer of all sacred offerings made in a spirit of goodness; and സ്വസ്തിദക്ഷിണഃ – He whose right hand (dakṣiṇa) confers divine blessings and auspicious outcomes.

അരൌദ്രഃ കുംഡലീ ചക്രീ വിക്രമ്യൂര്ജിതശാസനഃ ।
ശബ്ദാതിഗഃ ശബ്ദസഹഃ ശിശിരഃ ശർവരീകരഃ ॥ 97 ॥

Meaning:
അരൌദ്രഃ കുംഡലീ ചക്രീ വിക്രമ്യൂര്ജിതശാസനഃ
He is അരൌദ്രഃ, one whose nature is free of cruelty or harshness, ever calm and benevolent; കുംഡലീ, radiant with divine, coiled energy and adorned with celestial ornaments; ചക്രീ, ever armed with the discus of cosmic order; വിക്രമീ, the one of immense and heroic strides; and ഊര്ജിതശാസനഃ, whose supreme rulership is established through sheer power and divine authority.

ശബ്ദാതിഗഃ ശബ്ദസഹഃ ശിശിരഃ ശർവരീകരഃ
He is ശബ്ദാതിഗഃ, beyond the reach of all sound and speech, untouched by name and form; yet as ശബ്ദസഹഃ, He upholds the power of sound as the Veda itself; He is ശിശിരഃ, the cool, gentle refuge that calms the heat of worldly suffering; and ശർവരീകരഃ, the one who dispels the deepest darkness, bringing dawn to the long night of ignorance.

അക്രൂരഃ പേശലോ ദക്ഷോ ദക്ഷിണഃ, ക്ഷമിണാംവരഃ ।
വിദ്വത്തമോ വീതഭയഃ പുണ്യശ്രവണകീര്തനഃ ॥ 98 ॥

Meaning:
അക്രൂരഃ പേശലോ ദക്ഷോ ദക്ഷിണഃ, ക്ഷമിണാംവരഃ
He is അക്രൂരഃ, ever free from cruelty or harshness, embodying kindness in action and thought. As പേശലഃ, He is gentle and pleasing in conduct and speech. He is ദക്ഷഃ, supremely skilled and efficient in all divine activities, and ദക്ഷിണഃ, generous and graceful, especially in granting boons. Among those who forgive, He is ക്ഷമിണാംവരഃ, the foremost — the highest exemplar of patience and compassion.

വിദ്വത്തമോ വീതഭയഃ പുണ്യശ്രവണകീര്തനഃ
He is വിദ്വത്തമഃ, the highest among the wise, the supreme knower of all knowledge and truth. As വീതഭയഃ, He is completely free from fear and removes fear from the hearts of His devotees. And as പുണ്യശ്രവണകീര്തനഃ, merely hearing or chanting His name and glories becomes a sacred act that purifies and uplifts the listener.

ഉത്താരണോ ദുഷ്കൃതിഹാ പുണ്യോ ദുഃസ്വപ്നനാശനഃ ।
വീരഹാ രക്ഷണഃ സംതോ ജീവനഃ പര്യവസ്ഥിതഃ ॥ 99 ॥

Meaning:
ഉത്താരണോ ദുഷ്കൃതിഹാ പുണ്യോ ദുഃസ്വപ്നനാശനഃ
He is ദുഷ്കൃതിഹാ, the destroyer of all evil deeds and the karmic bonds that bind beings to suffering; He is പുണ്യഃ, the very embodiment of merit and sacredness; and as ദുഃസ്വപ്നനാശനഃ, He removes all inauspiciousness, including bad dreams and mental disturbances, purifying both inner and outer worlds.

വീരഹാ രക്ഷണഃ സംതോ ജീവനഃ പര്യവസ്ഥിതഃ
He is വീരഹാ, the slayer of mighty enemies who oppose righteousness; രക്ഷണഃ, the protector who safeguards devotees at every step; സംതഃ ജീവനഃ, the very life-force and support of saintly beings who walk the path of truth; and പര്യവസ്ഥിതഃ, the one who is firmly established everywhere, witnessing all from within and beyond.

അനംതരൂപോഽനംത ശ്രീര്ജിതമന്യുര്ഭയാപഹഃ ।
ചതുരശ്രോ ഗഭീരാത്മാ വിദിശോ വ്യാദിശോ ദിശഃ ॥ 100 ॥

Meaning:
അനംതരൂപോഽനംത ശ്രീര്ജിതമന്യുര്ഭയാപഹഃ
He is അനംതരൂപഃ, manifesting in infinite forms across space and time, yet remaining the One Self; അനംത ശ്രീഃ, possessed of endless auspiciousness and divine glory; ജിതമന്യുഃ, whose anger is conquered and ever under control; and ഭയാപഹഃ, the remover of all fear, granting refuge and courage to those who surrender.

ചതുരശ്രോ ഗഭീരാത്മാ വിദിശോ വ്യാദിശോ ദിശഃ
He is ചതുരശ്രഃ, perfect and balanced in all directions and dimensions; ഗഭീരാത്മാ, the deeply profound and unfathomable Self, beyond intellectual grasp; He is വിദിശഃ – the unseen paths; വ്യാദിശഃ – the cause of directional flow; and ദിശഃ – the very essence of all directions, pervading everywhere as the cosmic presence.

അനാദിര്ഭൂര്ഭുവോ ലക്ഷ്മീഃ സുവീരോ രുചിരാംഗദഃ ।
ജനനോ ജനജന്മാദിര്ഭീമോ ഭീമപരാക്രമഃ ॥ 101 ॥

Meaning:
അനാദിര്ഭൂര്ഭുവോ ലക്ഷ്മീഃ സുവീരോ രുചിരാംഗദഃ
As the beginningless One who pervades the realms of ഭൂര് and ഭുവഃ, He manifests as ലക്ഷ്മീഃ, the eternal auspicious presence. Adorned as സുവീരഃ, the embodiment of noble strength, He shines in splendor as രുചിരാംഗദഃ, with beautiful armlets glowing like His divine energy.

ജനനോ ജനജന്മാദിര്ഭീമോ ഭീമപരാക്രമഃ
He who is the source of all creation—ജനനഃ—and the origin even of the creators themselves—ജനജന്മാദിഃ—stands as ഭീമഃ, a force of awe and majesty, whose ഭീമപരാക്രമ, or fearsome valor, upholds cosmic order and destroys all that is opposed to it.

ആധാരനിലയോഽധാതാ പുഷ്പഹാസഃ പ്രജാഗരഃ ।
ഊര്ധ്വഗഃ സത്പഥാചാരഃ പ്രാണദഃ പ്രണവഃ പണഃ ॥ 102 ॥

Meaning:
ആധാരനിലയോഽധാതാ പുഷ്പഹാസഃ പ്രജാഗരഃ
He is the unwavering foundation and resting place of all beings, as ആധാരനിലയ; the divine sustainer of the universe, known as ധാതാ. As പുഷ്പഹാസ, His radiance is as gentle and captivating as a blooming flower, and as പ്രജാഗര, He remains ever-awake, ever-aware, witnessing all from within the hearts of beings

ഊര്ധ്വഗഃ സത്പഥാചാരഃ പ്രാണദഃ പ്രണവഃ പണഃ
He is ഊര്ധ്വഗ, the One who leads souls upward toward higher realization; walking firmly in the righteous way as സത്പഥാചാര. He is പ്രാണദ, the giver of life-breath; പ്രണവ, the sacred syllable Om that pervades all Vedic knowledge; and പണ, the divine reward for those who follow the path of dharma

പ്രമാണം പ്രാണനിലയഃ പ്രാണഭൃത് പ്രാണജീവനഃ ।
തത്ത്വം തത്ത്വവിദേകാത്മാ ജന്മമൃത്യുജരാതിഗഃ ॥ 103 ॥

Meaning:
പ്രമാണം പ്രാണനിലയഃ പ്രാണഭൃത് പ്രാണജീവനഃ
He is പ്രമാണ, the ultimate authority by which truth is known; as പ്രാണനിലയ, the support of all life-forces; as പ്രാണഭൃത്, the one who sustains all beings through their breath; and as പ്രാണജീവന, He is the very life-energy present in every living being.

തത്ത്വം തത്ത്വവിദേകാത്മാ ജന്മമൃത്യുജരാതിഗഃ
He is the highest തത്ത്വ, the eternal truth and essence behind all forms; തത്ത്വവിത്, the knower of all reality; എക-അത്മാ, the one Self in all; and ജന്മ-മ്റ്ത്യു-ജരാ-അതിഗഃ, completely beyond birth, death, and aging — untouched by the cycles that govern the mortal world.

ഭൂര്ഭുവഃ സ്വസ്തരുസ്താരഃ സവിതാ പ്രപിതാമഹഃ ।
യജ്ഞോ യജ്ഞപതിര്യജ്വാ യജ്ഞാംഗോ യജ്ഞവാഹനഃ ॥ 104 ॥

Meaning:
ഭൂര്ഭുവഃ സ്വസ്തരുസ്താരഃ സവിതാ പ്രപിതാമഹഃ
He is the essence of all the three worlds—ഭൂര്, ഭുവഃ, and സ്വഃ—sustaining existence at every level. As the eternal തരു or divine tree, He gives shelter and nourishment; as താരഃ, He helps beings cross the ocean of bondage; He is സവിതാ, the cosmic energizer like the sun; and പ്രപിതാമഹഃ, the great-grandfather of all, even of Brahmā himself.

യജ്ഞോ യജ്ഞപതിര്യജ്വാ യജ്ഞാംഗോ യജ്ഞവാഹനഃ
He is the very act of sacrifice—യജ്ജഃ; the യജ്ജപതി, the Lord of all sacrificial rites; the യജ്വാ, the performer of those sacrifices; with യജ്ജാംഗ, His very limbs representing elements of the yajña; and as യജ്ജവാഹനഃ, He is the carrier and receiver of all offerings, making every act of surrender reach the divine.

യജ്ഞഭൃദ് യജ്ഞകൃദ് യജ്ഞീ യജ്ഞഭുക് യജ്ഞസാധനഃ ।
യജ്ഞാംതകൃദ് യജ്ഞഗുഹ്യമന്നമന്നാദ ഏവ ച ॥ 105 ॥

Meaning:
യജ്ഞഭൃദ് യജ്ഞകൃദ് യജ്ഞീ യജ്ഞഭുക് യജ്ഞസാധനഃ
He is യജ്ജഭൃത്, the sustainer of all sacrificial rituals; യജ്ജകൃത്, the one who initiates and creates the yajñas; യജ്ജീ, the worshipper in every sacred act; യജ്ജഭുക്, the enjoyer of the offerings made in sacrifice; and യജ്ജസാധനഃ, the very means and purpose through which all sacrifices are fulfilled.

യജ്ഞാംതകൃദ് യജ്ഞഗുഹ്യമന്നമന്നാദ ഏവ ച
He is യജ്ജാംതകൃത്, the one who concludes or completes the cycle of sacrifice; യജ്ജഗുഹ്യമ്, the deepest mystery hidden within all acts of offering; അന്നമ്, the sacred food offered; and also അന്നാദ, the divine enjoyer of that food — thus He alone is both the offering and the receiver.

ആത്മയോനിഃ സ്വയംജാതോ വൈഖാനഃ സാമഗായനഃ ।
ദേവകീനംദനഃ സ്രഷ്ടാ ക്ഷിതീശഃ പാപനാശനഃ ॥ 106 ॥

Meaning:
ആത്മയോനിഃ സ്വയംജാതോ വൈഖാനഃ സാമഗായനഃ
He is ആത്മയോനിഃ, born from Himself with no external source; സ്വയംജാതഃ, self-born and self-existent; as വൈഖാനഃ, He is known as the ancient sage who revealed deep spiritual truths; and സാമഗായനഃ, He is the singer of the സാമ hymns — the musical embodiment of Vedic wisdom and divine harmony.

ദേവകീനംദനഃ സ്രഷ്ടാ ക്ഷിതീശഃ പാപനാശനഃ
He is ദേവകീനംദനഃ, the delight of Devaki and her divine son, സ്രഷ്ടാ, the creator of the universe; ക്ഷിതീശഃ, the supreme ruler of the Earth; and പാപനാശനഃ, the destroyer of all sin, whose very remembrance purifies the soul.

ശംഖഭൃന്നംദകീ ചക്രീ ശാര്ങ്ഗധന്വാ ഗദാധരഃ ।
രഥാംഗപാണിരക്ഷോഭ്യഃ സർവപ്രഹരണായുധഃ ॥ 107 ॥

Meaning:
ശംഖഭൃന്നംദകീ ചക്രീ ശാര്ങ്ഗധന്വാ ഗദാധരഃ
He is the Lord who holds the divine conch ശംഖ, the powerful mace നംദകീ, the discus ചക്രീ, the celestial bow ശാര്ന്ഗ, and the mighty club ഗദാ, appearing with these divine weapons as symbols of protection and righteousness.

രഥാംഗപാണിരക്ഷോഭ്യഃ സർവപ്രഹരണായുധഃ
He is രഥാംഗപാണി, whose hand rests on the chariot wheel ready for action; അക്ഷോഭ്യഃ, the unshaken One who remains steady in all circumstances; and സർവപ്രഹരണായുധഃ, the One who is Himself the wielder of all weapons — where every part of Him becomes a means to uphold dharma.

ശ്രീ സർവപ്രഹരണായുധ ഓം നമ ഇതി ।

Meaning:
ശ്രീ സർവപ്രഹരണായുധ ഓം നമ ഇതി
Salutations to ശ്രീ—the auspicious One—who is known as സർവപ്രഹരണായുധ, the wielder of all weapons, whose very being is equipped with every means to protect the universe. With the utterance of ഓം നമ ഇതി, we bow in complete surrender, invoking His presence with the sacred sound that represents the Absolute.

