ಅಧ್ಯಾಯ 1
ವಲ್ಲೀ 3

ಋತ-ಮ್ಪಿಬನ್ತೌ ಸುಕೃತಸ್ಯ ಲೋಕೇ ಗುಹಾ-ಮ್ಪ್ರವಿಷ್ಟೌ ಪರಮೇ ಪರಾರ್ಧೇ।
ಛಾಯಾತಪೌ ಬ್ರಹ್ಮವಿದೋ ವದನ್ತಿ ಪಞ್ಚಾಗ್ನಯೋ ಯೇ ಚ ತ್ರಿಣಾಚಿಕೇತಾಃ ॥ ॥1॥

ಯ-ಸ್ಸೇತುರೀಜಾನಾನಾಮಖ್ಷರ-ಮ್ಬ್ರಹ್ಮ ಯತ್ಪರಮ್‌।
ಅಭಯ-ನ್ತಿತೀರ್​ಷತಾ-ಮ್ಪಾರ-ನ್ನಾಚಿಕೇತಂ ಶಕೇಮಹಿ ॥ ॥2॥

ಆತ್ಮಾನಂ ರಥಿನಂ-ವಿಁದ್ಧಿ ಶರೀರಂ ರಥಮೇವ ತು।
ಬುದ್ಧಿ-ನ್ತು ಸಾರಥಿಂ-ವಿಁದ್ಧಿ ಮನಃ ಪ್ರಗ್ರಹಮೇವ ಚ ॥ ॥3॥

ಇನ್ದ್ರಿಯಾಣಿ ಹಯಾನಾಹುರ್ವಿಷಯಾಂಸ್ತೇಷು ಗೋಚರಾನ್‌।
ಆತ್ಮೇನ್ದ್ರಿಯಮನೋಯುಕ್ತ-ಮ್ಭೋಕ್ತೇತ್ಯಾಹುರ್ಮನೀಷಿಣಃ ॥ ॥4॥

ಯಸ್ತ್ವವಿಜ್ಞಾನವಾನ್ಭವತ್ಯಯುಕ್ತೇನ ಮನಸಾ ಸದಾ
ತಸ್ಯೇನ್ದ್ರಿಯಾಣ್ಯವಶ್ಯಾನಿ ದುಷ್ಟಾಶ್ವಾ ಇವ ಸಾರಥೇಃ ॥ ॥5॥

ಯಸ್ತು ವಿಜ್ಞಾನವಾನ್ಭವತಿ ಯುಕ್ತೇನ ಮನಸಾ ಸದಾ
ತಸ್ಯೇನ್ದ್ರಿಯಾಣಿ ವಶ್ಯಾನಿ ಸದಶ್ವಾ ಇವ ಸಾರಥೇಃ ॥ ॥6॥

ಯಸ್ತ್ವವಿಜ್ಞಾನವಾನ್ಭವತ್ಯಮನಸ್ಕ-ಸ್ಸದಾ-ಽಶುಚಿಃ।
ನ ಸ ತತ್ಪದಮಾಪ್ನೋತಿ ಸಂಸಾರ-ಞ್ಚಾಧಿಗಚ್ಛತಿ ॥ ॥7॥

ಯಸ್ತು ವಿಜ್ಞಾನವಾನ್ಭವತಿ ಸಮನಸ್ಕ-ಸ್ಸದಾ ಶುಚಿಃ।
ಸ ತು ತತ್ಪದಮಾಪ್ನೋತಿ ಯಸ್ಮಾದ್ ಭೂಯೋ ನ ಜಾಯತೇ ॥ ॥8॥

ವಿಜ್ಞಾನಸಾರಥಿರ್ಯಸ್ತು ಮನಃ ಪ್ರಗ್ರಹವಾನ್ನರಃ।
ಸೋ-ಽಧ್ವನಃ ಪಾರಮಾಪ್ನೋತಿ ತದ್ವಿಷ್ಣೋಃ ಪರಮ-ಮ್ಪದಮ್‌ ॥ ॥9॥

