ಪಞ್ಚಮಃ ಪ್ರಶ್ನಃ

ಅಥ ಹೈನಂ ಸೈಬ್ಯ-ಸ್ಸತ್ಯಕಾಮಃ ಪಪ್ರಚ್ಛ।
ಸ ಯೋ ಹ ವೈ ತದ್ ವಗವನ್ಮನುಷ್ಯೇಷು ಪ್ರಾಯಣಾನ್ತಮೋಙ್ಕಾರಮಭಿಧ್ಯಾಯೀತ ಕತಮಂ-ವಾಁವ ಸ ತೇನ ಲೋಕ-ಞ್ಜಯತೀತಿ ॥1॥

ತಸ್ಮೈ ಸ ಹೋವಾಚ ಏತದ್ ವೈ ಸತ್ಯಕಾಮ ಪರ-ಞ್ಚಾಪರ-ಞ್ಚ ಬ್ರಹ್ಮ ಯದೋಙ್ಕಾರಃ।
ತಸ್ಮಾದ್ ವಿದ್ವಾನೇತೇನೈವಾಯತನೇನೈಕತರಮನ್ವೇತಿ ॥2॥

ಸ ಯಧ್ಯೇಕಮಾತ್ರಮಭಿಧ್ಯಾಯೀತ ಸ ತೇನೈವ ಸಂ​ವೇಁದಿತಸ್ತೂರ್ಣಮೇವ ಜಗತ್ಯಾಭಿಸಮ್ಪಧ್ಯತೇ।
ತಮೃಚೋ ಮನುಷ್ಯಲೋಕಮುಪನಯನ್ತೇ ಸ ತತ್ರ ತಪಸಾ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯೇಣ ಶ್ರದ್ಧಯಾ ಸಮ್ಪನ್ನೋ ಮಹಿಮಾನಮನುಭವತಿ ॥3॥

ಅಥ ಯದಿ ದ್ವಿಮಾತ್ರೇಣ ಮನಸಿ ಸಮ್ಪದ್ಯತೇ ಸೋ-ಽನ್ತರಿಖ್ಷಂ-ಯಁಜುರ್ಭಿರುನ್ನೀಯತೇ ಸೋಮಲೋಕಮ್‌।
ಸ ಸೋಮಲೋಕೇ ವಿಭುತಿಮನುಭೂಯ ಪುನರಾವರ್ತತೇ ॥4॥

ಯಃ ಪುನರೇತ-ನ್ತ್ರಿಮಾತ್ರೇಣೋಮಿತ್ಯೇತೇನೈವಾಖ್ಷರೇಣ ಪರ-ಮ್ಪುರುಷಮಭಿಧ್ಯಾಯೀತ ಸ ತೇಜಸಿ ಸೂರ್ಯೇ ಸಮ್ಪನ್ನಃ।
ಯಥಾ ಪಾದೋದರಸ್ತ್ವಚಾ ವಿನಿರ್ಭುಚ್ಯತ ಏವಂ ಹ ವೈ ಸ ಪಾಪ್ಮನಾ ವಿನಿರ್ಭುಕ್ತ-ಸ್ಸ ಸಾಮಭಿರುನ್ನೀಯತೇ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಂ ಸ ಏತಸ್ಮಾಜ್ಜೀವಘನಾತ್ಪರಾತ್ಪರ-ಮ್ಪುರಿಶಯ-ಮ್ಪುರುಷಮೀಖ್ಷತೇ ತದೇತೌ ಶ್ಲೋಕೌ ಭವತಃ ॥5॥

ತಿಸ್ರೋ ಮಾತ್ರಾ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯಃ ಪ್ರಯುಕ್ತಾ ಅನ್ಯೋನ್ಯಸಕ್ತಾಃ ಅನವಿಪ್ರಯುಕ್ತಾಃ।
ಕ್ರಿಯಾಸು ಬಾಹ್ಯಾನ್ತರಮಧ್ಯಮಾಸು ಸಮ್ಯಕ್ಪ್ರಯುಕ್ತಾಸು ನ ಕಮ್ಪತೇ ಜ್ಞಃ ॥6॥

ಋಗ್ಭಿರೇತಂ-ಯಁಜುರ್ಭಿರನ್ತರಿಖ್ಷಂ ಸಾಮಭಿರ್ಯತ್ತತ್ಕವಯೋ ವೇದಯನ್ತೇ।
ತಮೋಙ್ಕಾರೇಣೈವಾಯತನೇನಾನ್ವೇತಿ ವಿದ್ವಾನ್‌ ಯತ್ತಚ್ಛಾನ್ತಮಜರಮಮೃತಮಭಯ-ಮ್ಪರ-ಞ್ಚೇತಿ ॥7॥