വനമാലീ ഗദീ ശാര്​ങ്ഗീ ശംഖീ ചക്രീ ച നംദകീ ।
ശ്രീമാന്നാരായണോ വിഷ്ണുർവാസുദേവോഽഭിരക്ഷതു ॥ 108 ॥

Meaning:
വനമാലീ ഗദീ ശാര്​ങ്ഗീ ശംഖീ ചക്രീ ച നംദകീ
He is വനമാലീ, adorned with the forest garland (vanamālā) that represents His connection to all of creation. Bearing the mighty mace as ഗദീ, the divine bow as ശാര്ന്ഗ്ഗീ, the conch as ശംഖീ, the discus as ചക്രീ, and the sword as നംദകീ, He stands as the embodiment of divine power, ready to protect and uphold dharma.

ശ്രീമാന്നാരായണോ വിഷ്ണുർവാസുദേവോഽഭിരക്ഷതു
May the glorious ശ്രീമാന്നാരായണ, who is none other than വിഷ്ണു, and known as വാസുദേവ, the indwelling Self of all beings, ever protect us with His supreme grace, power, and presence in all directions and all times.

ശ്രീ വാസുദേവോഽഭിരക്ഷതു ഓം നമ ഇതി ।

Meaning:
ശ്രീ വാസുദേവോഽഭിരക്ഷതു ഓം നമ ഇതി
May ശ്രീ വാസുദേവ, the all-pervading, most auspicious Supreme Being, protect us completely and always. With the sacred invocation ഓം നമ ഇതി, we offer our reverence and surrender at His feet, acknowledging Him as the eternal protector and inner Self.

ഉത്തര പീഠികാ

ഫലശ്രുതിഃ
ഇതീദം കീര്തനീയസ്യ കേശവസ്യ മഹാത്മനഃ ।
നാമ്നാം സഹസ്രം ദിവ്യാനാമശേഷേണ പ്രകീര്തിതമ്। ॥ 1 ॥

Meaning:
ഇതീദം കീര്തനീയസ്യ കേശവസ്യ മഹാത്മനഃ
Thus ends this sacred hymn that glorifies കേശവ, the supreme and exalted മഹാത്മാ, whose divine qualities are worthy of endless praise and remembrance by all seekers.

നാമ്നാം സഹസ്രം ദിവ്യാനാമശേഷേണ പ്രകീര്തിതമ്
A total of one thousand ദിവ്യ-നാമ — divine names — of the Lord have been പ്രകീര്തിത, chanted completely and without omission, as a means to invoke His presence and grace.

യ ഇദം ശൃണുയാന്നിത്യം യശ്ചാപി പരികീര്തയേത്।
നാശുഭം പ്രാപ്നുയാത് കിംചിത്സോഽമുത്രേഹ ച മാനവഃ ॥ 2 ॥

Meaning:
യ ഇദം ശൃണുയാന്നിത്യം യശ്ചാപി പരികീര്തയേത്
Whoever ശൃണുയാത്—listens to this daily—and പരികീര്തയെത്—recites it with devotion, regularly glorifying these names of the Lord, becomes aligned with dharma and divine remembrance

നാശുഭം പ്രാപ്നുയാത് കിംചിത്സോഽമുത്രേഹ ച മാനവഃ
Such a മാനവ—human being—will never encounter anything നാശുഭമ്, inauspicious or harmful, whether in this life ഇഹ or in the life beyond അമുത്ര; nothing evil shall ever befall one who lives in the vibration of these names.

വേദാംതഗോ ബ്രാഹ്മണഃ സ്യാത് ക്ഷത്രിയോ വിജയീ ഭവേത് ।
വൈശ്യോ ധനസമൃദ്ധഃ സ്യാത് ശൂദ്രഃ സുഖമവാപ്നുയാത് ॥ 3 ॥

Meaning:
വേദാംതഗോ ബ്രാഹ്മണഃ സ്യാത് ക്ഷത്രിയോ വിജയീ ഭവേത്
By devotionally engaging with this hymn, a ബ്രാഹ്മണ becomes one who has mastered the വേദാംത, attaining scriptural wisdom and spiritual realization; and a ക്ഷത്രിയ becomes വിജയീ, victorious in his duties and righteous endeavors.

വൈശ്യോ ധനസമൃദ്ധഃ സ്യാത് ശൂദ്രഃ സുഖമവാപ്നുയാത്
A വൈശ്യ attains ധനസമൃദ്ധി, prosperity in wealth and trade; and even a ശൂദ്ര, by sincere recitation, is blessed with സുഖമ് — comfort, happiness, and peace in life.

ധര്മാര്ഥീ പ്രാപ്നുയാദ്ധര്മമര്ഥാര്ഥീ ചാര്ഥമാപ്നുയാത് ।
കാമാനവാപ്നുയാത് കാമീ പ്രജാര്ഥീ പ്രാപ്നുയാത്പ്രജാമ്। ॥ 4 ॥

Meaning:
ധര്മാര്ഥീ പ്രാപ്നുയാദ്ധര്മമര്ഥാര്ഥീ ചാര്ഥമാപ്നുയാത്
One who seeks ധര്മ through the recitation of these names will indeed attain righteousness, and the one who desires അര്ഥ, the means of prosperity and livelihood, will certainly gain it.

കാമാനവാപ്നുയാത് കാമീ പ്രജാര്ഥീ പ്രാപ്നുയാത്പ്രജാമ്
The seeker of കാമ, righteous desires, attains their fulfillment, and the one desiring പ്രജാ—progeny—will be blessed with children and family, through the power of these divine names.

ഭക്തിമാന് യഃ സദോത്ഥായ ശുചിസ്തദ്ഗതമാനസഃ ।
സഹസ്രം വാസുദേവസ്യ നാമ്നാമേതത് പ്രകീര്തയേത് ॥ 5 ॥

Meaning:
ഭക്തിമാന് യഃ സദോത്ഥായ ശുചിസ്തദ്ഗതമാനസഃ
Whoever is a true ഭക്തിമാന് — full of devotion — rises daily with purity (ശുചിഃ), and with a മനസ് (mind) firmly fixed on the Lord (തദ്ഗത), becomes fit for the highest spiritual gain.

സഹസ്രം വാസുദേവസ്യ നാമ്നാമേതത് പ്രകീര്തയേത്
Such a person, when they പ്രകീര്തയെത് — recite — this collection of a thousand sacred നാമ (names) of വാസുദേവ, becomes aligned with divine truth and draws the grace of the Supreme.

യശഃ പ്രാപ്നോതി വിപുലം യാതിപ്രാധാന്യമേവ ച ।
അചലാം ശ്രിയമാപ്നോതി ശ്രേയഃ പ്രാപ്നോത്യനുത്തമമ്। ॥ 6 ॥

Meaning:
യശഃ പ്രാപ്നോതി വിപുലം യാതിപ്രാധാന്യമേവ ച
One who chants these names attains വിപുലം യശഃ — great fame and renown — and also പ്രാധാന്യമ്, prominence and leadership among spiritual seekers or in worldly society.

അചലാം ശ്രിയമാപ്നോതി ശ്രേയഃ പ്രാപ്നോത്യനുത്തമമ്
He gains അചലാം ശ്രീ — unshakable wealth and fortune — and ultimately reaches അനുത്തമം ശ്രേയഃ, the supreme good, which is liberation and abiding bliss.

ന ഭയം ക്വചിദാപ്നോതി വീര്യം തേജശ്ച വിംദതി ।
ഭവത്യരോഗോ ദ്യുതിമാന് ബലരൂപ ഗുണാന്വിതഃ ॥ 7 ॥

Meaning:
ന ഭയം ക്വചിദാപ്നോതി വീര്യം തേജശ്ച വിംദതി
One who recites these names never ആപ്നോതി ഭയമ് — encounters fear at any time or place, and instead gains വീര്യമ് — heroic strength — and തേജസ് — divine radiance or brilliance.

ഭവത്യരോഗോ ദ്യുതിമാന് ബലരൂപ ഗുണാന്വിതഃ
Such a person becomes അരോഗഃ — free from disease — and shines as ദ്യുതിമാന്, endowed with ബല (strength), രൂപ (beauty), and ഗുണ (noble virtues), blessed with all auspicious qualities.

രോഗാര്തോ മുച്യതേ രോഗാദ്ബദ്ധോ മുച്യേത ബംധനാത് ।
ഭയാന്മുച്യേത ഭീതസ്തു മുച്യേതാപന്ന ആപദഃ ॥ 8 ॥

Meaning:
രോഗാര്തോ മുച്യതേ രോഗാദ്ബദ്ധോ മുച്യേത ബംധനാത്
One who is രോഗാര്തഃ — afflicted by illness — is freed from disease by chanting these names, and one who is ബദ്ധഃ — bound or trapped, whether physically or mentally — is released from that bondage.

ഭയാന്മുച്യേത ഭീതസ്തു മുച്യേതാപന്ന ആപദഃ
One overwhelmed by ഭയ — fear — becomes free from it, and even the ഭീതഃ — fearful or anxious person — is rescued from ആപദഃ, dangers and calamities that may have befallen them.

ദുര്ഗാണ്യതിതരത്യാശു പുരുഷഃ പുരുഷോത്തമമ് ।
സ്തുവന്നാമസഹസ്രേണ നിത്യം ഭക്തിസമന്വിതഃ ॥ 9 ॥

Meaning:
ദുര്ഗാണ്യതിതരത്യാശു പുരുഷഃ പുരുഷോത്തമമ്
A പുരുഷഃ — sincere devotee — quickly crosses over all ദുര്ഗാണി — difficult obstacles and dangers — by praising the Supreme Being, പുരുഷോത്തമ, the greatest among all souls.

സ്തുവന്നാമസഹസ്രേണ നിത്യം ഭക്തിസമന്വിതഃ
By സ്തുവന് — glorifying — the Lord through this നാമ-സഹസ്ര daily and with unwavering ഭക്തി (devotion), one becomes united with divine grace and safeguarded in every way.

വാസുദേവാശ്രയോ മര്ത്യോ വാസുദേവപരായണഃ ।
സർവപാപവിശുദ്ധാത്മാ യാതി ബ്രഹ്മ സനാതനമ്। ॥ 10 ॥

Meaning:
വാസുദേവാശ്രയോ മര്ത്യോ വാസുദേവപരായണഃ
A മര്ത്യഹ് — mortal being — who takes complete refuge in വാസുദേവ and lives with unwavering focus on Him as their ultimate goal (വാസുദേവ-പരായണഃ), becomes uplifted beyond all human limitations.

സർവപാപവിശുദ്ധാത്മാ യാതി ബ്രഹ്മ സനാതനമ്
Such a person, having become a വിശുദ്ധാത്മാ — a pure soul — freed from all സർവ-പാപ (sins), ultimately attains the eternal, imperishable truth — ബ്രഹ്മ സനാതനമ് — the Supreme Brahman, the timeless Absolute.

ന വാസുദേവ ഭക്താനാമശുഭം വിദ്യതേ ക്വചിത് ।
ജന്മമൃത്യുജരാവ്യാധിഭയം നൈവോപജായതേ ॥ 11 ॥

Meaning:
ന വാസുദേവ ഭക്താനാമശുഭം വിദ്യതേ ക്വചിത്
For the ഭക്താഃ — devotees — of വാസുദേവ, there exists ന അശുഭമ് — no inauspiciousness — whatsoever at any time or place (ക്വചിത്). Their path is always protected by divine grace.

ജന്മമൃത്യുജരാവ്യാധിഭയം നൈവോപജായതേ
Such devotees are never afflicted by the fear of ജന്മ (birth), മൃത്യു (death), ജരാ (old age), വ്യാധി (disease), or any other worldly fear — for they abide in the shelter of the eternal.

ഇമം സ്തവമധീയാനഃ ശ്രദ്ധാഭക്തിസമന്വിതഃ ।
യുജ്യേതാത്മ സുഖക്ഷാംതി ശ്രീധൃതി സ്മൃതി കീര്തിഭിഃ ॥ 12 ॥

Meaning:
ഇമം സ്തവമധീയാനഃ ശ്രദ്ധാഭക്തിസമന്വിതഃ
One who studies and recites ഇമം സ്തവമ് — this sacred hymn — with ശ്രദ്ധാ (faith) and ഭക്തി (devotion), becomes deeply united with divine consciousness and inner purity.

യുജ്യേതാത്മ സുഖക്ഷാംതി ശ്രീധൃതി സ്മൃതി കീര്തിഭിഃ
Such a person becomes endowed with ആത്മസുഖ (inner joy), ക്ഷാംതി (forbearance), ശ്രീ (prosperity), ധൃതി (fortitude), സ്മൃതി (clear memory), and കീര്തി (fame).

ന ക്രോധോ ന ച മാത്സര്യം ന ലോഭോ നാശുഭാമതിഃ ।
ഭവംതി കൃതപുണ്യാനാം ഭക്താനാം പുരുഷോത്തമേ ॥ 13 ॥

Meaning:
ന ക്രോധോ ന ച മാത്സര്യം ന ലോഭോ നാശുഭാമതിഃ
In the hearts of those devoted to the Lord, there is no ക്രോധ (anger), no മാത്സര്യ (jealousy), no ലോഭ (greed), nor any അശുഭ മതിഃ — impure or negative thoughts.

ഭവംതി കൃതപുണ്യാനാം ഭക്താനാം പുരുഷോത്തമേ
Such purity arises in the ഭക്താഃ — devotees — of പുരുഷോത്തമ, the Supreme Being, who have performed കൃതപുണ്യ — virtuous actions — in this or past lives, making them receptive to divine transformation.

ദ്യൌഃ സചംദ്രാര്കനക്ഷത്രാ ഖം ദിശോ ഭൂര്മഹോദധിഃ ।
വാസുദേവസ്യ വീര്യേണ വിധൃതാനി മഹാത്മനഃ ॥ 14 ॥

Meaning:
ദ്യൌഃ സചംദ്രാര്കനക്ഷത്രാ ഖം ദിശോ ഭൂര്മഹോദധിഃ
The heavens (ദ്യൌഃ) along with the ചംദ്ര (moon), അര്ക (sun), നക്ഷത്രാഃ (stars), the vast ഖമ് (sky), ദിശഃ (directions), the earth (ഭൂഃ), and the mighty oceans (മഹോദധിഃ)
വാസുദേവസ്യ വീര്യേണ വിധൃതാനി മഹാത്മനഃ
all are വിധൃതാനി — held, sustained, and governed — by the വീര്യ (power) of വാസുദേവ, the മഹാത്മാ (Supreme Being of infinite greatness).