ಇನ್ದ್ರಿಯೇಭ್ಯಃ ಪರಾ ಹ್ಯರ್ಥಾ ಅರ್ಥೇಭ್ಯಶ್ಚ ಪರ-ಮ್ಮನಃ।
ಮನಸಸ್ತು ಪರಾ ಬುದ್ಧಿರ್ಬುದ್ಧೇರಾತ್ಮಾ ಮಹಾನ್ಪರಃ ॥ ॥10॥

ಮಹತಃ ಪರಮವ್ಯಕ್ತಮವ್ಯಕ್ತಾತ್ಪುರುಷಃ ಪರಃ।
ಪುರುಷಾನ್ನ ಪರ-ಙ್ಕಿಞ್ಚಿತ್ಸಾ ಕಾಷ್ಠಾ ಸಾ ಪರಾ ಗತಿಃ ॥ ॥11॥

ಏಷ ಸರ್ವೇಷು ಭೂತೇಷು ಗೂಢೋ-ಽಽತ್ಮಾ ನ ಪ್ರಕಾಶತೇ।
ದೃಶ್ಯತೇ ತ್ವಗ್ರ್ಯಯಾ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಸೂಖ್ಷ್ಮಯಾ ಸೂಖ್ಷ್ಮದರ್​ಶಿಭಿಃ ॥ ॥12॥

ಯಚ್ಛೇದ್ವಾಙ್ಮನಸೀ ಪ್ರಾಜ್ಞಸ್ತದ್ಯಚ್ಛೇಜ್ಜ್ಞಾನ ಆತ್ಮನಿ।
ಜ್ಞಾನಮಾತ್ಮನಿ ಮಹತಿ ನಿಯಚ್ಛೇತ್ತದ್ಯಚ್ಛೇಚ್ಛಾನ್ತ ಆತ್ಮನಿ ॥ ॥13॥

ಉತ್ತಿಷ್ಠತ ಜಾಗ್ರತ ಪ್ರಾಪ್ಯ ವರಾನ್ನಿಬೋಧತ।
ಖ್ಷುರಸ್ಯ ಧಾರಾ ನಿಶಿತಾ ದುರತ್ಯಯಾ ದುರ್ಗ-ಮ್ಪಥಸ್ತತ್ಕವಯೋ ವದನ್ತಿ ॥ ॥14॥

ಅಶಬ್ದಮಸ್ಪರ್​ಶಮರೂಪಮವ್ಯಯ-ನ್ತಥಾ-ಽರಸ-ನ್ನಿತ್ಯಮಗನ್ಧವಚ್ಚ ಯತ್‌।
ಅನಾದ್ಯನನ್ತ-ಮ್ಮಹತಃ ಪರ-ನ್ಧ್ರುವ-ನ್ನಿಚಾಯ್ಯ ತನ್ಮೃತ್ಯುಮುಖಾತ್‌ ಪ್ರಮುಚ್ಯತೇ ॥ ॥15॥

ನಾಚಿಕೇತಮುಪಾಖ್ಯಾನ-ಮ್ಮೃತ್ಯುಪ್ರೋಕ್ತಂ ಸನಾತನಮ್‌।
ಉಕ್ತ್ವಾ ಶ್ರುತ್ವಾ ಚ ಮೇಧಾವೀ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕೇ ಮಹೀಯತೇ ॥ ॥16॥

ಯ ಇಮ-ಮ್ಪರಮ-ಙ್ಗುಹ್ಯಂ ಶ್ರಾವಯೇದ್‌ ಬ್ರಹ್ಮಸಂಸದಿ।
ಪ್ರಯತ-ಶ್ಶ್ರಾದ್ಧಕಾಲೇ ವಾ ತದಾನನ್ತ್ಯಾಯ ಕಲ್ಪತೇ।
ತದಾನನ್ತ್ಯಾಯ ಕಲ್ಪತ ಇತಿ ॥ ॥17॥