സസുരാസുരഗംധർവം സയക്ഷോരഗരാക്ഷസമ് ।
ജഗദ്വശേ വര്തതേദം കൃഷ്ണസ്യ സ ചരാചരമ്। ॥ 15 ॥

Meaning:
സസുരാസുരഗംധർവം സയക്ഷോരഗരാക്ഷസം
All beings — including the സുര (gods), അസുര (demons), ഗംധർവ (celestial musicians), യക്ഷ (nature spirits), ഉരഗ (serpent beings), and രാക്ഷസ (fiends)

ജഗദ്വശേ വര്തതേദം കൃഷ്ണസ്യ സ ചരാചരമ്
the entire ജഗത് (universe), both ചര (moving) and അചര (non-moving), operates under the command and control (വശേ വര്തതേ) of കൃഷ്ണ, the Supreme Lord of all existence.

ഇംദ്രിയാണി മനോബുദ്ധിഃ സത്ത്വം തേജോ ബലം ധൃതിഃ ।
വാസുദേവാത്മകാന്യാഹുഃ, ക്ഷേത്രം ക്ഷേത്രജ്ഞ ഏവ ച ॥ 16 ॥

Meaning:
ഇംദ്രിയാണി മനോബുദ്ധിഃ സത്ത്വം തേജോ ബലം ധൃതിഃ
The senses, mind, intellect, purity, radiance, strength, and inner resolve — all these are seen not as separate entities, but as unified expressions of the divine principle working through the individual.

വാസുദേവാത്മകാന്യാഹുഃ, ക്ഷേത്രം ക്ഷേത്രജ്ഞ ഏവ ച
All these qualities are said to be the very nature (ആത്മകമ്) of വാസുദേവ, who is both the field (ക്ഷേത്ര) — the body and experience — and the knower of that field (ക്ഷേത്രജ്ജ) — the Self, the witnessing consciousness.

സർവാഗമാനാമാചാരഃ പ്രഥമം പരികല്പതേ ।
ആചാരപ്രഭവോ ധര്മോ ധര്മസ്യ പ്രഭുരച്യുതഃ ॥ 17 ॥

സർവാഗമാനാമാചാരഃ പ്രഥമം പരികല്പതേ
Among all the teachings and scriptures (സർവ-ആഗമാനാമ്), it is ആചാരഃ — righteous conduct and discipline — that is first and foremost established as the foundation and gateway to knowledge and realization.

ആചാരപ്രഭവോ ധര്മോ ധര്മസ്യ പ്രഭുരച്യുതഃ
Since ധര്മോ — the cosmic order and righteous way — arises from ആചാര, and അച്യുതഃ — the unfalling Lord — is the very master (പ്രഭുഃ) and source of ധര്മ, He is the origin of both action and truth.

ഋഷയഃ പിതരോ ദേവാ മഹാഭൂതാനി ധാതവഃ ।
ജംഗമാജംഗമം ചേദം ജഗന്നാരായണോദ്ഭവമ് ॥ 18 ॥

Meaning:
ഋഷയഃ പിതരോ ദേവാ മഹാഭൂതാനി ധാതവഃ
The ഋഷയഃ (sages), പിതരഹ് (ancestral spirits), ദേവാഃ (gods), the മഹാഭൂതാനി (five great elements), and the ധാതവഃ (fundamental constituents of creation)

ജംഗമാജംഗമം ചേദം ജഗന്നാരായണോദ്ഭവം
all that is moving (ജംഗമ) and unmoving (അജംഗമ) in this ജഗത് (world) has its origin in നാരായണ; everything arises from Him alone as ഉദ്ഭവം — the source.

യോഗോജ്ഞാനം തഥാ സാംഖ്യം വിദ്യാഃ ശില്പാദികര്മ ച ।
വേദാഃ ശാസ്ത്രാണി വിജ്ഞാനമേതത്സർവം ജനാര്ദനാത് ॥ 19 ॥

Meaning:
യോഗോജ്ഞാനം തഥാ സാംഖ്യം വിദ്യാഃ ശില്പാദികര്മ ച
യോഗ (the path of union), ജ്ജാനം (spiritual knowledge), സാംഖ്യ (discriminative analysis), വിദ്യാഃ (all branches of learning), and ശില്പാദികര്മ (skills like sculpture, arts, and crafts) —

വേദാഃ ശാസ്ത്രാണി വിജ്ഞാനമേതത്സർവം ജനാര്ദനാത്
the വേദാസ്, all the ശാസ്ത്രാണി (scriptures), and വിജ്ജാനമ് (higher wisdom and applied knowledge) — all of this arises from ജനാര്ദന, the Supreme Lord and cause behind all manifestation and understanding.

ഏകോ വിഷ്ണുര്മഹദ്ഭൂതം പൃഥഗ്ഭൂതാന്യനേകശഃ ।
ത്രീംലോകാന്വ്യാപ്യ ഭൂതാത്മാ ഭുംക്തേ വിശ്വഭുഗവ്യയഃ ॥ 20 ॥

Meaning:
ഏകോ വിഷ്ണുര്മഹദ്ഭൂതം പൃഥഗ്ഭൂതാന്യനേകശഃ
The one and only വിഷ്ണുഃ is that vast, all-pervading Reality (മഹദ്ഭൂതം), appearing as though many and distinct (പൃഥഗ്ഭൂതാനി, അനേകശഃ) — yet remaining essentially One.

ത്രീംലോകാന്വ്യാപ്യ ഭൂതാത്മാ ഭുംക്തേ വിശ്വഭുഗവ്യയഃ
He, as the ഭൂതാത്മാ — the inner Self of all beings — pervades the ത്രേഏലോകാഃ (three worlds), enjoys or experiences the universe (ഭുംക്തേ) as the വിശ്വഭുക്, yet remains അവ്യയഃ — changeless and indestructible.

ഇമം സ്തവം ഭഗവതോ വിഷ്ണോർവ്യാസേന കീര്തിതമ് ।
പഠേദ്യ ഇച്ചേത്പുരുഷഃ ശ്രേയഃ പ്രാപ്തും സുഖാനി ച ॥ 21 ॥

Meaning:
ഇമം സ്തവം ഭഗവതോ വിഷ്ണോർവ്യാസേന കീര്തിതം
This sacred hymn (സ്തവം) of the Lord വിഷ്ണു, as composed and extolled by വ്യാസ, the divine sage

പഠേദ്യ ഇച്ചേത്പുരുഷഃ ശ്രേയഃ പ്രാപ്തും സുഖാനി ച
should be recited by anyone (പുരുഷഃ) who desires to attain ശ്രേയഃ (ultimate good, spiritual liberation) and also the enjoyments (സുഖാനി) of worldly life.

വിശ്വേശ്വരമജം ദേവം ജഗതഃ പ്രഭുമവ്യയമ്।
ഭജംതി യേ പുഷ്കരാക്ഷം ന തേ യാംതി പരാഭവമ് ॥ 22 ॥

Meaning:
വിശ്വേശ്വരമജം ദേവം ജഗതഃ പ്രഭുമവ്യയമ്
The lotus-eyed (പുഷ്കരാക്ഷം) Lord, who is the ruler of the universe (വിശ്വേശ്വരമ്), the unborn (അജം), the Supreme ദേവ, the master of the worlds (ജഗതഃ പ്രഭുമ്), and the changeless one (അവ്യയമ്)

ഭജംതി യേ പുഷ്കരാക്ഷം ന തേ യാംതി പരാഭവം
those who worship and contemplate upon Him with devotion never face downfall or defeat (ന തേ യാംതി പരാഭവം); they rise above sorrow and limitation through the grace of the Self.

ന തേ യാംതി പരാഭവം ഓം നമ ഇതി ।

Meaning:
ന തേ യാംതി പരാഭവം ഓം നമ ഇതി
Such devotees — who worship the ever-victorious Lord with the mantra ഓം നമഃ — never experience defeat, sorrow, or downfall (ന തേ യാംതി പരാഭവം); they remain established in eternal victory, peace, and Self-knowledge.

അര്ജുന ഉവാച
പദ്മപത്ര വിശാലാക്ഷ പദ്മനാഭ സുരോത്തമ ।
ഭക്താനാ മനുരക്താനാം ത്രാതാ ഭവ ജനാര്ദന ॥ 23 ॥

Meaning:
അര്ജുന ഉവാച
Arjuna Said-

പദ്മപത്ര വിശാലാക്ഷ പദ്മനാഭ സുരോത്തമ
O പദ്മപത്ര-വിശാലാക്ഷ — the one with vast, lotus-like eyes, and O പദ്മനാഭ — from whose navel springs the lotus of creation, You, the highest among the gods (സുരോത്തമ), are the very embodiment of divine beauty and cosmic origin.

ഭക്താനാ മനുരക്താനാം ത്രാതാ ഭവ ജനാര്ദന
O ജനാര്ദന, deeply loved by the hearts of your ഭക്താസ് — those devoted and surrendered to You — please be their ത്രാതാ (protector), now and always, guiding them across this world of bondage

ശ്രീഭഗവാനുവാച
യോ മാം നാമസഹസ്രേണ സ്തോതുമിച്ഛതി പാംഡവ ।
സോഽഹമേകേന ശ്ലോകേന സ്തുത ഏവ ന സംശയഃ ॥ 24 ॥

Meaning:
ശ്രീഭഗവാനുവാച
Lord said-

യോ മാം നാമസഹസ്രേണ സ്തോതുമിച്ഛതി പാംഡവ
O പാംഡവ (Arjuna), the one who desires to praise Me using the thousand names (നാമസഹസ്രേണ), with sincere devotion and intention

സോഽഹമേകേന ശ്ലോകേന സ്തുത ഏവ ന സംശയഃ
know that I (അഹമ്) am already praised (സ്തുതഃ എവ) by even a single verse (ഏകേന ശ്ലോകേന); of this, there is absolutely no doubt (ന സംശയഃ).

സ്തുത ഏവ ന സംശയ ഓം നമ ഇതി ।

Meaning:
സ്തുത ഏവ ന സംശയ ഓം നമ ഇതി
Indeed, I am fully praised (സ്തുത ഏവ) — without any doubt (ന സംശയഃ) — by even one sincere invocation such as ഓം നമഃ, the sacred salutation that embodies surrender and oneness with the Supreme.

വ്യാസ ഉവാച
വാസനാദ്വാസുദേവസ്യ വാസിതം ഭുവനത്രയമ് ।
സർവഭൂതനിവാസോഽസി വാസുദേവ നമോഽസ്തു തേ ॥ 25 ॥

Meaning:
വ്യാസ ഉവാച
വ്യാസ said-

വാസനാദ്വാസുദേവസ്യ വാസിതം ഭുവനത്രയമ്
Because of the all-pervading presence (വാസനാത്) of വാസുദേവ, the essence of Existence, the entire three-world system (ഭുവനത്രയമ്) is infused and saturated (വാസിതം) with His presence.

സർവഭൂതനിവാസോഽസി വാസുദേവ നമോഽസ്തു തേ
You are the indwelling Self (സർവഭൂതനിവാസഃ) of all beings. O വാസുദേവ, to You I offer my salutations (നമോഽസ്തു തേ) — You who dwell as the very core of all creation.

ശ്രീവാസുദേവ നമോസ്തുത ഓം നമ ഇതി ।

Meaning:
ശ്രീവാസുദേവ നമോസ്തുത ഓം നമ ഇതി
Salutations and praises to ശ്രീ വാസുദേവ, the Supreme Lord who resides in all. With the sacred utterance ഓം നമഃ, may this hymn conclude in reverence and surrender to the eternal Self.

പാർവത്യുവാച
കേനോപായേന ലഘുനാ വിഷ്ണോര്നാമസഹസ്രകമ് ।
പഠ്യതേ പംഡിതൈര്നിത്യം ശ്രോതുമിച്ഛാമ്യഹം പ്രഭോ ॥ 26 ॥

Meaning:
പാർവത്യുവാച
Parvati asks-

കേനോപായേന ലഘുനാ വിഷ്ണോര്നാമസഹസ്രകം
By what simple means (ലഘുനാ ഉപായേന) can the thousand names of വിഷ്ണു — the naama sahasrakam — be recited or absorbed effectively?

പഠ്യതേ പംഡിതൈര്നിത്യം ശ്രോതുമിച്ഛാമ്യഹം പ്രഭോ
O Lord (പ്രഭോ), I desire to know how learned ones (പംഡിതൈഃ) recite this regularly. Please tell me the way, for I wish to listen and understand it myself.

ഈശ്വര ഉവാച
ശ്രീരാമ രാമ രാമേതി രമേ രാമേ മനോരമേ ।
സഹസ്രനാമ തത്തുല്യം രാമനാമ വരാനനേ ॥ 27 ॥

Meaning:
ഈശ്വര ഉവാച
Lord said-

ശ്രീരാമ രാമ രാമേതി രമേ രാമേ മനോരമേ
Chanting the divine name ശ്രീരാമ, again and again — രാമ രാമ രാമേതി — brings joy to the heart (മനോരമേ) and fills one with delight in the remembrance of രാമ.

സഹസ്രനാമ തത്തുല്യം രാമനാമ വരാനനേ
O beautiful-faced one (വരാനനേ), the name രാമ is equal in power and merit to chanting the entire thousand names (സഹസ്രനാമ തത്തുല്യം); such is the greatness of the divine name.

ശ്രീരാമ നാമ വരാനന ഓം നമ ഇതി ।

Meaning:
ശ്രീരാമ നാമ വരാനന ഓം നമ ഇതി
The sacred name ശ്രീരാമ, O beautiful-faced one (വരാനന), is itself the supreme expression of devotion and liberation. With the utterance of ഓം നമഃ, we bow to the Self that shines as ര്āമ — the eternal, blissful Reality.

ബ്രഹ്മോവാച
നമോഽസ്ത്വനംതായ സഹസ്രമൂര്തയേ സഹസ്രപാദാക്ഷിശിരോരുബാഹവേ ।
സഹസ്രനാമ്നേ പുരുഷായ ശാശ്വതേ സഹസ്രകോടീ യുഗധാരിണേ നമഃ ॥ 28 ॥

Meaning:
ബ്രഹ്മോവാച
ബ്രഹ്മ said:

നമോഽസ്ത്വനംതായ സഹസ്രമൂര്തയേ സഹസ്രപാദാക്ഷിശിരോരുബാഹവേ
Salutations (നമോഽസ്തു) to the Infinite One (അനംതായ), who manifests in a thousand forms (സഹസ്രമൂര്തയേ), and who has a thousand feet, eyes, heads, and arms — symbolizing omnipresence and totality (സഹസ്രപാദ-അക്ഷി-ശിരോ-രുബാഹവേ).

സഹസ്രനാമ്നേ പുരുഷായ ശാശ്വതേ സഹസ്രകോടീ യുഗധാരിണേ നമഃ
Salutations again to that eternal (ശാശ്വതേ) Supreme Being (പുരുഷായ), who is known by a thousand names (സഹസ്രനാമ്നേ) and who sustains the countless cycles of time and creation (സഹസ്രകോടീ യുഗധാരിണേ).

ശ്രീ സഹസ്രകോടീ യുഗധാരിണേ നമ ഓം നമ ഇതി ।

Meaning:
ശ്രീ സഹസ്രകോടീ യുഗധാരിണേ നമ ഓം നമ ഇതി
Salutations (നമഃ) to that glorious and auspicious One (ശ്രീ) who sustains innumerable cycles of time — the preserver of countless ages and yugas (സഹസ്രകോടീ യുഗധാരിണേ). With the sacred bowing of ഓം നമഃ ഇതി, we acknowledge That which is beyond change yet supports all change.

സംജയ ഉവാച
യത്ര യോഗേശ്വരഃ കൃഷ്ണോ യത്ര പാര്ഥോ ധനുര്ധരഃ ।
തത്ര ശ്രീർവിജയോ ഭൂതിര്ധ്രുവാ നീതിര്മതിര്മമ ॥ 29 ॥

Meaning:
സംജയ ഉവാച
സംജയ said-

യത്ര യോഗേശ്വരഃ കൃഷ്ണോ യത്ര പാര്ഥോ ധനുര്ധരഃ
Wherever there is കൃഷ്ണ, the Lord of Yoga (യോഗേശ്വരഃ), and wherever stands പാര്ഥ (Arjuna), the wielder of the bow (ധനുര്ധരഃ)

തത്ര ശ്രീർവിജയോ ഭൂതിര്ധ്രുവാ നീതിര്മതിര്മമ
There — and only there — will surely be ശ്രീ (divine fortune), വിജയ (victory), ഭൂതി (prosperity), and ധ്രുവാ നീതിഃ (firm and righteous conduct). This is my firm conviction (മതിര് മമ).

ശ്രീ ഭഗവാന് ഉവാച
അനന്യാശ്ചിംതയംതോ മാം യേ ജനാഃ പര്യുപാസതേ ।
തേഷാം നിത്യാഭിയുക്താനാം യോഗക്ഷേമം വഹാമ്യഹമ്। ॥ 30 ॥

Meaning:
ശ്രീ ഭഗവാന് ഉവാച
ശ്രീ ഭഗവാന് said:

അനന്യാശ്ചിംതയംതോ മാം യേ ജനാഃ പര്യുപാസതേ
Those people (ജനാഃ) who think of Me alone with undivided attention (അനന്യാഃ ചിംതയംതഃ) and engage in constant worship and surrender (പര്യുപാസതേ)…

തേഷാം നിത്യാഭിയുക്താനാം യോഗക്ഷേമം വഹാമ്യഹമ്
…to them — ever steadfast and devoted (നിത്യ്āഭിയുക്ത്āന്āമ്) — I personally carry and protect what they lack and preserve what they have (യോഗക്ഷേമം വഹാമി അഹമ്).

പരിത്രാണായ സാധൂനാം വിനാശായ ച ദുഷ്കൃതാമ്। ।
ധര്മസംസ്ഥാപനാര്ഥായ സംഭവാമി യുഗേ യുഗേ ॥ 31 ॥

Meaning:
പരിത്രാണായ സാധൂനാം വിനാശായ ച ദുഷ്കൃതാമ്
For the protection of the virtuous (സാധൂനാം പരിത്രാണായ) and the destruction of those who do evil (ദുഷ്കൃതാം വിനാശായ),

ധര്മസംസ്ഥാപനാര്ഥായ സംഭവാമി യുഗേ യുഗേ
And to re-establish dharma in its true form (ധര്മസംസ്ഥാപനാര്ഥായ), I manifest (സംഭവാമി) myself again and again, in every age (യുഗേ യുഗേ).

ആര്താഃ വിഷണ്ണാഃ ശിഥിലാശ്ച ഭീതാഃ ഘോരേഷു ച വ്യാധിഷു വര്തമാനാഃ ।
സംകീര്ത്യ നാരായണശബ്ദമാത്രം വിമുക്തദുഃഖാഃ സുഖിനോ ഭവംതി ॥ 32 ॥

Meaning:
ആര്താഃ വിഷണ്ണാഃ ശിഥിലാശ്ച ഭീതാഃ ഘോരേഷു ച വ്യാധിഷു വര്തമാനാഃ
Those who are afflicted (ആര്താഃ), depressed (വിഷണ്ണാഃ), mentally weakened (ശിഥിലാഃ), or fearful (ഭീതാഃ), and are suffering amidst terrible diseases or calamities (ഘോരേഷു വ്യാധിഷു)...

സംകീര്ത്യ നാരായണശബ്ദമാത്രം വിമുക്തദുഃഖാഃ സുഖിനോ ഭവംതി
..by simply chanting or remembering the name of നാരായണ even once (നാരായണശബ്ദ-മാത്രം സംകീര്ത്യ), they become free from sorrow (വിമുക്തദുഃഖാഃ) and attain peace and happiness (സുഖിനോ ഭവംതി).

കായേന വാചാ മനസേംദ്രിയൈർവാ ബുദ്ധ്യാത്മനാ വാ പ്രകൃതേഃ സ്വഭാവാത് ।
കരോമി യദ്യത്സകലം പരസ്മൈ നാരായണായേതി സമര്പയാമി ॥ 33 ॥

Meaning:
കായേന വാചാ മനസേംദ്രിയൈർവാ ബുദ്ധ്യാത്മനാ വാ പ്രകൃതേഃ സ്വഭാവാത്
Whatever actions I perform — through the body (കായേന), speech (വാചാ), mind (മനസാ), senses (ഇംദ്രിയൈർവാ), intellect (ബുദ്ധ്യാ), ego or sense of self (ആത്മനാ), or even due to the force of my own nature (പ്രകൃതേഃ സ്വഭാവാത്)…

കരോമി യദ്യത്സകലം പരസ്മൈ നാരായണായേതി സമര്പയാമി
…whatever I do — all of it (യദ്യത് സകലം) — I offer (സമര്പയാമി) to the Supreme Being (പരസ്മൈ നാരായണായ), declaring it as His alone.

യദക്ഷര പദഭ്രഷ്ടം മാത്രാഹീനം തു യദ്ഭവേത്
തഥ്സർവം ക്ഷമ്യതാം ദേവ നാരായണ നമോഽസ്തു തേ ।
വിസര്ഗ ബിംദു മാത്രാണി പദപാദാക്ഷരാണി ച
ന്യൂനാനി ചാതിരിക്താനി ക്ഷമസ്വ പുരുഷോത്തമഃ ॥

Meaning:
യദക്ഷര പദഭ്രഷ്ടം മാത്രാഹീനം തു യദ്ഭവേത്
തഥ്സർവം ക്ഷമ്യതാം ദേവ നാരായണ നമോഽസ്തു തേ
If there were any mispronunciations of syllables (അക്ഷര), mistakes in words (പദഭ്രഷ്ടം), or omissions in syllables or vowel lengths (മാത്രാഹീനം) — O ദേവ നാരായണ, may You kindly forgive all such errors. My salutations unto You.

വിസര്ഗ ബിംദു മാത്രാണി പദപാദാക്ഷരാണി ച
ന്യൂനാനി ചാതിരിക്താനി ക്ഷമസ്വ പുരുഷോത്തമഃ
O പുരുഷോത്തമ (the Supreme Being or the Highest Self), please forgive any mistakes in pronunciation — whether it be വിസര്ഗ, ബിംദു, മാത്രാ, errors in word-joining (പദപ്āദ-അക്ഷര്āണി), or anything lacking or excessive (ന്യ്ūന്āനി ച്āതിരിക്ത്āനി).

ഇതി ശ്രീ മഹാഭാരതേ ശതസാഹസ്രികായാം സംഹിതായാം വൈയാസിക്യാമനുശാസന പർവാംതര്ഗത ആനുശാസനിക പർവണി, മോക്ഷധര്മേ ഭീഷ്മ യുധിഷ്ഠിര സംവാദേ ശ്രീ വിഷ്ണോര്ദിവ്യ സഹസ്രനാമ സ്തോത്രം നാമൈകോന പംച ശതാധിക ശതതമോധ്യായഃ ॥

ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്രനാമ സ്തോത്രം സമാപ്തമ് ॥

ഓം തത്സത് സർവം ശ്രീ കൃഷ്ണാര്പണമസ്തു ॥

Browse Related Categories:

• വിഷ്ണു സ്തോത്രാണി (224)
  • നാരായണ സൂക്തമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സുപ്രഭാതമ്
  • ഭജ ഗോവിംദമ് (മോഹ മുദ്ഗരമ്)
  • മധുരാഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ രാമ രക്ഷാ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര പ്രപത്തി
  • ശ്രീ വേംകടേശ മംഗളാശാസനമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • കൃഷ്ണാഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • അച്യുതാഷ്ടകമ്
  • ഓം ജയ ജഗദീശ ഹരേ
  • ഗോവിംദ നാമാവളി
  • ബാല മുകുംദാഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ ഗദ്യമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര വജ്ര കവച സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു ഷട്പദി
  • ശ്രീ രാമ പംച രത്ന സ്തോത്രമ്
  • നാരായണ സ്തോത്രമ്
  • ഗോവിംദാഷ്ടകമ്
  • ലക്ഷ്മീ നൃസിംഹ കരാവലംബ സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു സൂക്തമ്
  • ശ്രീ രാമാഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ കൃഷ്ണാഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • അനംത പദ്മനാഭ സ്വാമി അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമ സ്തോത്രമ് (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • നാരായണ കവചമ്
  • ഗോപാല കൃഷ്ണ ദശാവതാരമ്
  • ശ്രീ രാമ മംഗളാശസനമ് (പ്രപത്തി ഽ മംഗളമ്)
  • ശ്രീ കൃഷ്ണ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശതനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ അനംത പദ്മനാഭ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ സത്യനാരായണ അഷ്ടോത്തര ശതനാമാവളിഃ
  • തിരുപ്പാവൈ
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമാവളി (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • ശ്രീകൃഷ്ണാഷ്ടോത്തരശത നാമസ്തോത്രം
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തരശത നാമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ രാമ ആപദുദ്ധാരക സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ രാമ സഹസ്രനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ രഘുവീര ഗദ്യമ് (ശ്രീ മഹാവീര വൈഭവമ്)
  • ശ്രീ രാമ കവചമ്
  • ശ്രീ രാമ കര്ണാമൃതമ്
  • ശ്രീ രാമ ഭുജംഗ പ്രയാത സ്തോത്രമ്
  • ധന്വംതരീ മംത്ര
  • ശ്രീ പംചായുധ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പ്രഥമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വിതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - തൃതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ചതുര്ഥസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പംചമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഷഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - സപ്തമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - അഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - നവമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദശമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഏകാദശസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വാദശസ്തോത്രമ്
  • ദശാവതാര സ്തോത്രമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • ദശാവതാര സ്തുതി
  • സുദര്ശന അഷ്ടകമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • സുദര്ശന ഷട്കമ്
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമ സ്തോത്രമ്
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമാവളി
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • വിവേക ചൂഡാമണി
  • ബ്രഹ്മജ്ഞാനാവളീമാലാ
  • ശ്രീ ഹരി സ്തോത്രമ് (ജഗജ്ജാലപാലമ്)
  • മഹാ വിഷ്ണു സ്തോത്രമ് - ഗരുഡഗമന തവ
  • മുകുംദമാലാ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ കൃഷ്ണ കവചം (ത്രൈലോക്യ മംഗള കവചമ്)
  • ഗോവിംദ ദാമോദര സ്തോത്രമ്
  • നംദ കുമാര അഷ്ടകമ്
  • ബ്രഹ്മ സംഹിതാ
  • ശ്രീ പാംഡുരംഗ അഷ്ടകമ്
  • മുരാരി പംച രത്ന സ്തോത്രമ്
  • വേണു ഗോപാല അഷ്ടകമ്
  • സംതാന ഗോപാല സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ രംഗനാഥ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ രംഗനാഥ അഷ്ടോത്തര ശത നാമ സ്തോത്രമ്
  • ദശകം 1 - ഭഗവതഃ സ്വരൂപം തഥാ മാഹാത്മ്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 2 - ഭഗവതഃ സ്വരൂപമാധുര്യം തഥാ ഭക്തിമഹത്ത്വമ്
  • നാരായണീയം ദശക 3 - ഉത്തമഭക്തസ്യ ഗുണാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 4 - യോഗാഭ്യാസഃ തഥാ യോഗസിദ്ധിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 5 - വിരാട്പുരുഷോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 6 - വിരാട്സ്വരൂപവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 7 - വിരാട്സ്ബ്രഹ്മണഃ ജന്മ, തപഃ തഥാ വൈകുംഠദര്ശനമ്വരൂപവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 8 - പ്രലയവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 9 - ബ്രഹ്മണഃ തപഃ തഥാ ലോകസൃഷ്ടിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 10 - സൃഷ്ടിവൈവിധ്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 11 - സനകാദീനാം വൈകുംഠദര്ശനം ച ഹിരണ്യാക്ഷസ്യ തഥാ ഹിരണ്യകശിപോഃ ജനനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 12 - വരാഹാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 13 - ഹിരണ്യാക്ഷവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 14 - കപിലാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 15 - കപിലോപദേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 16 - നരനാരായണാവതാരം തഥാ ദക്ഷയാഗഃ
  • നാരായണീയം ദശക 17 - ധ്രുവചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 18 - പൃഥുചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 19 - പ്രചേതൃണാം ചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 20 - ഋഷഭയോഗീശ്വരചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 21 - നവ വര്ഷാഃ തഥാ സപ്തദ്വീപാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 22 - അജാമിലോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 23 - ദക്ഷചരിതം തഥാ ചിത്രകേതൂപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 24 - പ്രഹ്ലാദചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 25 - നരസിംഹാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 26 - ഗജേംദ്രമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 27 - ക്ഷീരാബ്ധിമഥനം തഥാ കൂര്മാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 28 - ലക്ഷ്മീസ്വയംവരം തഥാ അമൃതോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 29 - മോഹിന്യവതാരം ആദി
  • നാരായണീയം ദശക 30 - വാമനാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 31 - ബലിദര്പഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 32 - മത്സ്യാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 33 - അംബരീഷചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 34 - ശ്രീരാമാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 35 - ശ്രീരാമാവതാരമ്-2
  • നാരായണീയം ദശക 36 - പരശുരാമാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 37 - ശ്രീകൃഷ്ണാവതാരോപക്രമമ്
  • നാരായണീയം ദശക 38 - ശ്രീകൃഷ്ണാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 39 - യോഗമായാ പ്രാദുര്ഭാവം തഥാ ഗോകുലേ കൃഷ്ണജന്മോത്സവമ്
  • നാരായണീയം ദശക 40 - പൂതനാമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 41 - പൂതനാദഹനം തഥാ കൃഷ്ണലാലനാഹ്ലാദമ്
  • നാരായണീയം ദശക 42 - ശകടാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 43 - തൃണാവര്തവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 44 - നാമകരണസംസ്കാരാദി
  • നാരായണീയം ദശക 45 - ശ്രീകൃഷ്ണസ്യ ബാലലീലാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 46 - വിശ്വരൂപദര്ശനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 47 - ഉലൂഖലബംധനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 48 - നളകൂബര-മണിഗ്രീവയോഃ ശാപമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 49 - വൃംദാവനപ്രവേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 50 - വത്സാസുര-ബകാസുരയോഃ വധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 51 - അഘാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 52 - വത്സസ്തേയം തഥാ ബ്രഹ്മഗർവശമനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 53 - ധേനുകാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 54 - കാലിയസ്യ കാലിംദീപ്രാപ്തിഃ തഥാ വിഷബാധാ
  • നാരായണീയം ദശക 55 - കാലിയനര്തനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 56 - കാലിയഗർവശമനം തഥാ ഭഗവദനുഗ്രഹമ്
  • നാരായണീയം ദശക 57 - പ്രലംബാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 58 - ദാവാഗ്നിസംരക്ഷണം തഥാ ഋതുവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 59 - വേണുഗാനവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 60 - ഗോപീവസ്ത്രാപഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 61 - വിപ്രപത്ന്യനുഗ്രഹമ്
  • നാരായണീയം ദശക 62 - ഇംദ്രയജ്ഞനിരോധനം തഥാ ഗോവര്ധനയാഗമ്
  • നാരായണീയം ദശക 63 - ഗോവര്ധനോദ്ധാരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 64 - ഗോവിംദപട്ടാഭിഷേകമ്
  • നാരായണീയം ദശക 65 - ഗോപികാനാം ഭഗവത്സാമീപ്യപ്രാപ്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 66 - ഗോപീജനാഹ്ലാദനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 67 - ശ്രീകൃഷ്ണതിരോധാനം തഥാ പുനഃ പ്രത്യക്ഷീഭൂയ ഗോപികാഃ പ്രീണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 68 - ഗോപികാനാം ആഹ്ലാദപ്രകടനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 69 - രാസക്രീഡാ
  • നാരായണീയം ദശക 70 - സുദര്ശനശാപമോക്ഷം തഥാ ശംഖചൂഡ-അരിഷ്ടവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 71 - കേശീ തഥാ വ്യോമാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 72 - അക്രൂരഗോകുലയാത്രാ
  • നാരായണീയം ദശക 73 - ശ്രീകൃഷ്ണസ്യ മഥുരായാത്രാ
  • നാരായണീയം ദശക 74 - ഭഗവതഃ മഥുരാപുരീപ്രവേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 75 - കംസവധ
  • നാരായണീയം ദശക 76 - ഉദ്ധവദൌത്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 77 - ജരാസംധാദിഭിഃ സഹ യുദ്ധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 78 - ദ്വാരകാവാസഃ തഥാ രുക്മണീസംദേശപ്രാപ്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 79 - രുക്മിണീഹരണം വിവാഹം ച
  • നാരായണീയം ദശക 80 - സ്യമംതകോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 81 - നരകാസുരവധം തഥാ സുഭദ്രാഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 82 - ബാണാസുരയുദ്ധം തഥാ നൃഗശാപമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 83 - പൌംഡ്രകവധം - ദ്നിനിദവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 84 - സമംതപംചകതീര്ഥയാത്രാ - ബംധുമിത്രാദി സമാഗമമ്
  • നാരായണീയം ദശക 85 - ജരാസംധവധം - ശിശുപാലവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 86 - സാല്വവധം മഹാഭാരതയുദ്ധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 87 - കുചേലോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 88 - സംതാനഗോപാലമ്
  • നാരായണീയം ദശക 89 - വൃകാസുരവധം - ഭൃഗുപരീക്ഷണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 90 - വിഷ്ണുമഹത്തത്ത്വസ്ഥാപനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 91 - ഭക്തിമഹത്ത്വമ്
  • നാരായണീയം ദശക 92 - കര്മമിശ്രഭക്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 93 - പംചവിംശതി ഗുരവഃ
  • നാരായണീയം ദശക 94 - തത്ത്വജ്ഞാനോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 95 - ധ്യാനയോഗഃ - മോക്ഷപ്രാപ്തിമാര്ഗഃ
  • നാരായണീയം ദശക 96 - ഭഗവദ്വിഭൂതയഃ തഥാ ജ്ഞാനകര്മഭക്തിയോഗാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 97 - ഉത്തമഭക്തിപ്രാര്ഥനാ തഥാ മാര്കംഡേയ കഥാ
  • നാരായണീയം ദശക 98 - നിഷ്കലബ്രഹ്മോപാസനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 99 - വേദമംത്രമൂലാത്മകാ വിഷ്ണുസ്തുതിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 100 - ഭഗവതഃ കേശാദിപാദവര്ണനമ്
  • വാസുദേവ സ്തോത്രമ് (മഹാഭാരതമ്)
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ലക്ഷ്മീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഭൂ വരാഹ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • ഗോവിംദ ദാമോദര സ്തോത്രമ് (ലഘു)
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - ബാലകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - അയോധ്യാകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - അരണ്യകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - കിഷ്കിംധാകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - സുംദരകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - ലംകാകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - ഉത്തരകാംഡ
  • ചൌരാഷ്ടകമ് (ശ്രീ ചൌരാഗ്രഗണ്യ പുരുഷാഷ്ടകമ്)
  • മനീഷാ പംചകമ്
  • ശ്രീ രാമ ഹൃദയമ്
  • വേദാംത ഡിംഡിമഃ
  • ശ്രീ രാധാ കൃഷ്ണ അഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ രാധാ കൃപാ കടാക്ഷ സ്തോത്രമ്
  • ഋണ വിമോചന നൃസിംഹ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു പംജര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ കൃഷ്ണ കൃപാ കടാക്ഷ സ്തോത്രം
  • ദാമോദര അഷ്ടകം
  • ഗോകുല അഷ്ടകം
  • ഗോപാല അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളിഃ
  • ശ്രീ ഹരി വായു സ്തുതി
  • യമ കൃത ശിവ കേശവ സ്തോത്രം
  • യമ കൃത ശിവ കേശവ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളിഃ
  • രംഗനാഥ അഷ്ടകം
  • ശ്രീ ഗോവിംദാഷ്ടകം
  • വിഷ്ണു പാദാദി കേശാംത വര്ണന സ്തോത്രം
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര മംഗളാഷ്ടകമ്
  • ഭീഷ്മ കൃത ഭഗവത് സ്തുതിഃ (ശ്രീ കൃഷ്ണ സ്തുതിഃ)
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ വിദ്യാ മംത്രാഃ
  • നാരായണ അഷ്ടാക്ഷരീ സ്തുതി
  • പരശുനാമ സ്തവന്
  • രാധാ സഹസ്രനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ രാമാഷ്ടകം (രാമ അഷ്ടകം)
  • ശ്രീ സത്യനാരായണ പൂജാ (സത്യനാരായണ സ്വാമി വ്രതം)
  • ശ്രീ സത്യനാരായണ സ്വാമി വ്രത കഥാ
• സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രാണി (31)
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ലലിതാ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശിവ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • മഹാ ഗണപതി സഹസ്രനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ദുര്ഗാ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ദകാരാദി ശ്രീ ദുര്ഗാ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ലലിതാ സഹസ്ര നാമാവളി
  • ശ്രീ കൃഷ്ണ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഗായത്രി സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ലക്ഷ്മീ സഹസ്രനാമ സ്തോത്രം
  • ശ്രീ ലക്ഷ്മീ സഹസ്രനാമാവളിഃ
  • ശ്രീ രാമ സഹസ്രനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ സുബ്രഹ്മണ്യ സഹസ്ര നാമാവളി
  • ശ്രീ സുബ്രഹ്മണ്യ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമാവളി
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ആംജനേയ സഹസ്ര നാമമ്
  • വാരാഹീ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • വാരാഹീ സഹസ്ര നാമാവളി
  • സരസ്വതീ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • സരസ്വതീ സഹസ്ര നാമാവളി
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • സൂര്യ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • സൂര്യ സഹസ്ര നാമാവളി
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • ശ്രീ ഹനുമത്സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ് (ആംജനേയ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്)
  • ശിവ സഹസ്ര നാമാവളിഃ
  • ശ്രീ കാളികാ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • കകാരാദി കാളീ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • കകാരാദി കാളീ സഹസ്ര നാമാവലി
• വൈകുംഠ ഏകാദശി (168)
  • നാരായണ സൂക്തമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സുപ്രഭാതമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര പ്രപത്തി
  • ശ്രീ വേംകടേശ മംഗളാശാസനമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ജഗന്നാഥാഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ഗോവിംദ നാമാവളി
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ ഗദ്യമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര വജ്ര കവച സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു ഷട്പദി
  • നാരായണ സ്തോത്രമ്
  • ഗോവിംദാഷ്ടകമ്
  • ലക്ഷ്മീ നൃസിംഹ കരാവലംബ സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു സൂക്തമ്
  • അനംത പദ്മനാഭ സ്വാമി അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമ സ്തോത്രമ് (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • നാരായണ കവചമ്
  • ഗോപാല കൃഷ്ണ ദശാവതാരമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശതനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ അനംത പദ്മനാഭ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • തിരുപ്പാവൈ
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമാവളി (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തരശത നാമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ പംചായുധ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പ്രഥമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വിതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - തൃതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ചതുര്ഥസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പംചമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഷഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - സപ്തമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - അഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - നവമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദശമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഏകാദശസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വാദശസ്തോത്രമ്
  • ദശാവതാര സ്തോത്രമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • ദശാവതാര സ്തുതി
  • സുദര്ശന അഷ്ടകമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • സുദര്ശന ഷട്കമ്
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമ സ്തോത്രമ്
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമാവളി
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഹരി സ്തോത്രമ് (ജഗജ്ജാലപാലമ്)
  • മഹാ വിഷ്ണു സ്തോത്രമ് - ഗരുഡഗമന തവ
  • ദശകം 1 - ഭഗവതഃ സ്വരൂപം തഥാ മാഹാത്മ്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 2 - ഭഗവതഃ സ്വരൂപമാധുര്യം തഥാ ഭക്തിമഹത്ത്വമ്
  • നാരായണീയം ദശക 3 - ഉത്തമഭക്തസ്യ ഗുണാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 4 - യോഗാഭ്യാസഃ തഥാ യോഗസിദ്ധിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 5 - വിരാട്പുരുഷോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 6 - വിരാട്സ്വരൂപവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 7 - വിരാട്സ്ബ്രഹ്മണഃ ജന്മ, തപഃ തഥാ വൈകുംഠദര്ശനമ്വരൂപവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 8 - പ്രലയവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 9 - ബ്രഹ്മണഃ തപഃ തഥാ ലോകസൃഷ്ടിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 10 - സൃഷ്ടിവൈവിധ്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 11 - സനകാദീനാം വൈകുംഠദര്ശനം ച ഹിരണ്യാക്ഷസ്യ തഥാ ഹിരണ്യകശിപോഃ ജനനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 12 - വരാഹാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 13 - ഹിരണ്യാക്ഷവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 14 - കപിലാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 15 - കപിലോപദേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 16 - നരനാരായണാവതാരം തഥാ ദക്ഷയാഗഃ
  • നാരായണീയം ദശക 17 - ധ്രുവചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 18 - പൃഥുചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 19 - പ്രചേതൃണാം ചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 20 - ഋഷഭയോഗീശ്വരചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 21 - നവ വര്ഷാഃ തഥാ സപ്തദ്വീപാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 22 - അജാമിലോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 23 - ദക്ഷചരിതം തഥാ ചിത്രകേതൂപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 24 - പ്രഹ്ലാദചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 25 - നരസിംഹാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 26 - ഗജേംദ്രമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 27 - ക്ഷീരാബ്ധിമഥനം തഥാ കൂര്മാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 28 - ലക്ഷ്മീസ്വയംവരം തഥാ അമൃതോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 29 - മോഹിന്യവതാരം ആദി
  • നാരായണീയം ദശക 30 - വാമനാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 31 - ബലിദര്പഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 32 - മത്സ്യാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 33 - അംബരീഷചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 34 - ശ്രീരാമാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 35 - ശ്രീരാമാവതാരമ്-2
  • നാരായണീയം ദശക 36 - പരശുരാമാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 37 - ശ്രീകൃഷ്ണാവതാരോപക്രമമ്
  • നാരായണീയം ദശക 38 - ശ്രീകൃഷ്ണാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 39 - യോഗമായാ പ്രാദുര്ഭാവം തഥാ ഗോകുലേ കൃഷ്ണജന്മോത്സവമ്
  • നാരായണീയം ദശക 40 - പൂതനാമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 41 - പൂതനാദഹനം തഥാ കൃഷ്ണലാലനാഹ്ലാദമ്
  • നാരായണീയം ദശക 42 - ശകടാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 43 - തൃണാവര്തവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 44 - നാമകരണസംസ്കാരാദി
  • നാരായണീയം ദശക 45 - ശ്രീകൃഷ്ണസ്യ ബാലലീലാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 46 - വിശ്വരൂപദര്ശനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 47 - ഉലൂഖലബംധനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 48 - നളകൂബര-മണിഗ്രീവയോഃ ശാപമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 49 - വൃംദാവനപ്രവേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 50 - വത്സാസുര-ബകാസുരയോഃ വധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 51 - അഘാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 52 - വത്സസ്തേയം തഥാ ബ്രഹ്മഗർവശമനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 53 - ധേനുകാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 54 - കാലിയസ്യ കാലിംദീപ്രാപ്തിഃ തഥാ വിഷബാധാ
  • നാരായണീയം ദശക 55 - കാലിയനര്തനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 56 - കാലിയഗർവശമനം തഥാ ഭഗവദനുഗ്രഹമ്
  • നാരായണീയം ദശക 57 - പ്രലംബാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 58 - ദാവാഗ്നിസംരക്ഷണം തഥാ ഋതുവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 59 - വേണുഗാനവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 60 - ഗോപീവസ്ത്രാപഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 61 - വിപ്രപത്ന്യനുഗ്രഹമ്
  • നാരായണീയം ദശക 62 - ഇംദ്രയജ്ഞനിരോധനം തഥാ ഗോവര്ധനയാഗമ്
  • നാരായണീയം ദശക 63 - ഗോവര്ധനോദ്ധാരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 64 - ഗോവിംദപട്ടാഭിഷേകമ്
  • നാരായണീയം ദശക 65 - ഗോപികാനാം ഭഗവത്സാമീപ്യപ്രാപ്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 66 - ഗോപീജനാഹ്ലാദനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 67 - ശ്രീകൃഷ്ണതിരോധാനം തഥാ പുനഃ പ്രത്യക്ഷീഭൂയ ഗോപികാഃ പ്രീണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 68 - ഗോപികാനാം ആഹ്ലാദപ്രകടനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 69 - രാസക്രീഡാ
  • നാരായണീയം ദശക 70 - സുദര്ശനശാപമോക്ഷം തഥാ ശംഖചൂഡ-അരിഷ്ടവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 71 - കേശീ തഥാ വ്യോമാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 72 - അക്രൂരഗോകുലയാത്രാ
  • നാരായണീയം ദശക 73 - ശ്രീകൃഷ്ണസ്യ മഥുരായാത്രാ
  • നാരായണീയം ദശക 74 - ഭഗവതഃ മഥുരാപുരീപ്രവേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 75 - കംസവധ
  • നാരായണീയം ദശക 76 - ഉദ്ധവദൌത്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 77 - ജരാസംധാദിഭിഃ സഹ യുദ്ധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 78 - ദ്വാരകാവാസഃ തഥാ രുക്മണീസംദേശപ്രാപ്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 79 - രുക്മിണീഹരണം വിവാഹം ച
  • നാരായണീയം ദശക 80 - സ്യമംതകോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 81 - നരകാസുരവധം തഥാ സുഭദ്രാഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 82 - ബാണാസുരയുദ്ധം തഥാ നൃഗശാപമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 83 - പൌംഡ്രകവധം - ദ്നിനിദവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 84 - സമംതപംചകതീര്ഥയാത്രാ - ബംധുമിത്രാദി സമാഗമമ്
  • നാരായണീയം ദശക 85 - ജരാസംധവധം - ശിശുപാലവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 86 - സാല്വവധം മഹാഭാരതയുദ്ധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 87 - കുചേലോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 88 - സംതാനഗോപാലമ്
  • നാരായണീയം ദശക 89 - വൃകാസുരവധം - ഭൃഗുപരീക്ഷണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 90 - വിഷ്ണുമഹത്തത്ത്വസ്ഥാപനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 91 - ഭക്തിമഹത്ത്വമ്
  • നാരായണീയം ദശക 92 - കര്മമിശ്രഭക്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 93 - പംചവിംശതി ഗുരവഃ
  • നാരായണീയം ദശക 94 - തത്ത്വജ്ഞാനോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 95 - ധ്യാനയോഗഃ - മോക്ഷപ്രാപ്തിമാര്ഗഃ
  • നാരായണീയം ദശക 96 - ഭഗവദ്വിഭൂതയഃ തഥാ ജ്ഞാനകര്മഭക്തിയോഗാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 97 - ഉത്തമഭക്തിപ്രാര്ഥനാ തഥാ മാര്കംഡേയ കഥാ
  • നാരായണീയം ദശക 98 - നിഷ്കലബ്രഹ്മോപാസനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 99 - വേദമംത്രമൂലാത്മകാ വിഷ്ണുസ്തുതിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 100 - ഭഗവതഃ കേശാദിപാദവര്ണനമ്
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ലക്ഷ്മീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഭൂ വരാഹ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • ഋണ വിമോചന നൃസിംഹ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു പംജര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ കൃഷ്ണ കൃപാ കടാക്ഷ സ്തോത്രം
  • ദാമോദര അഷ്ടകം
  • ശ്രീ ഹരി വായു സ്തുതി
  • യമ കൃത ശിവ കേശവ സ്തോത്രം
  • യമ കൃത ശിവ കേശവ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളിഃ
  • വിഷ്ണു പാദാദി കേശാംത വര്ണന സ്തോത്രം
  • നാരായണ ശതകമ് (തെലുഗു)
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര മംഗളാഷ്ടകമ്
  • ഭീഷ്മ കൃത ഭഗവത് സ്തുതിഃ (ശ്രീ കൃഷ്ണ സ്തുതിഃ)
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ വിദ്യാ മംത്രാഃ
  • നാരായണ അഷ്ടാക്ഷരീ സ്തുതി
• ഭീഷ്മ ഏകാദശി (9)
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • പിതൃ സൂക്തമ്
  • പിതൃ സ്തോത്രം 1 (ഗരുഡ പുരാണമ്)
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • പിതൃ സ്തോത്രം 2 (ഗരുഡ പുരാണമ്)
  • പിതൃ സ്തോത്രം 2 (ബൃഹദ്ധര്മ പുരാണമ്)
  • ശ്രാദ്ധാ പിതൃ തര്പണ വിധി
  • ശ്രദ്ധാ സൂക്തമ്
• തിരുമല ബ്രഹ്മോത്സവ (24)
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സുപ്രഭാതമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര പ്രപത്തി
  • ശ്രീ വേംകടേശ മംഗളാശാസനമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ഗോവിംദ നാമാവളി
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ ഗദ്യമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര വജ്ര കവച സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു ഷട്പദി
  • നാരായണ സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു സൂക്തമ്
  • നാരായണ കവചമ്
  • തിരുപ്പാവൈ
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തരശത നാമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഹരി സ്തോത്രമ് (ജഗജ്ജാലപാലമ്)
  • മഹാ വിഷ്ണു സ്തോത്രമ് - ഗരുഡഗമന തവ
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു പംജര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഹരി വായു സ്തുതി
  • വിഷ്ണു പാദാദി കേശാംത വര്ണന സ്തോത്രം
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര മംഗളാഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ വിദ്യാ മംത്രാഃ
  • നാരായണ അഷ്ടാക്ഷരീ സ്തുതി
• ശയന ഏകാദശി (51)
  • നാരായണ സൂക്തമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സുപ്രഭാതമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര പ്രപത്തി
  • ശ്രീ വേംകടേശ മംഗളാശാസനമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ജഗന്നാഥാഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ഗോവിംദ നാമാവളി
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ ഗദ്യമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര വജ്ര കവച സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു ഷട്പദി
  • നാരായണ സ്തോത്രമ്
  • ഗോവിംദാഷ്ടകമ്
  • ലക്ഷ്മീ നൃസിംഹ കരാവലംബ സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു സൂക്തമ്
  • അനംത പദ്മനാഭ സ്വാമി അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമ സ്തോത്രമ് (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • നാരായണ കവചമ്
  • ഗോപാല കൃഷ്ണ ദശാവതാരമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശതനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ അനംത പദ്മനാഭ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • തിരുപ്പാവൈ
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമാവളി (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തരശത നാമസ്തോത്രമ്
  • ദശാവതാര സ്തോത്രമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • ദശാവതാര സ്തുതി
  • സുദര്ശന അഷ്ടകമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • സുദര്ശന ഷട്കമ്
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമ സ്തോത്രമ്
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമാവളി
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഹരി സ്തോത്രമ് (ജഗജ്ജാലപാലമ്)
  • മഹാ വിഷ്ണു സ്തോത്രമ് - ഗരുഡഗമന തവ
  • ശ്രീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ലക്ഷ്മീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • ഋണ വിമോചന നൃസിംഹ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു പംജര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ കൃഷ്ണ കൃപാ കടാക്ഷ സ്തോത്രം
  • ദാമോദര അഷ്ടകം
  • ഗോകുല അഷ്ടകം
  • ശ്രീ ഹരി വായു സ്തുതി
  • വിഷ്ണു പാദാദി കേശാംത വര്ണന സ്തോത്രം
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര മംഗളാഷ്ടകമ്
  • ഭീഷ്മ കൃത ഭഗവത് സ്തുതിഃ (ശ്രീ കൃഷ്ണ സ്തുതിഃ)
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ വിദ്യാ മംത്രാഃ
  • നാരായണ അഷ്ടാക്ഷരീ സ്തുതി
• ക്ഷീരാബ്ധി ദ്വാദശി (64)
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സുപ്രഭാതമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര പ്രപത്തി
  • ശ്രീ വേംകടേശ മംഗളാശാസനമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ജഗന്നാഥാഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ഗോവിംദ നാമാവളി
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ ഗദ്യമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര വജ്ര കവച സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു ഷട്പദി
  • നാരായണ സ്തോത്രമ്
  • ഗോവിംദാഷ്ടകമ്
  • ലക്ഷ്മീ നൃസിംഹ കരാവലംബ സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു സൂക്തമ്
  • അനംത പദ്മനാഭ സ്വാമി അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമ സ്തോത്രമ് (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • നാരായണ കവചമ്
  • ഗോപാല കൃഷ്ണ ദശാവതാരമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശതനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ അനംത പദ്മനാഭ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • തിരുപ്പാവൈ
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമാവളി (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തരശത നാമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ പംചായുധ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പ്രഥമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വിതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - തൃതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ചതുര്ഥസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പംചമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഷഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - സപ്തമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - അഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - നവമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദശമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഏകാദശസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വാദശസ്തോത്രമ്
  • ദശാവതാര സ്തോത്രമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • ദശാവതാര സ്തുതി
  • സുദര്ശന അഷ്ടകമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • സുദര്ശന ഷട്കമ്
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമ സ്തോത്രമ്
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമാവളി
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഹരി സ്തോത്രമ് (ജഗജ്ജാലപാലമ്)
  • മഹാ വിഷ്ണു സ്തോത്രമ് - ഗരുഡഗമന തവ
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ലക്ഷ്മീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • ഋണ വിമോചന നൃസിംഹ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു പംജര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ കൃഷ്ണ കൃപാ കടാക്ഷ സ്തോത്രം
  • ദാമോദര അഷ്ടകം
  • ഗോകുല അഷ്ടകം
  • ശ്രീ ഹരി വായു സ്തുതി
  • വിഷ്ണു പാദാദി കേശാംത വര്ണന സ്തോത്രം
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര മംഗളാഷ്ടകമ്
  • ഭീഷ്മ കൃത ഭഗവത് സ്തുതിഃ (ശ്രീ കൃഷ്ണ സ്തുതിഃ)
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ വിദ്യാ മംത്രാഃ
  • നാരായണ അഷ്ടാക്ഷരീ സ്തുതി
• ധനുര്മാസമ് (149)
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സുപ്രഭാതമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര പ്രപത്തി
  • ശ്രീ വേംകടേശ മംഗളാശാസനമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ഗോവിംദ നാമാവളി
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ ഗദ്യമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര വജ്ര കവച സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു ഷട്പദി
  • നാരായണ സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു സൂക്തമ്
  • നാരായണ കവചമ്
  • തിരുപ്പാവൈ
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര അഷ്ടോത്തരശത നാമസ്തോത്രമ്
  • ഗോദാ ദേവീ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ഗോദാ ദേവീ അഷ്ടോത്തര ശത സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ പംചായുധ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പ്രഥമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വിതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - തൃതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ചതുര്ഥസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പംചമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഷഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - സപ്തമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - അഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - നവമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദശമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഏകാദശസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വാദശസ്തോത്രമ്
  • ദശാവതാര സ്തോത്രമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • ദശാവതാര സ്തുതി
  • സുദര്ശന അഷ്ടകമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • സുദര്ശന ഷട്കമ്
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമ സ്തോത്രമ്
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമാവളി
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഹരി സ്തോത്രമ് (ജഗജ്ജാലപാലമ്)
  • മഹാ വിഷ്ണു സ്തോത്രമ് - ഗരുഡഗമന തവ
  • ദശകം 1 - ഭഗവതഃ സ്വരൂപം തഥാ മാഹാത്മ്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 2 - ഭഗവതഃ സ്വരൂപമാധുര്യം തഥാ ഭക്തിമഹത്ത്വമ്
  • നാരായണീയം ദശക 3 - ഉത്തമഭക്തസ്യ ഗുണാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 4 - യോഗാഭ്യാസഃ തഥാ യോഗസിദ്ധിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 5 - വിരാട്പുരുഷോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 6 - വിരാട്സ്വരൂപവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 7 - വിരാട്സ്ബ്രഹ്മണഃ ജന്മ, തപഃ തഥാ വൈകുംഠദര്ശനമ്വരൂപവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 8 - പ്രലയവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 9 - ബ്രഹ്മണഃ തപഃ തഥാ ലോകസൃഷ്ടിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 10 - സൃഷ്ടിവൈവിധ്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 11 - സനകാദീനാം വൈകുംഠദര്ശനം ച ഹിരണ്യാക്ഷസ്യ തഥാ ഹിരണ്യകശിപോഃ ജനനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 12 - വരാഹാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 13 - ഹിരണ്യാക്ഷവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 14 - കപിലാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 15 - കപിലോപദേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 16 - നരനാരായണാവതാരം തഥാ ദക്ഷയാഗഃ
  • നാരായണീയം ദശക 17 - ധ്രുവചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 18 - പൃഥുചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 19 - പ്രചേതൃണാം ചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 20 - ഋഷഭയോഗീശ്വരചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 21 - നവ വര്ഷാഃ തഥാ സപ്തദ്വീപാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 22 - അജാമിലോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 23 - ദക്ഷചരിതം തഥാ ചിത്രകേതൂപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 24 - പ്രഹ്ലാദചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 25 - നരസിംഹാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 26 - ഗജേംദ്രമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 27 - ക്ഷീരാബ്ധിമഥനം തഥാ കൂര്മാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 28 - ലക്ഷ്മീസ്വയംവരം തഥാ അമൃതോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 29 - മോഹിന്യവതാരം ആദി
  • നാരായണീയം ദശക 30 - വാമനാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 31 - ബലിദര്പഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 32 - മത്സ്യാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 33 - അംബരീഷചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 34 - ശ്രീരാമാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 35 - ശ്രീരാമാവതാരമ്-2
  • നാരായണീയം ദശക 36 - പരശുരാമാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 37 - ശ്രീകൃഷ്ണാവതാരോപക്രമമ്
  • നാരായണീയം ദശക 38 - ശ്രീകൃഷ്ണാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 39 - യോഗമായാ പ്രാദുര്ഭാവം തഥാ ഗോകുലേ കൃഷ്ണജന്മോത്സവമ്
  • നാരായണീയം ദശക 40 - പൂതനാമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 41 - പൂതനാദഹനം തഥാ കൃഷ്ണലാലനാഹ്ലാദമ്
  • നാരായണീയം ദശക 42 - ശകടാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 43 - തൃണാവര്തവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 44 - നാമകരണസംസ്കാരാദി
  • നാരായണീയം ദശക 45 - ശ്രീകൃഷ്ണസ്യ ബാലലീലാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 46 - വിശ്വരൂപദര്ശനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 47 - ഉലൂഖലബംധനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 48 - നളകൂബര-മണിഗ്രീവയോഃ ശാപമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 49 - വൃംദാവനപ്രവേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 50 - വത്സാസുര-ബകാസുരയോഃ വധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 51 - അഘാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 52 - വത്സസ്തേയം തഥാ ബ്രഹ്മഗർവശമനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 53 - ധേനുകാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 54 - കാലിയസ്യ കാലിംദീപ്രാപ്തിഃ തഥാ വിഷബാധാ
  • നാരായണീയം ദശക 55 - കാലിയനര്തനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 56 - കാലിയഗർവശമനം തഥാ ഭഗവദനുഗ്രഹമ്
  • നാരായണീയം ദശക 57 - പ്രലംബാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 58 - ദാവാഗ്നിസംരക്ഷണം തഥാ ഋതുവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 59 - വേണുഗാനവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 60 - ഗോപീവസ്ത്രാപഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 61 - വിപ്രപത്ന്യനുഗ്രഹമ്
  • നാരായണീയം ദശക 62 - ഇംദ്രയജ്ഞനിരോധനം തഥാ ഗോവര്ധനയാഗമ്
  • നാരായണീയം ദശക 63 - ഗോവര്ധനോദ്ധാരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 64 - ഗോവിംദപട്ടാഭിഷേകമ്
  • നാരായണീയം ദശക 65 - ഗോപികാനാം ഭഗവത്സാമീപ്യപ്രാപ്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 66 - ഗോപീജനാഹ്ലാദനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 67 - ശ്രീകൃഷ്ണതിരോധാനം തഥാ പുനഃ പ്രത്യക്ഷീഭൂയ ഗോപികാഃ പ്രീണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 68 - ഗോപികാനാം ആഹ്ലാദപ്രകടനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 69 - രാസക്രീഡാ
  • നാരായണീയം ദശക 70 - സുദര്ശനശാപമോക്ഷം തഥാ ശംഖചൂഡ-അരിഷ്ടവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 71 - കേശീ തഥാ വ്യോമാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 72 - അക്രൂരഗോകുലയാത്രാ
  • നാരായണീയം ദശക 73 - ശ്രീകൃഷ്ണസ്യ മഥുരായാത്രാ
  • നാരായണീയം ദശക 74 - ഭഗവതഃ മഥുരാപുരീപ്രവേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 75 - കംസവധ
  • നാരായണീയം ദശക 76 - ഉദ്ധവദൌത്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 77 - ജരാസംധാദിഭിഃ സഹ യുദ്ധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 78 - ദ്വാരകാവാസഃ തഥാ രുക്മണീസംദേശപ്രാപ്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 79 - രുക്മിണീഹരണം വിവാഹം ച
  • നാരായണീയം ദശക 80 - സ്യമംതകോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 81 - നരകാസുരവധം തഥാ സുഭദ്രാഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 82 - ബാണാസുരയുദ്ധം തഥാ നൃഗശാപമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 83 - പൌംഡ്രകവധം - ദ്നിനിദവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 84 - സമംതപംചകതീര്ഥയാത്രാ - ബംധുമിത്രാദി സമാഗമമ്
  • നാരായണീയം ദശക 85 - ജരാസംധവധം - ശിശുപാലവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 86 - സാല്വവധം മഹാഭാരതയുദ്ധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 87 - കുചേലോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 88 - സംതാനഗോപാലമ്
  • നാരായണീയം ദശക 89 - വൃകാസുരവധം - ഭൃഗുപരീക്ഷണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 90 - വിഷ്ണുമഹത്തത്ത്വസ്ഥാപനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 91 - ഭക്തിമഹത്ത്വമ്
  • നാരായണീയം ദശക 92 - കര്മമിശ്രഭക്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 93 - പംചവിംശതി ഗുരവഃ
  • നാരായണീയം ദശക 94 - തത്ത്വജ്ഞാനോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 95 - ധ്യാനയോഗഃ - മോക്ഷപ്രാപ്തിമാര്ഗഃ
  • നാരായണീയം ദശക 96 - ഭഗവദ്വിഭൂതയഃ തഥാ ജ്ഞാനകര്മഭക്തിയോഗാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 97 - ഉത്തമഭക്തിപ്രാര്ഥനാ തഥാ മാര്കംഡേയ കഥാ
  • നാരായണീയം ദശക 98 - നിഷ്കലബ്രഹ്മോപാസനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 99 - വേദമംത്രമൂലാത്മകാ വിഷ്ണുസ്തുതിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 100 - ഭഗവതഃ കേശാദിപാദവര്ണനമ്
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു പംജര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഹരി വായു സ്തുതി
  • വിഷ്ണു പാദാദി കേശാംത വര്ണന സ്തോത്രം
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര മംഗളാഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ വിദ്യാ മംത്രാഃ
  • നാരായണ അഷ്ടാക്ഷരീ സ്തുതി
  • പരശുനാമ സ്തവന്
• വേദ വ്യാസ (63)
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - പ്രഥമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - ദ്വിതീയോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - തൃതീയോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - ചതുര്ഥോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - പംചമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - ഷഷ്ഠോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - സപ്തമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - അഷ്ടമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - നവമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - ദശമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - ഏകാദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - ദ്വാദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - ത്രയോദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - ചതുര്ദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - പംചദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - ഷോഡശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - സപ്തദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ മൂലമ് - അഷ്ടാദശോഽധ്യായഃ
  • ശിവ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഗുരുഗീതാ പ്രഥമോധ്യായഃ
  • ശ്രീ ഗുരുഗീതാ ദ്വിതീയോധ്യായഃ
  • ശ്രീ ഗുരുഗീതാ തൃതീയോധ്യായഃ
  • മണിദ്വീപ വര്ണന - 1 (ദേവീ ഭാഗവതമ്)
  • മണിദ്വീപ വര്ണന - 2 (ദേവീ ഭാഗവതമ്)
  • മണിദ്വീപ വര്ണന - 3 (ദേവീ ഭാഗവതമ്)
  • മണിദ്വീപ വര്ണനമ് (തെലുഗു)
  • ശത രുദ്രീയമ്
  • ഘംടശാല ഭഗവദ്ഗീതാ
  • ഗോപികാ ഗീതാ (ഭാഗവത പുരാണ)
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • ഉദ്ധവഗീതാ - പ്രഥമോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - ദ്വിതീയോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - തൃതീയോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - ചതുര്ഥോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - പംചമോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - ഷഷ്ഠോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - സപ്തമോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - അസ്ശ്ടമോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - നവമോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - ദശമോഽധ്യായഃ
  • ഉദ്ധവഗീതാ - ഏകാദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ധ്യാനശ്ലോകാഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - പ്രഥമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ദ്വിതീയോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - തൃതീയോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ചതുര്ഥോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - പംചമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ഷഷ്ഠോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - സപ്തമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - അഷ്ടമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - നവമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ദശമോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ഏകാദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ദ്വാദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ത്രയോദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ചതുര്ദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - പംചദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - ഷോഡശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - സപ്തദശോഽധ്യായഃ
  • ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതാ പാരായണ - അഷ്ടാദശോഽധ്യായഃ
  • പാംഡവഗീതാ
  • ശിവ സഹസ്ര നാമാവളിഃ
• വിഷ്ണു (235)
  • നാരായണ സൂക്തമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സുപ്രഭാതമ്
  • ഭജ ഗോവിംദമ് (മോഹ മുദ്ഗരമ്)
  • ശ്രീ രാമ രക്ഷാ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര പ്രപത്തി
  • ശ്രീ വേംകടേശ മംഗളാശാസനമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • കൃഷ്ണാഷ്ടകമ്
  • ജഗന്നാഥാഷ്ടകമ്
  • അച്യുതാഷ്ടകമ്
  • ഓം ജയ ജഗദീശ ഹരേ
  • ഗോവിംദ നാമാവളി
  • ബാല മുകുംദാഷ്ടകമ്
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ ഗദ്യമ്
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര വജ്ര കവച സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു ഷട്പദി
  • ശ്രീ രാമ പംച രത്ന സ്തോത്രമ്
  • നാരായണ സ്തോത്രമ്
  • ഗോവിംദാഷ്ടകമ്
  • ലക്ഷ്മീ നൃസിംഹ കരാവലംബ സ്തോത്രമ്
  • വിഷ്ണു സൂക്തമ്
  • ശ്രീ രാമാഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ കൃഷ്ണാഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • അനംത പദ്മനാഭ സ്വാമി അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ രാമാഷ്ടോത്തര ശത നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമ സ്തോത്രമ് (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • നാരായണ കവചമ്
  • കൃഷ്ണം കലയ സഖി
  • ആലോകയേ ശ്രീ ബാലകൃഷ്ണമ്
  • ഗോപാല കൃഷ്ണ ദശാവതാരമ്
  • ശ്രീ രാമ മംഗളാശസനമ് (പ്രപത്തി ഽ മംഗളമ്)
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ വിഷ്ണു അഷ്ടോത്തര ശതനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ അനംത പദ്മനാഭ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ സത്യനാരായണ അഷ്ടോത്തര ശതനാമാവളിഃ
  • തിരുപ്പാവൈ
  • ഗീതഗോവിംദം പ്രഥമഃ സര്ഗഃ - സാമോദ ദാമോദരഃ
  • ഗീതഗോവിംദം ദ്വിതീയഃ സര്ഗഃ - അക്ലേശ കേശവഃ
  • ഗീതഗോവിംദം തൃതീയഃ സര്ഗഃ - മുഗ്ധ മധുസൂദനഃ
  • ഗീതഗോവിംദം ചതുര്ഥഃ സര്ഗഃ - സ്നിഗ്ധ മധുസൂദനഃ
  • ഗീതഗോവിംദം പംചമഃ സര്ഗഃ - സാകാംക്ഷ പുംഡരീകാക്ഷഃ
  • ഗീതഗോവിംദം ഷഷ്ടഃ സര്ഗഃ - കുംഠ വൈകുംഠഃ
  • ഗീതഗോവിംദം സപ്തമഃ സര്ഗഃ - നാഗര നാരയണഃ
  • ഗീതഗോവിംദം അഷ്ടമഃ സര്ഗഃ - വിലക്ഷ്യ ലക്ഷ്മീപതിഃ
  • ഗീതഗോവിംദം നവമഃ സര്ഗഃ - മംദ മുകുംദഃ
  • ഗീതഗോവിംദം ദശമഃ സര്ഗഃ - ചതുര ചതുര്ഭുജഃ
  • ഗീതഗോവിംദം ഏകാദശഃ സര്ഗഃ - സാനംദ ദാമോദരഃ
  • ഗീതഗോവിംദം ദ്വാദശഃ സര്ഗഃ - സുപ്രീത പീതാംബരഃ
  • ശ്രീ വിഷ്ണു ശത നാമാവളി (വിഷ്ണു പുരാണ)
  • ശ്രീകൃഷ്ണാഷ്ടോത്തരശത നാമസ്തോത്രം
  • മഹാനാരായണ ഉപനിഷദ്
  • ശ്രീ രാമ ആപദുദ്ധാരക സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ രാമ സഹസ്രനാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ രഘുവീര ഗദ്യമ് (ശ്രീ മഹാവീര വൈഭവമ്)
  • ശ്രീ രാമ കവചമ്
  • ശ്രീ രാമ കര്ണാമൃതമ്
  • ശ്രീ രാമ ഭുജംഗ പ്രയാത സ്തോത്രമ്
  • ധന്വംതരീ മംത്ര
  • ശ്രീ പംചായുധ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പ്രഥമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വിതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - തൃതീയസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ചതുര്ഥസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - പംചമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഷഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - സപ്തമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - അഷ്ടമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - നവമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദശമസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ഏകാദശസ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ മധ്വാചാര്യ കൃത ദ്വാദശ സ്തോത്ര - ദ്വാദശസ്തോത്രമ്
  • ദശാവതാര സ്തോത്രമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • ദശാവതാര സ്തുതി
  • സുദര്ശന അഷ്ടകമ് (വേദാംതാചാര്യ കൃതമ്)
  • സുദര്ശന ഷട്കമ്
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • സുദര്ശന അഷ്ടോത്തര ശത നാമ സ്തോത്രമ്
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമാവളി
  • സുദര്ശന സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • വിവേക ചൂഡാമണി
  • ബ്രഹ്മജ്ഞാനാവളീമാലാ
  • ശ്രീ ഹരി സ്തോത്രമ് (ജഗജ്ജാലപാലമ്)
  • മഹാ വിഷ്ണു സ്തോത്രമ് - ഗരുഡഗമന തവ
  • മുകുംദമാലാ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ കൃഷ്ണ കവചം (ത്രൈലോക്യ മംഗള കവചമ്)
  • ഗോവിംദ ദാമോദര സ്തോത്രമ്
  • നംദ കുമാര അഷ്ടകമ്
  • ബ്രഹ്മ സംഹിതാ
  • ശ്രീ പാംഡുരംഗ അഷ്ടകമ്
  • മുരാരി പംച രത്ന സ്തോത്രമ്
  • വേണു ഗോപാല അഷ്ടകമ്
  • സംതാന ഗോപാല സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ രംഗനാഥ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളി
  • ശ്രീ രംഗനാഥ അഷ്ടോത്തര ശത നാമ സ്തോത്രമ്
  • ദശകം 1 - ഭഗവതഃ സ്വരൂപം തഥാ മാഹാത്മ്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 2 - ഭഗവതഃ സ്വരൂപമാധുര്യം തഥാ ഭക്തിമഹത്ത്വമ്
  • നാരായണീയം ദശക 3 - ഉത്തമഭക്തസ്യ ഗുണാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 4 - യോഗാഭ്യാസഃ തഥാ യോഗസിദ്ധിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 5 - വിരാട്പുരുഷോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 6 - വിരാട്സ്വരൂപവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 7 - വിരാട്സ്ബ്രഹ്മണഃ ജന്മ, തപഃ തഥാ വൈകുംഠദര്ശനമ്വരൂപവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 8 - പ്രലയവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 9 - ബ്രഹ്മണഃ തപഃ തഥാ ലോകസൃഷ്ടിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 10 - സൃഷ്ടിവൈവിധ്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 11 - സനകാദീനാം വൈകുംഠദര്ശനം ച ഹിരണ്യാക്ഷസ്യ തഥാ ഹിരണ്യകശിപോഃ ജനനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 12 - വരാഹാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 13 - ഹിരണ്യാക്ഷവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 14 - കപിലാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 15 - കപിലോപദേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 16 - നരനാരായണാവതാരം തഥാ ദക്ഷയാഗഃ
  • നാരായണീയം ദശക 17 - ധ്രുവചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 18 - പൃഥുചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 19 - പ്രചേതൃണാം ചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 20 - ഋഷഭയോഗീശ്വരചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 21 - നവ വര്ഷാഃ തഥാ സപ്തദ്വീപാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 22 - അജാമിലോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 23 - ദക്ഷചരിതം തഥാ ചിത്രകേതൂപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 24 - പ്രഹ്ലാദചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 25 - നരസിംഹാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 26 - ഗജേംദ്രമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 27 - ക്ഷീരാബ്ധിമഥനം തഥാ കൂര്മാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 28 - ലക്ഷ്മീസ്വയംവരം തഥാ അമൃതോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 29 - മോഹിന്യവതാരം ആദി
  • നാരായണീയം ദശക 30 - വാമനാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 31 - ബലിദര്പഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 32 - മത്സ്യാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 33 - അംബരീഷചരിതമ്
  • നാരായണീയം ദശക 34 - ശ്രീരാമാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 35 - ശ്രീരാമാവതാരമ്-2
  • നാരായണീയം ദശക 36 - പരശുരാമാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 37 - ശ്രീകൃഷ്ണാവതാരോപക്രമമ്
  • നാരായണീയം ദശക 38 - ശ്രീകൃഷ്ണാവതാരമ്
  • നാരായണീയം ദശക 39 - യോഗമായാ പ്രാദുര്ഭാവം തഥാ ഗോകുലേ കൃഷ്ണജന്മോത്സവമ്
  • നാരായണീയം ദശക 40 - പൂതനാമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 41 - പൂതനാദഹനം തഥാ കൃഷ്ണലാലനാഹ്ലാദമ്
  • നാരായണീയം ദശക 42 - ശകടാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 43 - തൃണാവര്തവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 44 - നാമകരണസംസ്കാരാദി
  • നാരായണീയം ദശക 45 - ശ്രീകൃഷ്ണസ്യ ബാലലീലാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 46 - വിശ്വരൂപദര്ശനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 47 - ഉലൂഖലബംധനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 48 - നളകൂബര-മണിഗ്രീവയോഃ ശാപമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 49 - വൃംദാവനപ്രവേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 50 - വത്സാസുര-ബകാസുരയോഃ വധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 51 - അഘാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 52 - വത്സസ്തേയം തഥാ ബ്രഹ്മഗർവശമനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 53 - ധേനുകാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 54 - കാലിയസ്യ കാലിംദീപ്രാപ്തിഃ തഥാ വിഷബാധാ
  • നാരായണീയം ദശക 55 - കാലിയനര്തനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 56 - കാലിയഗർവശമനം തഥാ ഭഗവദനുഗ്രഹമ്
  • നാരായണീയം ദശക 57 - പ്രലംബാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 58 - ദാവാഗ്നിസംരക്ഷണം തഥാ ഋതുവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 59 - വേണുഗാനവര്ണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 60 - ഗോപീവസ്ത്രാപഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 61 - വിപ്രപത്ന്യനുഗ്രഹമ്
  • നാരായണീയം ദശക 62 - ഇംദ്രയജ്ഞനിരോധനം തഥാ ഗോവര്ധനയാഗമ്
  • നാരായണീയം ദശക 63 - ഗോവര്ധനോദ്ധാരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 64 - ഗോവിംദപട്ടാഭിഷേകമ്
  • നാരായണീയം ദശക 65 - ഗോപികാനാം ഭഗവത്സാമീപ്യപ്രാപ്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 66 - ഗോപീജനാഹ്ലാദനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 67 - ശ്രീകൃഷ്ണതിരോധാനം തഥാ പുനഃ പ്രത്യക്ഷീഭൂയ ഗോപികാഃ പ്രീണനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 68 - ഗോപികാനാം ആഹ്ലാദപ്രകടനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 69 - രാസക്രീഡാ
  • നാരായണീയം ദശക 70 - സുദര്ശനശാപമോക്ഷം തഥാ ശംഖചൂഡ-അരിഷ്ടവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 71 - കേശീ തഥാ വ്യോമാസുരവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 72 - അക്രൂരഗോകുലയാത്രാ
  • നാരായണീയം ദശക 73 - ശ്രീകൃഷ്ണസ്യ മഥുരായാത്രാ
  • നാരായണീയം ദശക 74 - ഭഗവതഃ മഥുരാപുരീപ്രവേശമ്
  • നാരായണീയം ദശക 75 - കംസവധ
  • നാരായണീയം ദശക 76 - ഉദ്ധവദൌത്യമ്
  • നാരായണീയം ദശക 77 - ജരാസംധാദിഭിഃ സഹ യുദ്ധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 78 - ദ്വാരകാവാസഃ തഥാ രുക്മണീസംദേശപ്രാപ്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 79 - രുക്മിണീഹരണം വിവാഹം ച
  • നാരായണീയം ദശക 80 - സ്യമംതകോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 81 - നരകാസുരവധം തഥാ സുഭദ്രാഹരണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 82 - ബാണാസുരയുദ്ധം തഥാ നൃഗശാപമോക്ഷമ്
  • നാരായണീയം ദശക 83 - പൌംഡ്രകവധം - ദ്നിനിദവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 84 - സമംതപംചകതീര്ഥയാത്രാ - ബംധുമിത്രാദി സമാഗമമ്
  • നാരായണീയം ദശക 85 - ജരാസംധവധം - ശിശുപാലവധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 86 - സാല്വവധം മഹാഭാരതയുദ്ധമ്
  • നാരായണീയം ദശക 87 - കുചേലോപാഖ്യാനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 88 - സംതാനഗോപാലമ്
  • നാരായണീയം ദശക 89 - വൃകാസുരവധം - ഭൃഗുപരീക്ഷണമ്
  • നാരായണീയം ദശക 90 - വിഷ്ണുമഹത്തത്ത്വസ്ഥാപനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 91 - ഭക്തിമഹത്ത്വമ്
  • നാരായണീയം ദശക 92 - കര്മമിശ്രഭക്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 93 - പംചവിംശതി ഗുരവഃ
  • നാരായണീയം ദശക 94 - തത്ത്വജ്ഞാനോത്പത്തിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 95 - ധ്യാനയോഗഃ - മോക്ഷപ്രാപ്തിമാര്ഗഃ
  • നാരായണീയം ദശക 96 - ഭഗവദ്വിഭൂതയഃ തഥാ ജ്ഞാനകര്മഭക്തിയോഗാഃ
  • നാരായണീയം ദശക 97 - ഉത്തമഭക്തിപ്രാര്ഥനാ തഥാ മാര്കംഡേയ കഥാ
  • നാരായണീയം ദശക 98 - നിഷ്കലബ്രഹ്മോപാസനമ്
  • നാരായണീയം ദശക 99 - വേദമംത്രമൂലാത്മകാ വിഷ്ണുസ്തുതിഃ
  • നാരായണീയം ദശക 100 - ഭഗവതഃ കേശാദിപാദവര്ണനമ്
  • വാസുദേവ സ്തോത്രമ് (മഹാഭാരതമ്)
  • നാരായണ ഉപനിഷദ്
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ലക്ഷ്മീ നാരായണ ഹൃദയ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ പുരുഷോത്തമ സഹസ്ര നാമ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ ഭൂ വരാഹ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു സഹസ്ര നാമാവളി
  • ഗോവിംദ ദാമോദര സ്തോത്രമ് (ലഘു)
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - ബാലകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - അയോധ്യാകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - അരണ്യകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - കിഷ്കിംധാകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - സുംദരകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - ലംകാകാംഡ
  • ശ്രീ രാമ ചരിത മാനസ - ഉത്തരകാംഡ
  • മനീഷാ പംചകമ്
  • ശ്രീ രാമ ഹൃദയമ്
  • വേദാംത ഡിംഡിമഃ
  • ഋണ വിമോചന നൃസിംഹ സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ വിഷ്ണു പംജര സ്തോത്രമ്
  • ശ്രീ കൃഷ്ണ കൃപാ കടാക്ഷ സ്തോത്രം
  • ദാമോദര അഷ്ടകം
  • ഗോകുല അഷ്ടകം
  • ഗോപാല അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളിഃ
  • ശ്രീ ഹരി വായു സ്തുതി
  • യമ കൃത ശിവ കേശവ സ്തോത്രം
  • യമ കൃത ശിവ കേശവ അഷ്ടോത്തര ശത നാമാവളിഃ
  • രംഗനാഥ അഷ്ടകം
  • ശ്രീ ഗോവിംദാഷ്ടകം
  • വിഷ്ണു പാദാദി കേശാംത വര്ണന സ്തോത്രം
  • നാരായണ ശതകമ് (തെലുഗു)
  • ശ്രീ വേംകടേശ്വര മംഗളാഷ്ടകമ്
  • ഭീഷ്മ കൃത ഭഗവത് സ്തുതിഃ (ശ്രീ കൃഷ്ണ സ്തുതിഃ)
  • ശ്രീ ശ്രീനിവാസ വിദ്യാ മംത്രാഃ
  • നാരായണ അഷ്ടാക്ഷരീ സ്തുതി
  • പരശുനാമ സ്തവന്
  • ശ്രീ രാമാഷ്ടകം (രാമ അഷ്ടകം)
  • ശ്രീ സത്യനാരായണ പൂജാ (സത്യനാരായണ സ്വാമി വ്രതം)
  • ശ്രീ സത്യനാരായണ സ്വാമി വ്രത കഥാ